DE EEUW VAN CHRISTUS

DE EEUW VAN CHRISTUS

Wist je dat 25 juli ook wel de ‘Dag Buiten de Tijd’ wordt genoemd? Dit is volgens de Maya wetenschap van tijdsberekening. Het is gebaseerd op de maan kalender van de Mayas. Deze omvat per kalender jaar 13 maanden van 28 dagen = 364 dagen. Maar het galactische zonnejaar bevat een extra dag, de 365e dag (om precies te zijn 365 en een kwart dag of in cijfers 365.242199). Er is dus 1 1/4 dag over, en dat is de laatste dag van de Maya-kalender, welke elk jaar op 25 juli is. Je zou kunnen zeggen qua telling dat dit het 0 punt is. Want de volgende dag 26 juli begint dan het nieuwe kalender jaar. Volgens ingewijden is deze dag ‘geladen’ met spirituele energie, een soort kosmische ‘atypische opening van energieportalen’. En die maken een intensere verbinding met de spirituele wereld mogelijk.

Waar of niet waar, deze dag wordt gevierd door mensen van alle culturen die het belang van een natuurlijke tijdrekening erkennen. Als je openstaat voor het idee, is het best interessant om te weten dat er 78 jaar geleden in 1945 op deze speciale dag buiten de tijd een unieke gebeurtenis plaatsvond!

En zowaar, op deze dag 25 juli 1945 was het volle maan!
(Bron: www.moongiant .com/phase/7/25/1945/)

Het was vlak na de oorlog, twee en een halve maand na bevrijdingsdag. De bevolking had in de laatste fase van de oorlog langdurig honger geleden tijdens de koude hongerwinter. Velen waren bezweken, en velen waren nog aan het herstellen van de geleden schade aan hun gestel en gezondheid. Toendertijd was er nog geen internet, noch televisie, en er was zelfs geen vrije lokale radiozender (omdat tijdens de oorlog de vrijheid van meningsuiting en muziek verboden was). Maar wel was er -voor zover men heeft kunnen achterhalen- één advertentie in een krant genaamd ‘Telex’.

Het was echt een miniscule advertentie, dus wellicht werd de aankondiging van de lezing ook via  raamaffiches of folders verspreid. Maar ondanks deze geringe publiciteit waren er toch nog ruim 700 mensen bijeengekomen voor een lezing van de Nederlandse schrijver Jozef Rulof. Overigens is het wel leuk om in deze context nog te vermelden dat na de lezing van Rulof er meerdere volgden waarvoor ook werd geadverteerd met eveneens relatief kleine advertentes in andere kranten.

Dat waren kranten zoals Het Parool (welke heden ten dage nog steeds bestaat), Het Algemeen Handelsblad (Nieuwe Amsterdamsche Courant), en ook de toenmalige verzetskrant ‘De Waarheid’. Deze krant was tijdens de oorlog illegaal en werd in het geheim gestencild en gedistribueerd. Echter, zodra de oorlog voorbij was werd de krant in het openbaar vrijgegeven (Volksdagblad voor Nederland).

Josephus Gerhardus Rulof
(20 februari 1998 – 3 november 1953)

EEN HISTORISCH GEBOUW

Niet iedereen paste in het Diligentia-theater, een historisch gebouw uit de 16e eeuw, dat maar plaats bood aan 500 personen. Zo ontstond er een lange rij buiten het gebouw, die uitmondde in de brede laan genaamd ‘Het Lange Voorhout’.

Hoe Diligentia er vandaag de dag uitziet.
(Bron foto: Joris, CC BY-SA 3.0https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0via Wikimedia Commons. De afbeelding is bewerkt om deze neutraal te maken).

Omdat de lezing plaatsvond in dit gebouw, waar theater Diligentia heden ten dage nog steeds is gehuisvest, is het op zich wel interessant om eerst wat meer over deze locatie te vertellen vanwege het historische perspectief ervan.

Het theater is gevestigd in het oude stadscentrum van Den Haag aan een brede laan genaamd ‘Het Lange Voorhout’. In voorgaande eeuwen reden hier paardenkoetsen, met aan weerszijden de elegante chique stadspanden waar de adel woonde, en in het midden van de laan een brede avenue omrand met statige bomen, voor de voetgangers en wellicht spelende kinderen.

Illustratie van de straat Lange Voorhout in het jaar 1756,
Den Haag, Nederland.
(Bron: Antiquariaat Mefferat-de Jonge)

In 1793 werd Diligentia de ‘Vereniging voor de Praktijk van de Experimentele Filosofie’ genoemd, later de ‘Vereniging voor Natuurkunde en Literatuur’. In 1953 werd het predicaat ‘Koninklijk’ verleend. Het gebouw was oorspronkelijk een Patriciërshuis uit circa 1645, met daarachter een gebouw uit 1561. Aan de Hoge Nieuwstraat stond het bijbehorende ‘Koetshuis’.

Een ‘Koetshuis’ is een gebouw waarin rijtuigen worden gestald, vaak behorend bij een landhuis, een kasteel of zoals hier bij een stadshuis. Vaak zijn deze voorzien van stallen nabij gelegen of stallen die aan het Koetshuis vastzitten.
(bron: https :// nl.wikipedia.org/wiki/ Koetshuis)

In 1805 werden het zestiende-eeuwse pand en de daarachter gelegen bijgebouwen aan de Hoge Nieuwstraat gesloopt. Op deze plek verrees vervolgens het huidige gebouw, dat de naam ‘Diligentia Society’ kreeg. Een tweede vereniging genaamd ‘Concert in Diligentia’ werd in 1821 opgericht voor grotere muziekuitvoeringen, hoewel er eerder ook al concerten werden gegeven.

857 LEZINGEN

Het was de éérste lezing van Jozef Rulof in Diligentia van de vele die daarna werden gehouden. 857 lezingen om precies te zijn! Deze vonden ook plaats in andere podia en steden in binnen- en buitenland. Daartoe behoorden ook de lezingen in de Verenigde Staten van Amerika waar Rulof verschillende keren naartoe reisde, zoals in de Carnegie Hall in New York en de Hotel Barbizon-Plaza Art Gallery, waar hij ook enkele van zijn vele schilderijen tentoonstelde.

Om hier nog even op door te gaan, er was ook een live schilder evenement in New-Hope ten behoeve van een kankerbestrijdingsfonds, en vervolgens in Philadelphia (televisie-uitzending) en tevens in New Jersey (radiostation), een interview in the Herald Tribune (krant), en bijeenkomsten in de stad Rochester en Solon in Florida (waar zijn broer Hendrik woonde die een groot hotel bezat, Rulof hield daar ook een tentoonstelling).

De Carnegie Hall in New York, USA

14 BOOK TITELS, 27 BOOKS

Op de dag dat Jozef Rulof voornoemde lezing gaf, had hij 14 boek-titels op zijn naam staan. Maar een paar van deze boeken bestaan uit meerdere delen die elk op zichzelf ook weer een boek zijn. In totaal zijn het 27 boeken! Het kan wel een jaar duren voordat je alle boeken gelezen hebt! Hieronder kan je de boeken vinden die online gepubliceerd zijn in meerdere talen. Ze zijn gratis te downloaden!

Nederlands (Nederlands), English (Engels), Deutsch (Duits), Espano (Spaans), Francais (Frans) en Portugues (Portugees).

Er dient te worden vermeld dat het aanbevolen is om de boeken van Jozef Rulof te lezen in de volgorde waarin ze zijn geschreven. Dit komt omdat er sprake is van een langzame opbouw van informatie die steeds diepere lagen aanraakt. Deze kunnen beter begrepen worden als men Rulof’s eigen geleidelijke ontwikkeling daarin volgt. De fundamenten hiervoor ontstonden tijdens het schrijven van zijn eerste boeken. Deze werden overigens door Rulof met twee vingers getypt op een (voor ons) ouderwetse typmachine. Heden ten dage kunt u de boeken downloaden als PDF voor computer en laptop, of met een E-READER zoals Calibre voor mobiel en tablet.

EEN BLIK IN HET HIERNAMAALS

Je kunt het beste beginnen met Jozef Rulof’s eerste boek. Dit boek is al van zo’n ongelooflijke diepgang en schoonheid met diepgaande onthullingen, dat velen na het lezen ervaren dat hun leven voor altijd veranderd is. En die 700 aanwezigen bij Diligentia hadden dit eerste boek gelezen, en sommigen ook enkele van zijn andere boeken. Je kunt het boek middels onderstaande linken downloaden of als fysiek boek bestellen.

Een blik in het Hiernamaals
(E-reader in ePub en Mobiel)
Met text in ‘ePub’-formaat ligt de opmaak van de tekst niet vast, waardoor de regel-lengte zich aanpast aan de breedte van uw scherm. Een gratis ePub-lezer is Calibre.
Link te openen voor E-reader, Mobiel en Tablet (maar kan ook op Computer en Laptop).

Een blik in het Hiernamaals
(PDF voor Computer, Tablet of Laptop)
Klik op de link om het boek als PDF te openen. Hier ligt de lay-out van de tekst vast, daarom het beste te lezen op een groter scherm zoals van een computer, laptop of tablet.

Een blik in het Hiernamaals
(In Druk)
De fysieke boeken kunnen ook worden gekocht door ze te bestellen in uw plaatselijke boekwinkel of online via de webshop van de uitgever.

Er wordt in de boeken voorspeld dat in de toekomst alle Volkeren der Aarde deze boeken op hun boekenplank zullen hebben staan.

DE MENSEN WILLEN WETEN

De meeste mensen in het publiek bij Diligentia waren benieuwd naar wat dhr. Rulof te vertellen had. Dat gevoel werd versterkt omdat het leven tijdens de oorlog voor iedereen heel zwaar was geweest en er veel lijden en ellende was.

Men wilde nu weten: Hoe of Wat en vooral Waarom? Waarom moesten wij deze verschrikkelijke oorlog doorstaan??? Maar… er waren ook onder het publiek mensen die alleen maar op zoek waren naar sensatie, want de inhoud van Rulofs boeken is nogal ongebruikelijk en voor die sensatiezoekers uiteraard controversieel.

OPENING VAN DE EEUW VAN CHRISTUS

Desalniettemin introduceerde Jozef Rulof tijdens zijn allereerste lezing:
De Opening van de Eeuw van Christus
En zoals je van deze titel mag verwachten, het werd een bijzondere lezing! Het mag daarbij vermeld worden: er zijn tijdens deze lezing veel bijzondere uitspraken gedaan. Daarom dient op dit punt ook te worden vermeld dat de auteur werd geïnspireerd om zijn boeken te schrijven door degenen die in het hiernamaals leven. Dezen zijn geëvolueerd naar een hogere staat van bewustzijn en evolutie… Dus tja, dat is een beetje ongebruikelijk als je hier nog nooit van gehoord hebt.

En het zou controversieel kunnen zijn als je niet kunt accepteren dat we allemaal op verschillende tijdstippen zijn geboren: in verschillende jaren, tijdperken en zelfs eonen, en dat er überhaupt zoiets bestaat als een hiernamaals!

In zijn boeken wordt echter uitvoerig uitgelegd hoe Rulof op deze manier kon schrijven. En hoe hij door het Goddelijke principe ertoe werd gebracht ook artistiek te schilderen, lezingen te houden en nog veel, véél meer.

Daarom wordt in zijn boeken vermeld dat zijn werk geestelijk-wetenschappelijke kennis omvat, die ons wordt gegeven door de hoogste autoriteit en mentor Jezus Christus. Er wordt ook uitgelegd hoe véél mensen samen werken, zowel op aarde als aan gene zijde, om dit grote werk tot stand te brengen, met als doel om de mensheid te verheffen.

GEESTELIJK WETENSCHAPPELIJK GENOOTSCHAP
‘DE EEUW VAN CHRISTUS’

Met dat doel heeft Jozef Rulof eveneens een stichting opgericht.
Officieel heet het:
Het Geestelijk Wetenschappelijk Genootschap
‘De Eeuw van Christus’.
De stichting is officieel geregistreerd op:
13 september 1946 in Den Haag.
Het originele document van de inschrijving van de stichting is ondertekend door:
Jozef Rulof (voorzitter), Leonard Uittenbogaard (secretaris),
de twee getuigen Jan Hendrik Meijer (huisschilder)
en Johannes Schouten (autowasscher),
waarna Gerard Cornelis Corporaal (notaris te Den Haag).
Tevens goedgekeurd door inspecteur Smit en voorzien van een stempel en handtekening van notaris J.J. van Heyst (of Leyst?) te ‘s-Gravenhage (Den Haag).

GWG DE EEUW VAN CHRISTUS

Het doel van
Het Geestelijk Wetenschappelijk Genootschap
‘De Eeuw van Christus’, afgekort GWG De Eeuw van Christus
is door zijn geestelijke leiders aan Jozef Rulof gegeven.
Dit doel staat beschreven in de statuten van het genootschap, waarvan kopieën van de Afschrift(en) uit het Handelsregister onderaan dit artikel zijn geplaatst. Hieronder volgen Artikel II en VI uit de statuten.

Artikel II:

Het doel van
Het Geestelijk Wetenschappelijk Genootschap
‘De Eeuw van Christus’:

*******

Het in woord en geschrift verbreiden van de leer die door de astrale Meesters middels hun instrument
Jozef Gerhardus Rulof
of andere door die meesters aangewezen
en opgebouwde contacten aan de aarde geschonken is en wordt,
.
en door het aansporen van de massa om die leer metterdaad te belijden in
de Eeuw van Christus, welke thans
na den verschrikkelijksten oorlog aller tijden is begonnen,
.
eene vurige en waardevolle bijdrage te leveren tot de vestiging van
het Koninkrijk Gods op aarde.

*******

Amen!

Voorts stond bij bovenstaand artikel nog geschreven:

“Artikel II: De stichting zal dit doel trachten te bereiken door het uitgeven van boeken, brochures en tijdschriften, het doen houden van lezingen, voordrachten en andere bijeenkomsten, het tentoonstellen van schilderijen en plaatwerken (red. porceleinen borden), en die te verspreiden of te verkopen, en in het algemeen met alle wettige middelen die aan het doel der stichting bevorderlijk kunnen zijn.”

“Artikel VI: De geldmiddelen van de stichting zullen bestaan, behalve uit het voorschreven afgezonderd vermogen (red. inleg van f100,- gulden, de Nederlandse valuta uit die tijd), uit de opbrengst van de door de stichting uit te geven boeken, brochures en tijdschriften, uit de opbrengst van de door de stichting te organiseren lezingen, voordrachten of andere bijeenkomsten, de opbrengst van de door de stichting te organiseren tentoonstellingen van schilderijen en plaatwerken, en de opbrengst van den verkoop van schilderijen en plaatwerken en voorts in giften, erfstellingen en/of legaten van belangstellenden en uit eventuele andere inkomsten van de stichting. Het bestuur beslist over de aanwending van de geldmiddelen.”

DRIE BESTUREN

Nadat Jozef Rulof naar gene zijde was overgegaan op 3 november 1952, op 54 jarige leeftijd, werd er een nieuw bestuur gevormd. Tot op heden zijn er drie opeenvolgende besturen geweest. Ze hebben het doel van de stichting meerdere malen gewijzigd.
Dus de publicatie in dit artikel van de oorspronkelijke doelstelling van de stichting is uniek, evenals enkele andere aspecten in de statuten van het genootschap.

De besturen nadien zijn echter succesvol geweest in het runnen van de stichting met haar doelstellingen. De verkoop en de vertalingen van de boeken zijn gestaag gestegen. Tevens werden mooie en inspirerende magazines gemaakt, en vele schilderijen van Jozef prachtig gerestaureerd. In de boeken wordt bovendien voorspeld dat de stichting of het genootschap als instituut in de toekomst aan de Nederlandse overheid zal worden overgedragen.

DE SCHILDERIJEN

Jozef schilderde honderden schilderijen met olieverf op grote doeken, maar hij schilderde ook op porceleinen borden. Hieronder vindt u enkele schilderijen van een tentoonstelling in 2012 in Vlissingen in de provincie Zeeland. Onder deze schilderijen bevonden zich 77 schilderijen die toen recent vanuit verschillende bronnen in de VS naar de vereniging waren teruggekomen.

(Ik heb deze tentoonstelling samen met vrienden bezocht en de schilderijen zijn zeer indrukwekkend! Zeker als je weet wat er achter zit. Ook het restauratiewerk is bijzonder vakkundig uitgevoerd. Deze schilderijen hebben namelijk op meerdere locaties opgeslagen gestaan, en een aantal daarvan werden zo’n 74 jaar lang bewaard (of een gedeelte van dit tijdsbestek) in vochtige schuurtjes of stoffige ruimtes, en waren verwaarloosd. Maar nu zijn ze voor géén groot geldbedrag te koop. (zelfs niet in te ruilen voor een Rembrandt of Van Gogh!).

‘EEUW’ OF ‘TIJDPERK’?

In de Nederlandse naamgeving van de Vereniging komt het woord ‘Eeuw’ voor, als in ‘De Eeuw van Christus’. Hierover is onder de lezers van de boeken enige discussie ontstaan. De betekenis van een eeuw is 100 jaar, en wordt ook zo als eenheid gebruikt in onze jaartelling. Vertaald naar het Engels is het ‘century’, wat ook terug komt in het Franse ‘cent’, wat honderd betekent!

Echter in de Nederlandstalige boeken staat er ook een Engelse vertaling van
‘De Eeuw van Christus’ als ‘The Age of Christ’.
Nu blijkt dit woord ‘Age’ ook te staan voor ‘tijdperk’ en heeft het tevens de betekenis van ‘leeftijd’ (dat laatste is hier nu niet relevant). En zo’n tijdperk als begrip vinden we in het Nederlands ook weer terug in benamingen zoals ‘De Gouden Eeuw’, die loopt van ongeveer 1588 tot 1672 wat dus iets korter duurde dan 100 jaren. En dat duidde dus een ‘om en de nabij’ tijdsbestek aan als ‘Eeuw’.

Als je aan het woord ‘Age’ als tijdperk denkt, is ‘de IJzertijd’ daar ook een voorbeeld van. Dit tijdperk heeft geen duidelijke definitie van begin of einde en verschilt per continent, maar beslaat honderden jaren gebaseerd op archeologische vondsten van primitieve smeedijzeren voorwerpen wereldwijd. Een tijdperk is als zodanig een reeks jaren die wordt geteld vanaf een bepaald tijdstip en die een tijdsperiode bestrijkt die is gedefinieerd met het oog op chronologie of geschiedschrijving.

Dit kunnen ook regerings-tijdperken zijn, of een kalender-indeling, of geologische tijdperken. Bijvoorbeeld: de Christelijke jaartelling gaat in vanaf de geboorte van Christus, waarop onze huidige jaartelling is gebaseerd, in de zin van de telling van alle jaren daarna. Een tijdperk wordt dus beschouwd als een zeer lange tijdsperiode in de geschiedenis van de Aarde of van de menselijke samenleving. En dat is vooral als deze wordt gekenmerkt door gebeurtenissen of ontwikkelingen van een bepaald soort.

Nog omvangrijker is het ‘eon’ wat in meerdere tijdperken kan worden verdeeld. Een eon is een tijdsperiode die té lang is om te meten (zoals de Phaneroxoïsche eon die is verdeeld in de tijdperken Paleozoïcum, Mesozoïcum en Cenozoïcum).

Maar als we nu weer terug gaan naar de openings datum van
‘De Eeuw van Christus’, dan luidt 25 juli 1945 dus deze nieuwe Eeuw in.
En dat kan dus zowel duiden op de komende honderd jaar (we zitten nu op 78 jaren) maar dus ook op een tijdperk.

Echter, zoals we weten leefde Christus daarvoor al langer en kwam Hij méér dan 2000 jaar geleden naar de Aarde. De Bijbel is nog steeds één van de artefacten van deze periode, samen met onze jaartelling. Je zou mogen verwachten dat dan toch al aan het begin van onze huidige jaartelling, met de geboorte van Christus, die Eeuw van Christus als tijdperk begonnen zou zijn?

Tóch werd de datum van 25 juli 1945 specifiek gekozen voor de opening van deze bijzondere eeuw, oftewel het begin van dit bijzondere tijdperk. En daar leven wij nu in.
Het mag ook worden gezegd dat de technologische revolutie van deze eeuw in de boeken is voorspeld. En er zullen meer technische wonderen en vele gebeurtenissen in dit korte tijdsbestek van zo ongeveer 100 jaren nog volgen, waarvan al meerdere voorboden zijn. Volgens de boeken zal deze speciale Eeuw tot op de laatste dag van de Aarde worden herinnerd. Ja, zóver gaat deze voorspelling. En dan heb je het in feite toch weer over eonen, en vanuit spiritueel perspectief gezien zouden we de herinnering aan deze eeuw, en de uitkomst ervan, dan ook wel kunnen omschrijven als ‘ad infinitum’.

Jozef met zijn boeken en schilderijen in New York. Zijn broer Antoon staat helemaal rechts met zijn vrouw en kinderen, en overige bezoekers.

DRIE BROERS VAN JOZEF

Drie van de zes broers van Jozef verhuisden een aantal jaren vóór de oorlog naar de Verenigde Staten van Amerika. Één van hen, Gerrit, overleed tijdens de oorlog. Toen Jozef na de oorlog zijn twee andere broers Hendrik en Antoon in Amerika voor het eerst bezocht, hadden ze elkaar al zestien jaar niet meer gezien. Het viel zijn broers op hoe uitgemergeld Jozef eruit zag door de hongerwinter. En toen leerden ze langzaamaan over de boeken die hij had geschreven en ze waren beiden enorm onder de indruk.

Hendrik, Jozef, Antoon

 

JEUS INFO

Er is ook een website Jeus Info over het leven van Jozef Rulof en de vele evenementen daarin. Het gaat niet over de inhoud van de boeken of het enorme werk van Rulof. Maar er is beeldmateriaal te zien over zijn leven en van de omgeving in de tijd waarin hij leefde. Zo zijn er fotos van zijn Oostenrijkse vrouw, zijn zes broers en één zus, zijn ouders, de lezingen, schilderijen, documenten, evenementen, enzovoort. Deze zijn alle in een chronologische tijdslijn gevat. Dat kan behulpzaam zijn om gebeurtenissen in de juiste historische context te plaatsen.

De naam ‘Jeus’ is de roepnaam die de moeder van Jozef aan hem gaf. Het is een naam in het Nederlands dialect, het ‘Gelders plat’, wat wordt gesproken in de provincie Gelderland waar Jozef was geboren in een dorpje genaamd ‘s-Heerenberg.

BIJDRAGEN AAN DE GOEDE ZAAK

Jozef’s broers Hendrik en Antoon wilden een bijdrage leveren aan de goede zaak en zamelden geld uit eigen zak in. De ene broer besteedde er al zijn spaargeld aan, en de ander verkocht zelfs zijn huis om alles te bekostigen. Zo kon het boek ‘Volkeren der Aarde’ vertaald worden, en kon uiteindelijk in het Engels ‘Peoples Of The Earth’ gedrukt worden.

Nadat de broers dit hadden bereikt, stuurden ze de boeken naar alle ‘groten der aarde’. Een paar werden als zodanig genoemd in de boeken van Jozef: Harry Truman (33e president van de USA toendertijd, Winston Churchill (British politicus en premier van de United Kingdom), de toenmalige Nederlandse koningin Wilhelmina, en George Marshall (U.S. Secretary of State/Defence, Diplomaat, schreef het Marshall recovery plan na de oorlog). Maar letterlijk honderden boeken werden door Jozefs broers de hele wereld over gestuurd nadat Jozef naar Nederland terugkeerde.

EN DAN NOG IETS

Neem dit werk alsjeblieft serieus. In de boeken wordt uitgelegd wat voor een enorme inspanningen er gedaan zijn door velen om dit grote werk tot stand te brengen. Alvorens te oordelen is het belangrijk om eerst de gehele boekenreeks te lezen. En zelfs daarna kan het tijd kosten voordat je alles hebt overwogen, en je de meervoudige lagen beter begrijpt en hebt verwerkt. Bij herlezen komen er door de jaren heen elke keer weer nieuwe inzichten. Dit wordt beaamd door vele boekenlezers.

KEN UZELF

En dan, om onszelf beter te leren begrijpen middels de nieuwe inzichten die we verworven hebben door het lezen van de boeken, het ‘Ken Uzelve’ kan een hele opgave zijn!

Want alhoewel de boeken in een hele liefdevolle taal zijn geschreven, met de diepste kennis en begrip van ons menselijk bewustzijn en onze evolutie, dient te worden vermeld dat werkelijk álle aspecten van het leven worden aangeraakt.

Dat zijn zowel de gelukkige momenten en levensfasen, bijvoorbeeld wanneer wij in een liefdevol gezin opgroeien of deze onderhouden, wanneer wij verliefd zijn, of in goede gezondheid verkeren, het financeel goed hebben. Maar het kunnen ook inzichten zijn met betrekking tot menselijk lijden, het verlies van geliefden, trauma, ziekte, honger, eenzaamheid. En dat kan confronterend zijn, en soms ook heel verdrietig of zelfs beangstigend zijn, en dienen wij te aanvaarden. En dat is een hele opgave.

Het is dus een reis, en we zijn allemaal op weg op ons levenspad om voor altijd gelukkig te zijn. Zo kunnen we meer leren over onze ware aard en de kosmische wetten die in de boeken worden beschreven. Daaraan zijn wij allemaal onderhavig. En daardoor kunnen we er naar streven altijd het goede te doen.

Onze hoop is gevestigd op Jezus Christus, de Allerhoogste, onze Heer en Verlosser.

Margreet Otto Wilschut

Terug naar het MENU

 

Hieronder de kopieën van de Afschrift(en) Handelsregister (vijf A4tjes).

 

 

 

 

 

*******

Terug naar het MENU

BIEUWKJEN JOZINA MARIA WILSCHUT

BIEUWKJEN JOZINA MARIA WILSCHUT

Bovenstaande foto en de fotos in dit artikel zijn van mijn moeder
Bieuwkjen Jozina Maria Wilschut. Allereerst wil ik graag vermelden dat ik vind dat ik een hele bijzondere moeder heb! Zij is echt heel mooi om te zien en heeft een idem dito karakter. Ze heeft bovendien iets bijzonders wat ik niet definiëren kan. Maar zij is heel bescheiden, zet zichzelf nooit op de voorgrond. En zolang als ik haar ken is zij altijd heel begaan met anderen.

Mijn moeder in haar jonge jaren.

Zij was ook vaak wat verlegen en kwam niet altijd zo goed voor zichzelf op. Anderzijds heeft zij wel een sterk karakter en heeft de vele tegenslagen in het leven altijd goed het hoofd kunnen bieden.

Tevens heeft zij mij en mijn broer grotendeels als alleenstaande ouder opgevoed. Zij kreeg het voor elkaar dat wij goed naar haar luisterden en gehoorzaamden. Zij kreeg twee kinderen: hieronder Margreet en haar broertje.

Ook verzorgde zij ons goed en kookte ze altijd goede gezonde en lekkere maaltijden. Daarnaast heeft zij gewerkt in diverse banen. Zij werkte bij een groot fotoreproductie bedrijf, was gastvrouw in een kantine bij een zorginstelling, en ook deed zij modellen werk.

Na vele verhuizingen en omzwervingen door het land, wij hebben in meerdere provincies gewoond, werkte Joek als gediplomeerd pedicure. Wij woonden toen in Den Haag. Ook schoolde zij bij in alternatieve geneeswijzen zoals professionele voetzone-reflex massage, en shiatsu (afgeronde opleiding), en zelfs heeft zij een periode aan handoplegging gedaan (zij noemde dat ‘magnetiseren’) waarbij haar handen heel koud of juist heel warm konden worden, wat volgens haar van de energiewerking af hing. Zij had vele tevreden klanten die graag bij haar terug kwamen en hield er soms ook vriendschappen aan over.

Margreet en Mama Joek

Soms ook houdt mijn moeder van haar rust, dan is het Joekie met een boekie in een hoekie!

GEBOREN TE SCHIEDAM

Maar even terug naar het begin. Bieuwkjen met de roepnaam Joek is geboren op 30 april te Schiedam tijdens de bombardementen op Rotterdam in 1941. Mijn oma hoorde de bommenwerpers overvliegen terwijl zij aan het bevallen was, niet wetende of de bommen hun zouden gaan treffen. Zij hoorden echter even later het lawaai van explosies iets verderop, het ‘hevig afweervuur’ in het nabijgelegen Rotterdam. Dat moet toch een bijzondere ervaring zijn geweest. Dit was wat mijn opa op de bewuste dag schreef aan hun familieleden:

Petie is de twee jaar oudere broer van mijn moeder. Dezelfde dag stuurde mijn opa nog een bericht op een kaart aan zijn vader (het adres is verwijderd):

“EEN GELUKKIG ECHTPAAR”

Vlak boven zijn naam als afzender, zie je nog toegevoegd tussen wat extra lijntjes de tekst: ‘een gelukkig echtpaar’. En dat waren ze ongetwijfeld! De eerste negen maanden beleefde het jonge gezin veel geluk ondanks dat de oorlog reeds begonnen was.

Mijn moeder als baby. Die schattige krullen bovenop haar hoofdje en dan die grote amandelvormige ogen! Nou dat werden hele mooie groene kijkers.
En hieronder in de wandelwagen.

Nog vóór dat de oorlog daadwerkelijk was begonnen zat de vader van mijn moeder
GERARD WILSCHUT al in het verzet. Zo werden er nog voor dat de oorlog uitbrak Duitse jongemannen opgevangen die gevlucht waren naar Nederland omdat zij NIET aan de oorlog mee wilden doen.

Mijn moeder was 9 maanden toen haar vader -en dus mijn opa- was opgepakt. Daarna heeft hij een jaar gevangen gezeten alvorens hij werd gefusilleerd. Hier kan je meer over zijn geschiedenis lezen:
BEVRIJD.

Daarna ging de moeder van mijn moeder
ALIDA DE GOEDE ook in het verzet. En alhoewel mijn oma na de oorlog een tweede huwelijk is aangegaan, is zij er nooit meer helemaal bovenop gekomen. Maar het was niet aan mijn oma te merken dat zij zwaar getraumatiseerd was.

PETIE EN JOEKIE

En Alida was zeker gelukkig met haar twee kinderen ‘Petie en Joekie’. Ook vond zij opnieuw het geluk met haar tweede echtgenoot, wat een goed huwelijk was (samen kregen zij echter geen kinderen meer). En later uiteraard met haar vier kleinkinderen.

Onderstaand Joekie een een school tafeltje

Edoch, de pech achtervolgde mijn oma, want ook haar tweede echtgenoot moest zij na 12 jaar huwelijk verliezen door een auto ongeluk. En haar derde levenspartner aan de gevreesde ziekte. Dus al dat verdriet waren haar beide kinderen tot op een bepaalde hoogte ook onderhevig aan. (In voorgaande artikelen is hier al het een en ander over geschreven).

Dus mijn moeder maakte deze thuis situatie in haar kleuterjaren mee, het verlies van haar vader toen zij negen maanden jong was, en daarna ook de nasleep van de oorlog met een getraumatiseerde moeder, die het ook zelfs ver na de oorlog nog meerdere malen zwaar te verduren kreeg.

Mijn moeder staande voor een poster met daarop afgebeeld de clarinetist  Sydney Bechet. De tweede echtgenoot van mijn oma zat in de organisatie van dit festival waar meerdere artiesten optraden. Nou heb ik nog niet eerder van deze Sydney gehoord, maar hij is een van de oprichters van de Jazz beweging in Amerika, en trad op samen met Louis Armstrong, Miles Davis, Charlie Parker en anderen.

Eenmaal volwassen had mijn moeder op relationeel gebied ook meerdere tegenslagen te verwerken, om te beginnen met mijn vader. Zij waren getrouwd, en na hun scheiding woonden ik en mijn broer bij onze moeder. Er was wel een bezoekregeling met onze vader, maar hij droeg zowel sociaal-emotioneel als financieel matig of niet bij aan onze opvoeding.

Ook daarna had zij pech met dat de relaties niet het geluk brachten wat zij gezien haar inzet en liefdevol karakter had mogen verwachten. Daar kon zij zelf ook vrij weinig aan doen. Soms is het lot ons niet gunstig gezind!

Ook kampte zij met een zieke dochter die astma heeft en zelfs een half jaar bedlegerig was terwijl zij als alleenstaande ouder gewoon moest werken om de kost te verdienen.

Mooi is het dat zij op latere leeftijd wél het geluk heeft kunnen vinden in de liefde, met een partner die ook veel verlies heeft moeten lijden. Ja het leven gaat voor veel mensen niet bepaald over rozen. Maar als je je kinderen goed hebt weten groot te brengen en als je eigen rozen óók eenmaal bloeien, ja wellicht was het dan allemaal de moeite waard.

 

Liefde is voor Altijd,
Margreet Wilschut

 

Terug naar het MENU

 

*******

ALIDA DE GOEDE

ALIDA DE GOEDE

Op bovenstaande foto zie je mijn oma Alida de Goede met haar dochter
Bieuwkjen Jozina Maria Wilschut
, die mijn moeder is. De foto is genomen omstreeks 1955 door de tweede echtgenoot van mijn oma. Mijn moeder was hier ongeveer 16 jaar oud.

De foto treft mij echt, er spreekt iets heel bijzonders uit. Dat dit nog maar tien jaar na de tweede wereld oorlog was maakt het ook speciaal. Vooral nu ik recent meer aan de weet ben gekomen over wat mijn oma en opa hebben meegemaakt in die oorlog. Dan kijk ik er nóg weer met andere ogen naar. En ook de fotograaf hier in kwestie had zijn portie gehad.

ODOORN, DRENTHE

Mijn oma Alida is geboren en gedoopt in Odoorn te Drenthe alwaar zij opgroeide in een groot gezin. Het is niet duidelijk of zij is geboren in het dorp Odoorn of dat daarmee de gelijknamige streek werd bedoeld. Volgens de overlevering is zij geboren in een boerderij die in Nieuw Weerdinge stond, wat vlakbij het grote dorp Odoorn ligt. Een online zoektocht naar die boerderij leverde dit artikel op:
Boerderij Odoorn
.

Nieuw Weerdinge werd toendertijd geschreven als ‘Nw Weerdinge’ en het was niet groter dan een gehucht. Misschien werd het daarom niet vermeld op haar geboorteakte?

Alida was de jongste van haar acht broers en zussen. Er waren echter nog meer kinderen want zij had ook halfbroers en halfzussen uit de eerdere huwelijken van haar beide ouders. Mijn oma zei mij eens dat het ingewikkeld was om uit te leggen. In totaal van de meervoudige huwelijken van beide ouders waren het 19 kinderen (waarvan drie vroeg overleden).En aangezien zij dus als laatste geboren is van deze hele rits kinderen verlieten in mijn oma’s vroege jeugd en adolescentie de oudere kinderen reeds het huis, inclusief haar eigen oudere volle broers en zussen.

OP DE BASISSCHOOL

Onderstaand een groepsfoto van kinderen van een kleine basis school waar mijn oma op zat. Zij is het meisje met het geruite jurkje en witte sjaaltje. Zij staat links op de foto naast een zittende juf.

In het midden staat een meisje dat een bord vast houdt, met daarop de tekst: ‘Nieuw Weerdinge, 1’, en daarboven niet goed te lezen, misschien is het twee keer dezelfde letter, zoals ‘h h’, of ‘h k’, en dan ‘te’ en dan een sierlijke letter ‘B’. Zo te zien zijn er meerdere klassen vertegenwoordigd met zo’n zeven volwassenen die waarschijnlijk de juffen en meesters waren, of misschien ook ouders.

Heb gelezen op het internet dat in die tijd de kinderen vaak een blok turf meenamen, een bodem-brandstof wat in die streek werd gewonnen, als betaalmiddel om naar school te kunnen gaan. Dit werd dan gegeven om de school mee warm te houden, en misschien werd het ook als ruilmiddel gehanteerd voor andere doeleinden. De foto is gemaakt omstreeks 1926.

GERRIT DE GOEDE

Bij de update van dit artikel is nu ook een artikel geschreven over mijn oma’s vader en dus mijn overgrootvader.
Mijn oma’s vader heet Gerrit de Goede.

BIEUWKJEN VAN DER KAAP

Mijn oma’s moeder Bieuwkjen van der Kaap heeft drie huwelijken gehad. Mijn oma is als laatste kind uit het tweede huwelijk geboren.

Hieronder zie je mijn oma links, vermoedelijk met haar 2 jaar oudere broer Jan en vermoedelijk met haar 13 jaar oudere zus Hendrikje.

De jeugd van mijn oma was een relatief rustig en beschermd leven in Drenthe op het platteland. Althans dat is in vergelijking met het leven wat zij later zou leiden in de Randstad, te weten in de steden Schiedam, Amsterdam en Den Haag. Het contrast kan haast niet groter zijn, en dat werd nog eens versterkt door de oorlog die anders verliep in de steden versus het platteland, maar die ongeacht wáár, vele levens uiteen heeft gescheurd, ook dat van haar en haar man (mijn opa). En dat van hun kinderen.

SCHIEDAM

Mijn oma Alida verliet op 19 jarige leeftijd haar geboortegrond. Zij ging inwonen bij een oudere zuster die in Schiedam woonde. Deze zus was daar gaan wonen vanwege haar huwelijk met een echtgenoot uit die contreien. En de grote stad lokte uiteraard. Er woonden zelfs vier zussen van mijn oma in Schiedam.

DE SLAGERSKNECHT

Zij onmoette op haar beurt haar echtgenoot in Schiedam. Hij werkte op de hoek van de straat in een slagerij -de slager tevens buffet chef-, en zij ging daar regelmatig boodschappen doen.

TWEE KINDEREN

Samen kregen zij twee kinderen. De eerste een zoon, en daarna mijn moeder. Mijn opa Gerard noemde hen Peetie en Bjoukje.

Tot zover voor nu, er komen nog aanvullingen op dit artikel en fotos, en over het verzetswerk van mijn oma. Over het verzetswerk van mijn opa kan je lezen in het tweede artikel over haar eerste echtgenoot, mijn opa Gerard Wilschut.

Hier een foto van mijn oma en haar oudere zus Aaltje de Goede

 

 

Liefde is voor Altijd,
Margreet

 

Terug naar het MENU

*******

JOSINA BOUTHOORN

JOSINA BOUTHOORN

JOSINA BOUTHOORN

Deze prachtige vrouw is de moeder van mijn opa Gerard Wilschut, en dus mijn overgrootmoeder. Zij heet Josina Bouthoorn, geboren 16-5-1883 te Oudewater overleden op 2-4-1926 te Leiden, 49 jaar oud.

Mijn moeder Bieuwkjen Josina Maria Wilschut is met haar tweede naam naar deze vrouw, haar oma Josina vernoemd. Zij heeft haar echter nooit gekend, want mijn moeder is pas 15 jaar later geboren (in 1941).

 

PIETER WILSCHUT

Josina Bouthoorn trouwde met Pieter Wilschut (2) op 19-7-1911 te Leiderdorp. Het cijfer (2) achter Pieter Wilschut is omdat er meerdere Pieters met dezelfde achternaam in de stamboom voorkomen (en hier is de nummering aangehouden zoals aangegeven op het grote stamboom overzicht)

GEZIN VAN ZES KINDEREN

In totaal kregen Josina Bouthoorn en Pieter Wilschut 6 kinderen: 2 dochters en 4 zoons. Hun eerste kind was een dochter Johanna (roepnaam Hans). Mijn opa Gerard was hun 2e kind en eerste zoon. Hieronder zie je de eerste vier kinderen afgebeeld.

Het meisje rechts met de grote strik in haar haar, zij is:
1) Johanna Elisabeth Apolonia Wilschut
(geboren 18-10-1912 te Oegstgeest, overleden 8-1-1985 te Amersfoort, reizend gastvrouw / hoofdverpleegster).
Zij staat hieronder op de foto met een bijschrijft van mijn moeder als ‘schoonzus Hans’, echter heb ik deze tante nooit ontmoet.

Daarna de langste jongen staand is mijn opa:
2) Gerard Wilschut
(geboren 29-4-1914, overleden-gefusilleerd 29-12-1942)
dan de jongen links is:
3) Johannes Pieter Wilschut
(geboren 26-2-1916, overleden 11-1-1990, was gehuwd met Margaretha Sijtje Catharina van Egmond, opnieuw getrouwd met…,
En de kleinste jongen op de kruk is:
4) Pieter Wilschut

(geboren 19-3-1918 te Oegstgeest, getrouwd met ….)
Niet op de foto staan:
5) Josina Wilschut
(geboren: 31-10-1924, overleden 25-4-2000 (?) te Oegstgeest. Verpleegster. (haar kende ik nog als
’tante Jopie’ toen mijn moeder, broer en ik in Emmen woonden, waar zij toen ook woonde).

Links mijn ’tante Jopie’ Josina Wilschut (de jongste zus van Gerard Wilschut), in het midden uwen Margreet Otto en rechts mijn oma Alida de Goede.

6) Willem Cornelis Wilschut
(geboren 18-3-1926 te Leiden, overleden 9-12-1986 te Haarlem).

OVERLIJDEN JOSINA

Josina Bouthoorn overleed op 2-4-1926, dit was 2 weken na de geboorte van haar laatste zoon Willem Cornelis Wilschut. Mijn opa Gerard was toen 12 jaar oud.

Dit zal een tragiek geweest zijn voor haar nog jonge kinderen en twee weken oude baby, alsmede voor haar man Pieter Wilschut (2)-(14-9-1880/23-2-1942).

MARIE VERKERK

Anderhalf jaar na het overlijden van zijn echtgenote Josina is Pieter Wilschut (2) hertrouwd met Marie Verkerk op 28-9-1927.
(Marie Verkerk geb 8-3-1885 te Utrecht / 26-1-1962 te Utrecht).
Uit dit huwelijk zijn geen kinderen geboren. Mijn opa Gerard was toen 13 jaar. Marie is uiteindelijk 15 jaar zijn stiefmoeder geweest, tot aan de dood van Gerard in 1942 op 28 jarige leeftijd.
Marie overleefde echter ook haar echtgenoot, zij is na het overlijden van Pieter Wilschut (2) nog 20 jaar weduwe geweest. Mijn moeder’s derde voornaam Maria is vernoemd naar Marie Verkerk, dus naar de stiefmoeder van haar vader.

DE JEUGD VAN JOSINA

Er was echter ook tragiek in de jeugd van Josina Bouthoorn. Haar ouders zijn Aaltje van Oort en Gerrit Bouthoorn (mijn betovergrootouders).

Betovergrootouders:
Aaltje van Oort
(7-11-1851-te Benschop/
16-2-1886- te Oudewater).
&
Gerrit Bouthoorn
(10-11-1845/
overleden 1892 of later).

In haar jeugd had Josina niet veel geluk. Want haar moeder Aaltje overleed toen zij 3 jaar oud was.
Maar niet alleen heeft Josina haar moeder op heel jonge leeftijd verloren.
Zij heeft ook haar 5 broertjes en zusjes verloren, alhoewel zij die niet heeft gekend.

VERSCHRIKKELIJK DRAMA

Josina was de laatst geborene in een gezin van 6 kinderen.
De oudere broers en zussen van Josina waren echter allen overleden nog vóór dat Josina geboren werd. Josina was dus de enig overlevende van het gezin.

Het verschrikkelijke van deze geschiedenis is dat haar 3 broertjes (die allen Willem heetten) en haar 2 zusjes (Wilhelmina en Gerrigje) niet ouder zijn geworden dan een paar dagen of weken. Waaraan zij zijn overleden staat niet vermeld op de stamboom. Vroeger kwam de wiegedood vaker voor, maar zoveel kinderen achter elkaar? Leden zij honger? De vriesdood kan het niet geweest zijn want 5 van hen zijn in de zomer geboren. Of was het dan een genetische kwestie? Of toeval?

TWEEDE HUWELIJK VAN HAAR VADER

Nadat Aaltje van Oort overleden was, is Josina’s vader Gerrit Bouthoorn opnieuw getrouwd. Zijn tweede echtgenote heette Geertruida Bekker. Of Josina is opgegroeid in het tweede huwelijk van haar vader is mij niet bekend. Dat is wel het meest waarschijnlijk, aangezien zij nog een peuter was.

Met Geertruida kreeg Gerrit nog twee kinderen. Maar het vreselijke is dat óók deze twee kinderen jong stierven. Het eerste kind overleed naamloos op de dag van de geboorte. Hun tweede kind stierf 19 dagen na haar geboorte (Martijntje Bouthoorn 14-5-1892/3-6-1892). Dus hier is duidelijk hetzelfde patroon van babysterfte als in Gerrit’s eerste gezin. Dit waren dus twee jongere half -zusjes of -broertje van Josina.

Hoe zou Josina haar verdere jeugd dan beleefd hebben? Wanneer haar vader overleed is niet bekend, zijn laatste kind uit zijn tweede huwelijk is overleden op 3-6-1892. Josina was toen 9 jaar. Haar stiefmoeder Geertruida is overleden toen Josina 30 was.

HEEL EENZAAM

De gevoelsindruk die ik van Josina krijg is dat zij als kind heel eenzaam was. Zij vertoefde helemaal in haar eigen wereldje. Het was wellicht een overlevingsstrategie. Zij had zich afgesloten voor alles wat er om haar heen gebeurde. Zij nam dingen wel waar, maar zweeg en deed wat van haar gevraagd werd, en dat was het. Een andere theorie is dat zij het wel goed kon vinden met haar vader en stiefmoeder. En was zij ondanks alle ellende die haar ouders hebben meegemaakt toch gelukkig. Het zijn veronderstellingen, zeker weten doe ik het niet uiteraard!

OPDAT ZIJ MOGEN RUSTEN IN VREDE

Maar goed, we kunnen hier verder ook niet te lang bij stil staan, het is gebeurd, wat ook de oorzaak was, dat vreselijke leed is geweest. Daarom sluiten we dit bij deze af. Opdat zij mogen rusten in vrede!

Nog even verder terug in de stamboom:
De ouders van Aaltje van Oort zijn mijn
Oudouders:
Joost van Oort
&
Gerrigje Boele.

De ouders van Gerrit Bouthoorn zijn tevens mijn
Oudouders:
Willem Bou(d)thoorn
1799 te Woerden / 31-12-1869 te Oudewater
&
Martijntje Sterk
31-7-1813 te Polsbroek
28-2-1886 te Oudewater

Oudgrootouders:
Gerrit Boudthoorn
geen data bekend zal zo rond
1765 geboren zijn
&
Johanna Bos

Gerrit Boudthoorn en Johanna hebben drie kinderen
-Jan geb 1793 Woerden,
-Willem geb 1799 Oudewater,
-Jannigje geb 1795 Woerden,

Oudgrootouders:
Cornelis Sterk
geen data bekend zal zo rond
1765 geboren zijn
&
Aaltje van der Weide

Tot zover.
*******

Terug naar: MENU

GERARD WILSCHUT

GERARD WILSCHUT

MIJN OPA GERARD WILSCHUT

Op de foto behorende bij dit artikel zie je mijn oma en opa:
Alida de Goede en Gerard Wilschut.
Zij zijn de ouders van mijn moeder.
Dit artikel gaat in het bijzonder over mijn opa
Gerard Wilschut.
De opa die ik nooit heb gekend.
Nou heb ik onlangs een gedeelte van de familie stamboom van mijn oma
Alida de Goede gedeeld in het artikel
Boerderij Odoorn. In dit laatst genoemde artikel lees je ook iets over de jeugd van mijn oma.

En daarna leek het me ook wel leuk om de familie stamboom van mijn moeder’s vader ‘Gerard Wilschut’ te delen. En dat kan, vanwege een merkwaardig toeval. Want mijn moeder kreeg van haar nicht van de Wilschutten-kant een complete familie stamboom aangeleverd. Dat was zo’n beetje 10 jaar geleden inmiddels. Toendertijd heb ik dat met nieuwschierigheid en verwondering bekeken, er zaten ook een aantal piepkleine fototjes bij.

Het is heel bijzonder om opeens te weten wie je verdere voorouders zijn, en een aantal glimpsen van de familie geschiedens op te vangen. En waarom weet ik niet, maar ik voel de aandrang om deze familie geschiedenis te plaatsen.

Gerard Wilschut
(29-4-1914 – 29-12-1942)

Dat komt wellicht door een suggestie van de auteur Vladimir Megre in één van zijn boeken. Hierin moedigt hij de lezers aan om een familieboek te schrijven over hun eigen familie geschiedenis, dat voor de volgende generaties van de familie te lezen is. En ik wil ook graag dat mijn nazaten de geschiedenis van hun herkomst kennen. En breder gezien geldt dat wellicht ook voor ons als volk!

Want één ding is me wel duidelijk geworden door het bestuderen van inmiddels twee stambomen van mijn moeder’s kant, er komen zóveel verschillende achternamen in voor, dat je bijna kan concluderen dat elke willekeurige voorbijganger een ver familielid zou kunnen zijn! We zijn dus allemaal met elkaar verbonden.

OVERZICHT STAMBOOM

Kijk, hieronder zie je de stamboom op papier zoals ik dat aangeleverd kreeg. Het formaat van dit papier is 84cm bij 53cm. De stamboom begint bovenaan met datgene wat er bekend is over de generaties. Tot hier is dat terug getraceerd tot 1717 van de Wilschutten-tak, met zelfs nóg een voorvader waarvan de geboortedatum niet bekend is, wellicht geboren rond 1690.

Rechts boven begint die historische lijn van mijn opa’s kant ‘Gerard Wilschut’. Dit volgt dus de achternaan van zijn vader ‘Pieter Wilschut’. En Pieter is getrouwd met ‘Josina Bouthoorn’, de moeder van Gerard. Haar parenteel begint helemaal links boven op het papier, zover als de namen en geboortedata van haar voorouders terug te vinden zijn in de archieven.

HET GEZIN VAN PIETER EN JOSINA

Samen kregen Pieter en Josina zes kinderen. Gerard had 3 broers en 2 zussen. Omdat ook over Josina het een en ander te vertellen is, is haar levensloop in een apart artikel geplaatst, inclusief een beschrijving van het gezin:
Josina Bouthoorn

Maar zo ongeveer lopen dus de vertakkingen van gezinnen. En daar komen door de generaties heen ook tientallen verschillende achternamen van alle moeders in voor, de geërfde achternaam is immers meestal die van de vader. Dus zóveel verschillende achternamen in één familie-stamboom, dat geeft echt te denken mensen. En dat is nog maar via één ouder dus.

OVERLIJDEN JOSINA BOUTHOORN

15 dagen na de geboorte van haar jongste zoon is moeder Josina Bouthoorn overleden. Volgens mijn moeder kwam dat omdat zij niet kon herstellen van het kraambed.

Wat een afschuwelijke ervaring moet dit geweest zijn voor de achterblijvende vader Pieter Wilschut en zijn zes kinderen, waarvan de jongste dus net twee weken oud was.

Ook Gerard moest zijn moeder dus op jonge leeftijd missen.

HET TROUWBOEKJE

Op 16 februari 1938 zijn Gerard Wilschut en Alida de Goede getrouwd te Rotterdam. Hieronder staan afbeeldingen van het boekje. Leuk detail is dat zij daar maar 50 cent (gulden valuta) voor hoefden te betalen. Op zich wel interessant om te lezen wat toendertijd de huwelijkse voorwaarden waren…

Stempel rechts is van kerk schiedam.

TWEE KINDEREN

Gerard Wilschut en Alida de Goede kregen twee kinderen, een zoon en een dochter (mijn moeder). Daarover kan je meer lezen bij de artikelen over
Alida de Goede
en hun dochter
Bieuwkjen Jozina Maria Wilschut.

BUFFET CHEF

Gerard werkte als slagersknecht bij een slagerij op de hoek van de staat waarin hij en mijn oma woonden. Deze slager had zo’n vijf buffet chefs in dienst. Mijn oma die bij een oudere zus inwoonde, ging daar regelmatig boodschappen doen. Dus zo hebben zij elkaar leren kennen.

Gerard links op de foto hierboven met vermoedelijk zijn baas in het midden, en nog drie collegas, allen heren (waarvan twee niet goed zichtbaar).

Op de foto hieronder Gerard met een vrouwelijke medewerker, dat maakt dus 6 collegas in totaal.

De eerste twee jaren van de oorlog (21 maanden om precies te zijn), heeft Gerard als Buffet Chef ook eten bereid en met een bakfiets vlees en/of gerechten rond gebracht (niet bekend wat precies). Ongetwijfeld ging er ook het een en ander in een dubbele bodem voor de diverse onderduikers her en der.

Op de achterkant van deze foto staat:
‘Gang van tachtig.
Gerard Wilschut in Den Haag.’

Nou vind ik de man op de bakfiets niet helemaal op Gerard lijken, en zit ik me af te vragen of het zijn vader zou kunnen zijn. Echter op de achterkant van deze foto staat dus dat het Gerard Wilschut is. Dus laat ik er maar van uit gaan dat het hem is dan!

BEVRIJD EEN EN TWEE

Negen maanden na de geboorte van mijn moeder werd Gerard gearresteerd vanwege zijn verzetswerk. Daarover kan je meer lezen in het eerste artikel wat ik schreef over mijn opa Gerard Wilschut dat gaat over zijn verzetsverleden, het heet BEVRIJD.
Er is nu ook een artikel over het verzetsverleden van mijn oma,
dat heet BEVRIJD TWEE.

Er worden in dit artikel tzt nog meer fotos en tekst over Gerard geplaatst.

Terug naar MENU