Dit artikel wordt t.z.t vertaald in het Nederlands.
Due to recent hurricanes, I remembered a prediction of the Swedish seer Anton Johanson (1858-1929). I’ve read about him online for the first time around 22 years ago.
Anton Johanson was born in the village Tarna parish in the middle of Sweden as one with seven siblings. Later he lived with his parents in Lebesby, a fishermans town in the extreme northern part of Norway.
JOHANSON’S PROPHECIES
Johanson prophecied the first and second worldwar and many natural disasters, of which he received visions on November 13th, 1907. He was taken in the spirit, to the vicinity of Trondheim (the third largest city in Norway). He stood on the shore and looked out over the sea, when suddenly the Earth began to shake under him. What happend next one can read from page 36 onwards in an online published book compiled by Alfred Gustafsson.
“TWO CATASTROPHES IN NATURE”
While standing in the spirit on the Norwegian cliff, Anton Johanson saw a gigantic hurricane that hurles itself over two continents, and a violent earthquake in connection with a volcanic eruption in the North Sea. He stated the events would start from the Panama canal.
This hurricane in particular will affect America and western Europe, but other countries outside of Europe as well. Over the last decennium there have already been gigantic hurricanes in the Americas and other continents world wide. At the time of Johanson’s predictions though, there weren’t any of such vast storms.
FINNMARK, LEBESBY
When Anton received his visions he lived in the uttermost northern part of Norway, in the region Finnmark at the village Lesbesby.
JOHANSEN’S PROFESSIONS
For his profession he served as a fisherman, as assistant to the officials of the Norwegian mapping service and as a member of the town-counsil.
ORIGIN OF BOOK
An engineer from Stockholm, Alfred Gustafsson, transcribed and published his prophecies (1918/20-Stockholm), and is the key source of piecing these together. This is probably under the title ‘Märkliga Syner’ (Strange Visions), which seems to be no longer in print.
The book or document is later translated, interpret and published by Swedish newspapers and -people, and foreign translators, e.g. in English by Nathaniel Carlson (first print 1940), under the title ‘Visions of Anton Johanson’.
A much later book has come to hand from Germany (see link below this article) including more recent interviews with Anton Johansen (1953).
STORMS, ERUPTING VULCANOES, EARTHQUAKES
Although he couldn’t put a timeframe on all of his visions, Johanson stated that after the year 1963, natural disasters would occur more often, with huge storms, erupting volcanoes and earthquakes. Many events have since come true.
KNOWLEDGE & WISDOM
I suppose today we have the knowledge and wisdom to counteract these. If not, we need more of it! We might also want to stop polluting our world any further, going back to natures way!
Personally I feel we need to implement clean technology and energy. And let us reforest planet Earth and integrate organic farming back into our lives.
TRANSLATIONS IN ENGLISH & GERMAN
Below a few versions of interpretations and translations in German and English.
Wist je dat 25 juli ook wel de ‘Dag Buiten de Tijd’ wordt genoemd? Dit is volgens de Maya wetenschap van tijdsberekening. Het is gebaseerd op de maan kalender van de Mayas. Deze omvat per kalender jaar 13 maan-maanden van 28 dagen = 364 dagen. Maar het galactische zonne jaar bevat een extra dag, de 365e dag (om precies te zijn 365 en een kwart dag of in cijfers 365.242199). Er is dus 1 1/4 dag over, en dat is de laatste dag van de Maya-kalender, welke elk jaar op 25 juli is. Je zou kunnen zeggen qua telling dat dit het 0 punt is. Want de volgende dag 26 juli begint dan het nieuwe kalender jaar. Volgens ingewijden is deze dag ‘geladen’ met spirituele energie, een soort kosmische ‘atypische opening van energieportalen’. En die maken een intensere verbinding met de spirituele wereld mogelijk.
Waar of niet waar, deze dag wordt gevierd door mensen van alle culturen die het belang van een natuurlijke tijdrekening erkennen. Als je openstaat voor het idee, is het best interessant om te weten dat er 78 jaar geleden in 1945 op deze speciale dag buiten de tijd een unieke gebeurtenis plaatsvond!
En zowaar, op deze dag 25 juli 1945 was het volle maan! (Bron: www.moongiant .com/phase/7/25/1945/)
Het was vlak na de oorlog, waarin de bevolking in het laatste jaar van de oorlog langdurig honger had geleden tijdens de lange koude hongerwinter. Toendertijd was er nog geen internet, noch televisie, en er was zelfs geen vrije lokale radiozender (omdat tijdens de oorlog de vrijheid van meningsuiting en muziek verboden was). Toch waren ruim 700 mensen bijeengekomen voor een lezing van de Nederlandse schrijver Jozef Rulof.
Josephus Gerhardus Rulof (20 februari 1998 – 3 november 1953)
EEN HISTORISCH GEBOUW
Niet iedereen paste in het Diligentia-theater, een historisch gebouw uit de 16e eeuw, dat maar plaats bood aan 500 personen. Zo ontstond er een lange rij buiten het gebouw, die uitmondde in de brede laan genaamd ‘Het Lange Voorhout’.
Hoe Diligentia er vandaag de dag uitziet. (Bron foto: Joris, CC BY-SA 3.0https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0via Wikimedia Commons. De afbeelding is bewerkt om deze neutraal te maken).
Omdat de lezing plaatsvond in dit gebouw, waar theater Diligentia heden ten dage nog steeds is gehuisvest, is het op zich wel interessant om eerst wat meer over deze locatie te vertellen vanwege het historische perspectief ervan.
In 1793 werd Diligentia de ‘Vereniging voor de Praktijk van de Experimentele Filosofie’ genoemd, later de ‘Vereniging voor Natuurkunde en Literatuur’. In 1953 werd het predicaat ‘Koninklijk’ verleend. Het gebouw was oorspronkelijk een Patriciërshuis uit circa 1645, met daarachter een gebouw uit 1561. Aan de Hoge Nieuwstraat stond het bijbehorende ‘Koetshuis’.
Een ‘Koetshuis’ is een gebouw waarin rijtuigen worden gestald, vaak behorend bij een landhuis, een kasteel of zoals hier bij een stadshuis. Vaak zijn deze voorzien van stallen nabij gelegen of stallen die aan het Koetshuis vastzitten. (bron: https :// nl.wikipedia.org/wiki/ Koetshuis)
In 1805 werden het zestiende-eeuwse pand en de daarachter gelegen bijgebouwen aan de Hoge Nieuwstraat gesloopt. Op deze plek verrees vervolgens het huidige gebouw, dat de naam ‘Diligentia Society’ kreeg. Een tweede vereniging genaamd ‘Concert in Diligentia’ werd in 1821 opgericht voor grotere muziekuitvoeringen, hoewel er eerder ook al concerten werden gegeven.
In voorgaande eeuwen reden hier paardenkoetsen waar de adel woonde in de elegante sierlijke stadspanden aan weerszijden van de brede laan, met in het midden voor voetgangers een brede avenue met statige bomen.
Illustratie van de straat Lange Voorhout in het jaar 1756, Den Haag, Nederland. (Bron: Antiquariaat Mefferat-de Jonge)
857 LEZINGEN
Maar terug naar de lezing van Jozef Rulof in Diligentia: het was de eerste van vele die daarna werden gehouden. 857 lezingen om precies te zijn! Deze vonden ook plaats in andere podia en steden in binnen- en buitenland. Daartoe behoorden ook de lezingen in de Verenigde Staten van Amerika waar Rulof verschillende keren naartoe reisde, zoals in de Carnegie Hall in New York en de Hotel Barbizon-Plaza Art Gallery, waar hij ook enkele van zijn vele schilderijen tentoonstelde.
Om hier nog even op door te gaan, er was ook een evenement in New-Hope ten behoeve van een kankerbestrijdingsfonds, en vervolgens in Philadelphia (televisie-uitzending) en New Jersey (radiostation), Herald Tribune (krant), de stad Rochester en Solon in Florida (waar zijn broer Hendrik woonde die een groot hotel bezat, Rulof hield daar ook een tentoonstelling).
De Carnegie Hall in New York, USA
14 BOOK TITELS, 27 BOOKS
Op de dag dat Jozef Rulof voornoemde lezing gaf, had hij 14 boek-titels op zijn naam staan. Maar een paar van deze boeken bestaan uit meerdere delen die elk op zichzelf ook weer een boek zijn. In totaal zijn het 27 boeken! Het kan wel een jaar duren voordat je alle boeken gelezen hebt!
Hieronder kan je de boeken vinden die online gepubliceerd zijn in meerdere talen. Ze zijn gratis te downloaden!
Er dient te worden vermeld dat het aanbevolen is om de boeken van Jozef Rulof te lezen in de volgorde waarin ze zijn geschreven. Dit komt omdat er sprake is van een langzame opbouw van informatie die steeds diepere lagen binnendringt. Deze kunnen beter begrepen worden als men Rulof’s eigen geleidelijke ontwikkeling daarin volgt.
Je kunt dus het beste beginnen met zijn eerste boek: ‘Een blik in het hiernamaals’. Dit boek is al van zo’n ongelooflijke diepgang en schoonheid met diepgaande onthullingen, dat velen na het lezen ervaren dat hun leven voor altijd veranderd is. En die 700 aanwezigen bij Diligentia hadden dit eerste boek gelezen, en sommigen ook enkele van zijn andere boeken.
U kunt de boeken downloaden als PDF voor computer en laptop of met E-READER voor mobiel en tablet.
Hieronder de linken voor het eerste boek van Jozef Rulof: Een blik in het Hiernamaals:
Een blik in het Hiernamaals (PDF voor Computer, Tablet of Laptop) (Klik op de link om de PDF op de computer te openen) In een PDF ligt de lay-out van de tekst vast, daarom het beste te lezen op een groter scherm zoals van een computer, tablet of laptop.
Een blik in het hiernamaals (E-reader in ePub en Mobiel) (Klik op de link om de E-reader in ePub-formaat te openen voor E-reader, Mobiel en Tablet, ook computer, tablet en laptop) Hierbij ligt de opmaak van de tekst niet vast, waardoor de regel-lengte zich aanpast aan de breedte van uw scherm. Als je een ePub op verschillende apparaten zoals mobiel en tablet wilt lezen, heb je een gratis ePub-lezer nodig, zoals Calibre.
Er wordt in de boeken voorspeld dat in de toekomst alle volkeren deze boeken op hun boekenplank zullen hebben staan.
DE MENSEN WILLEN WETEN
De meeste mensen in het publiek bij Diligentia waren dan ook benieuwd naar wat dhr. Rulof te vertellen had. Dat gevoel werd versterkt omdat het leven tijdens de oorlog voor iedereen heel zwaar was geweest en er veel lijden en ellende was.
Men wilde nu weten: Hoe of Wat en vooral Waarom? Waarom moesten wij deze verschrikkelijke oorlog doorstaan??? Maar… er waren ook onder het publiek mensen die alleen maar op zoek waren naar sensatie, want de inhoud van Rulofs boeken is nogal ongebruikelijk en voor die sensatiezoekers uiteraard controversieel.
OPENING VAN DE EEUW VAN CHRISTUS
Desalniettemin introduceerde Jozef Rulof tijdens zijn allereerste lezing: ‘De Opening van de Eeuw van Christus’ En het mag daarbij vermeld worden: er zijn tijdens deze lezing veel bijzondere uitspraken gedaan. Daarom dient op dit punt ook te worden vermeld dat de auteur werd geïnspireerd om zijn boeken te schrijven door degenen die in het hiernamaals leven. Dezen zijn geëvolueerd naar een hogere staat van bewustzijn en evolutie… Dus tja, dat is een beetje ongebruikelijk als je hier nog nooit van gehoord hebt.
En het zou controversieel kunnen zijn als je niet kunt accepteren dat we allemaal op verschillende tijdstippen zijn geboren: in verschillende jaren, tijdperken en zelfs eonen, en dat er überhaupt zoiets bestaat als een hiernamaals!
In zijn boeken wordt echter uitvoerig uitgelegd hoe Rulof op deze manier kon schrijven. En hoe hij door het Goddelijke principe ertoe werd gebracht ook artistiek te schilderen, lezingen te houden en nog veel, veel meer.
Daarom wordt in zijn boeken vermeld dat zijn werk geestelijk-wetenschappelijke kennis omvat, die ons wordt gegeven door de hoogste autoriteit en mentor Jezus Christus. Er wordt ook uitgelegd hoe veel mensen samen werken, zowel op aarde als aan gene zijde, om dit grote werk tot stand te brengen, met als doel om de mensheid te verheffen.
GEESTELIJK WETENSCHAPPELIJK GENOOTSCHAP ‘DE EEUW VAN CHRISTUS’
Met dat doel heeft Jozef Rulof eveneens een stichting opgericht. Officieel heet het: Het Geestelijk Wetenschappelijk Genootschap ‘De Eeuw van Christus’. De stichting is officieel geregistreerd op: 13 september 1946 in Den Haag. Het originele document van de inschrijving van de stichting is ondertekend door: Jozef Rulof (voorzitter), Leonard Uittenbogaard (secretaris), de twee getuigen Jan Hendrik Meijer (huisschilder) en Johannes Schouten (autowasscher), en Gerard Cornelis Corporaal (notaris te Den Haag). Tevens goedgekeurd door inspecteur Smit en voorzien van een stempel en handtekening van notaris J.J. van Heyst (of Leyst?) te ‘s-Gravenhage (Den Haag).
Het doel van het Geestelijk Wetenschappelijk Genootschap ‘The Age Of Christ’ is door zijn geestelijke leiders aan Jozef Rulof gegeven. Dit doel staat beschreven in de statuten van het genootschap, waarvan kopieën van de Afschrift(en) uit het Handelsregister onderaan dit artikel zijn geplaatst. Hieronder volgen Artikel II en VI uit de statuten.
Artikel II:
Het doel van Het Geestelijk Wetenschappelijk Genootschap ‘De Eeuw van Christus’:
*******
Het in woord en geschrift verbreiden van de leer die door de astrale Meesters middels hun instrument Jozef Gerhardus Rulof of andere door die meesters aangewezen en opgebouwde contacten aan de aarde geschonken is en wordt,
en door het aansporen van de massa om die leer metterdaad te belijden in de Eeuw van Christus, welke thans na den verschrikkelijksten oorlog aller tijden is begonnen,
eene vurige en waardevolle bijdrage te leveren tot de vestiging van het Koninkrijk Gods op aarde.
*******
Amen!
Voorts stond bij bovenstaand artikel nog geschreven:
“Artikel II: De stichting zal dit doel trachten te bereiken door het uitgeven van boeken, brochures en tijdschriften, het doen houden van lezingen, voordrachten en andere bijeenkomsten, het tentoonstellen van schilderijen en plaatwerken (red. porceleinen borden), en die te verspreiden of te verkopen, en in het algemeen met alle wettige middelen die aan het doel der stichting bevorderlijk kunnen zijn.”
“Artikel VI: De geldmiddelen van de stichting zullen bestaan, behalve uit het voorschreven afgezonderd vermogen (red. inleg van f100,- gulden, de Nederlandse valuta uit die tijd), uit de opbrengst van de door de stichting uit te geven boeken, brochures en tijdschriften, uit de opbrengst van de door de stichting te organiseren lezingen, voordrachten of andere bijeenkomsten, de opbrengst van de door de stichting te organiseren tentoonstellingen van schilderijen en plaatwerken, en de opbrengst van den verkoop van schilderijen en plaatwerken en voorts in giften, erfstellingen en/of legaten van belangstellenden en uit eventuele andere inkomsten van de stichting. Het bestuur beslist over de aanwending van de geldmiddelen.”
Nadat Jozef Rulof naar gene zijde was overgegaan op 3 november 1952, op 54 jarige leeftijd, werd er een nieuw bestuur gevormd. Tot op heden zijn er drie opeenvolgende besturen geweest. Ze hebben het doel van de stichting gewijzigd (dus de publicatie in dit artikel van de oorspronkelijke doelstelling van de stichting is uniek), evenals enkele andere aspecten in de statuten van het genootschap. Ze zijn echter succesvol geweest in het runnen van de stichting met haar doelstellingen. In de boeken wordt bovendien voorspeld dat de stichting of het genootschap in de toekomst aan de Nederlandse overheid zal worden overgedragen.
DE SCHILDERIJEN
Jozef schilderde honderden schilderijen met olieverf op grote doeken maar hij schilderde ook op porceleinen borden. Hieronder vindt u enkele schilderijen van een tentoonstelling in 2012 in Vlissingen in de provincie Zeeland. Onder deze schilderijen bevonden zich 77 schilderijen die toen recent vanuit verschillende bronnen in de VS naar de vereniging zijn teruggekomen.
(Ik heb deze tentoonstelling samen met vrienden bezocht en de schilderijen zijn zeer indrukwekkend! Zeker als je weet wat er achter zit. Ook het restauratiewerk is bijzonder vakkundig uitgevoerd. Deze schilderijen hebben namelijk op meerdere locaties opgeslagen gestaan, en een aantal daarvan werden zo’n 74 jaar lang bewaard in vochtige schuurtjes of stoffige ruimtes, en waren verwaarloosd. Maar nu zijn ze voor geen groot geldbedrag te koop, zelfs niet in te ruilen voor een Rembrandt of Van Gogh!).
‘EEUW’ OF ‘TIJDPERK’?
In de Nederlandse naamgeving van de Vereniging komt het woord ‘Eeuw’ voor in ‘De Eeuw van Christus’. Hierover is onder de lezers van de boeken enige discussie ontstaan. De betekenis van een eeuw is 100 jaar, en wordt ook zo als eenheid gebruikt in onze jaartelling. Vertaald naar het Engels is het ‘century’, wat ook terug komt in het Franse ‘cent’, wat honderd betekent!
Echter in de boeken staat er ook een Engelse vertaling van ‘De Eeuw van Christus’ als ‘The Age of Christ’. Nu blijkt dit woord ‘Age’ ook te staan voor ‘tijdperk’ en heeft tevens de betekenis van ‘leeftijd’ (dat laatste is hier niet relevant). En zo’n tijdperk als begrip vinden we in het Nederlands ook weer terug in benamingen zoals ‘De Gouden Eeuw’, die loopt van ongeveer 1588 tot 1672. En dat duidde dus een ‘soortgelijk’ tijdsbestek aan als ‘Eeuw’, maar wat dus ‘om ende nabij’ iets korter duurde dan 100 jaren, en waarvan het begin- en eind jaartal ook niet precies gedefinieeerd was.
Als je aan het woord Age als tijdperk denkt, is ‘de IJzertijd’ daar ook een voorbeeld van. Dit tijdperk heeft geen duidelijke definitie van begin of einde en verschilt per continent, maar beslaat honderden jaren gebaseerd op archeologische vondsten van primitieve smeedijzeren voorwerpen wereldwijd. Een tijdperk is als zodanig een reeks jaren die wordt geteld vanaf een bepaald tijdstip en die een tijdsperiode bestrijkt die is gedefinieerd met het oog op chronologie of geschiedschrijving.
Dit kunnen ook regerings-tijdperken zijn, of een kalender-indeling, of geologische tijdperken. Bijvoorbeeld: de Christelijke jaartelling gaat in vanaf de geboorte van Christus, waarop onze huidige jaartelling is gebaseerd in de zin van de telling van alle jaren daarna. Een tijdperk wordt dus beschouwd als een zeer lange tijdsperiode in de geschiedenis van de Aarde of van de menselijke samenleving, vooral als deze wordt gekenmerkt door gebeurtenissen of ontwikkelingen van een bepaald soort.
Nog omvangrijker is het ‘eon’ wat in meerdere tijdperken kan worden verdeeld. Een eon is een tijdsperiode die te lang is om te meten (zoals de Phaneroxoïsche eon die is verdeeld in de tijdperken Paleozoïcum, Mesozoïcum en Cenozoïcum).
Maar als we nu weer terug gaan naar de openings datum van ‘De Eeuw van Christus’, dan luidt 25 juli 1945 dus deze nieuwe Eeuw in. En dat kan dus zowel duiden op de komende honderd jaar (we zitten nu op 78 jaren) maar dus ook op een tijdperk.
Echter, zoals we weten leefde Christus daarvoor al langer en kwam Hij meer dan 2000 jaar geleden naar de Aarde. De Bijbel is nog steeds één van de artefacten van deze periode, samen met onze jaartelling. Je zou mogen verwachten dat dan toch al aan het begin van onze huidige jaartelling die Eeuw van Christus als tijdperk begonnen zou zijn?
Tóch werd de datum van 25 juli 1945 specifiek gekozen voor de opening van deze bijzondere eeuw, oftewel zijnde het begin van dit bijzondere tijdperk. En daar leven wij nu in. Het mag ook worden gezegd dat de technologische revolutie van deze eeuw in de boeken is voorspeld. En er zullen meer technische wonderen en vele gebeurtenissen in dit korte tijdsbestek nog volgen, waarvan al meerdere voorboden zijn. Volgens de boeken zal deze speciale Eeuw tot op de laatste dag van de Aarde worden herinnerd. Ja, zóver gaat deze voorspelling. En dan heb je het in feite toch weer over eonen, en vanuit spiritueel perspectief gezien ‘ad infinitum’.
Jozef met zijn boeken en schilderijen in New York. Zijn broer Antoon staat helemaal rechts met zijn vrouw en kinderen, en overige bezoekers.
DRIE BROERS VAN JOZEF
Drie van de zes broers van Jozef verhuisden vóór de oorlog naar de VS, waarvan er één, Gerrit, tijdens de oorlog overleed. Toen Jozef na de oorlog zijn twee andere broers Hendrik en Antoon in Amerika voor het eerst bezocht, hadden ze elkaar al zestien jaar niet meer gezien. Het viel zijn broers op hoe uitgemergeld Jozef eruit zag door de hongerwinter. En toen leerden ze langzaamaan over de boeken die hij had geschreven en ze waren beiden erg onder de indruk.
Hendrik, Jeus, Antoon
De naam ‘Jeus’ is de roepnaam die Jozef’s moeder hem gaf. Het is in Nederlands dialect het ‘Gelders plat’, afkomstig van de provincie Gelderland waar Jozef was geboren te ‘s-Heerenberg.
JEUS INFO
Er is ook een website Jeus Info over het leven van Jozef Rulof en de vele evenementen daarin. Het gaat niet over de inhoud van de boeken of het enorme werk van Rulof. Maar er is beeldmateriaal te zien over zijn leven en van de omgeving in de tijd waarin hij leefde. Zo zijn er fotos van zijn vrouw, zijn zes broers en één zus, zijn ouders, de lezingen, schilderijen, documenten, evenementen, enzovoort. Deze zijn alle in een chronologische tijdslijn gevat en kan behulpzaam zijn om gebeurtenissen in de juiste historische context te plaatsen.
BIJDRAGEN AAN DE GOEDE ZAAK
Jozef’s broers Hendrik en Antoon wilden een bijdrage leveren aan de goede zaak en zamelden geld uit eigen zak in. De ene broer besteedde er al zijn spaargeld aan, en de ander verkocht zelfs zijn huis om alles te bekostigen. Zo kon het boek ‘Volkeren der Aarde’ vertaald worden, en kon uiteindelijk in het Engels ‘Peoples Of The Earth’ gedrukt worden.
Nadat de broers dit hadden bereikt, stuurden ze de boeken naar alle ‘groten der aarde’. Een paar werden genoemd in de boeken van Jozef: Truman, Churchill, de toenmalige Nederlandse koningin Wilhelmina, en Marshall. Maar letterlijk honderden boeken werden door Jozefs broers de hele wereld over gestuurd nadat Jozef naar Nederland terugkeerde.
EN DAN NOG IETS
Neem dit werk alsjeblieft serieus. Realiseer je wat voor een enorme inspanningen er gedaan zijn om dit grote werk tot stand te brengen. Alvorens te oordelen is het belangrijk om eerst de gehele boekenreeks te lezen. Het kan tijd kosten voordat je alles hebt overwogen, je het beter begrijpt en hebt verwerkt. En de boeken zijn op een heel bijzondere wijze meervoudig gelaagd. Bij herlezen komen er elke keer weer nieuwe inzichten. Dit wordt beaamd door vele boekenlezers.
KEN UZELF
En dan, om onszelf beter te leren begrijpen middels de nieuwe inzichten die we verworven hebben door het lezen van de boeken, het ‘Ken Uzelve’ kan een hele opgave zijn!
En alhoewel de boeken in een hele liefdevolle taal zijn geschreven, met de diepste kennis en begrip van ons menselijk bewustzijn en onze evolutie, dient te worden vermeld dat werkelijk álle aspecten van het leven worden aangeraakt.
Dat zijn zowel de gelukkige momenten, bijvoorbeeld wanneer wij verliefd zijn, in goede gezondheid verkeren, het financeel goed hebben. Maar het kunnen ook inzichten zijn met betrekking tot menselijk lijden, het verlies van geliefden, trauma, ziekte, eenzaamheid. En dat kan confronterend zijn, en soms ook heel verdrietig of zelfs beangstigend zijn.
Het is dus een reis, en we zijn allemaal op weg op ons levenspad om voor altijd gelukkig te zijn. Zo kunnen we meer leren over onze ware aard en de kosmische wetten die in de boeken worden beschreven. En daardoor kunnen we er naar streven altijd het goede te doen.
Onze hoop is gevestigd op Jezus Christus, de Allerhoogste, onze Heer en Verlosser.
Bovenstaande foto en de fotos in dit artikel zijn van mijn moeder Bieuwkjen Jozina Maria Wilschut. Allereerst wil ik graag vermelden dat ik vind dat ik een hele bijzondere moeder heb! Zij is echt heel mooi om te zien en heeft een idem dito karakter. Ze heeft bovendien iets bijzonders wat ik niet definiëren kan. Maar zij is heel bescheiden, zet zichzelf nooit op de voorgrond. En zolang als ik haar ken is zij altijd heel begaan met anderen.
Foto: Mijn moeder in haar jonge jaren.
Zij was ook vaak wat verlegen en kwam niet altijd zo goed voor zichzelf op. Anderzijds heeft zij wel een sterk karakter en heeft de vele tegenslagen in het leven altijd goed het hoofd kunnen bieden.
Tevens heeft zij mij en mijn broer grotendeels als alleenstaande ouder opgevoed. Zij kreeg het voor elkaar dat wij goed naar haar luisterden en gehoorzaamden. Zij kreeg twee kinderen: hieronder Margreet en haar broertje.
Ook verzorgde zij ons goed en kookte ze altijd goede gezonde en lekkere maaltijden. Daarnaast heeft zij gewerkt in diverse banen. Zij werkte bij een groot fotoreproductie bedrijf, was gastvrouw in een kantine bij een zorginstelling, en ook deed zij modellen werk.
Na vele verhuizingen en omzwervingen door het land, wij hebben in meerdere provincies gewoond, werkte Joek als gediplomeerd pedicure. Wij woonden toen in Den Haag. Ook schoolde zij bij in alternatieve geneeswijzen zoals professionele voetzone-reflex massage, en shiatsu (afgeronde opleiding), en zelfs heeft zij een periode aan handoplegging gedaan (zij noemde dat ‘magnetiseren’) waarbij haar handen heel koud of juist heel warm konden worden, wat volgens haar van de energiewerking af hing. Zij had vele tevreden klanten die graag bij haar terug kwamen en hield er soms ook vriendschappen aan over.
Margreet en Mama Joek
Soms ook houdt mijn moeder van haar rust, dan is het Joekie met een boekie in een hoekie!
GEBOREN TE SCHIEDAM
Maar even terug naar het begin. Bieuwkjen met de roepnaam Joek is geboren op 30 april te Schiedam tijdens de bombardementen op Rotterdam in 1941. Mijn oma hoorde de bommenwerpers overvliegen terwijl zij aan het bevallen was, niet wetende of de bommen hun zouden gaan treffen. Zij hoorden echter even later het lawaai van explosies iets verderop, het ‘hevig afweervuur’ in het nabijgelegen Rotterdam. Dat moet toch een bijzondere ervaring zijn geweest. Dit was wat mijn opa op de bewuste dag schreef aan hun familieleden:
Petie is de twee jaar oudere broer van mijn moeder. Dezelfde dag stuurde mijn opa nog een bericht op een kaart aan zijn vader (het adres is verwijderd):
“EEN GELUKKIG ECHTPAAR”
Vlak boven zijn naam als afzender, zie je nog toegevoegd tussen wat extra lijntjes de tekst: ‘een gelukkig echtpaar’. En dat waren ze ongetwijfeld! De eerste negen maanden beleefde het jonge gezin veel geluk ondanks dat de oorlog reeds begonnen was.
Mijn moeder als baby. Die schattige krullen bovenop haar hoofdje en dan die grote amandelvormige ogen! Nou dat werden hele mooie groene kijkers. En hieronder in de wandelwagen.
Nog vóór dat de oorlog daadwerkelijk was begonnen zat de vader van mijn moeder GERARD WILSCHUT al in het verzet. Zo werden er nog vóór dat de oorlog uitbrak Duitse jongemannen opgevangen die gevlucht waren naar Nederland omdat zij NIET aan de oorlog mee wilden doen. Mijn moeder was 9 maanden toen haar vader -en dus mijn opa- was opgepakt. Daarna heeft hij een jaar gevangen gezeten alvorens hij werd gefusilleerd. Hier kan je meer over zijn geschiedenis lezen: BEVRIJD.
Daarna ging de moeder van mijn moeder ALIDA DE GOEDE ook in het verzet. En alhoewel mijn oma na de oorlog een tweede huwelijk is aangegaan, is zij er nooit meer helemaal bovenop gekomen. Maar het was niet aan mijn oma te merken dat zij zwaar getraumatiseerd was. Ook was zij gelukkig met haar twee kinderen ‘Petie en Joekie’ en haar tweede huwelijk (waaruit geen kinderen zijn gekomen), en later haar vier kleinkinderen.
Edoch, de pech achtervolgde mijn oma, want ook haar tweede echtgenoot moest zij na 12 jaar huwelijk verliezen door een auto ongeluk, en haar derde levenspartner aan de gevreesde ziekte. Dus daar waren haar beide kinderen ook onderhevig aan. (In voorgaande artikelen is hier al het een en ander over geschreven).
Dus mijn moeder maakte deze thuis situatie in haar kleuterjaren mee, het verlies van haar vader toen zij negen maanden jong was, en daarna ook de nasleep van de oorlog met een getraumatiseerde moeder, die het ook zelfs ver na de oorlog nog meerdere malen zwaar te verduren kreeg.
Mijn moeder staande voor een poster met daarop afgebeeld de clarinetist Sydney Bechet. Nou heb ik nog niet eerder van deze man gehoord, maar hij is een van de oprichters van de Jazz beweging in Amerika, en trad op samen met Louis Armstrong, Miles Davis, Charlie Parker en anderen.
Eenmaal volwassen had mijn moeder op relationeel gebied ook meerdere tegenslagen te verwerken, om te beginnen met mijn vader. Zij waren getrouwd, en na hun scheiding woonden ik en mijn broer bij onze moeder. Er was wel een bezoekregeling met onze vader, maar hij droeg zowel sociaal-emotioneel als financieel niet bij aan onze opvoeding. Ook de tegenslagen voor mijn moeder daarna hadden te maken met dat de relaties niet het geluk brachten wat zij gezien haar inzet en liefdevol karakter had mogen verwachten. Daar kon zij zelf ook vrij weinig aan doen. Soms is het lot ons niet gunstig gezind!
Ook kampte zij met een zieke dochter die astma heeft en zelfs een half jaar bedlegerig was terwijl zij als alleenstaande ouder gewoon moest werken om de kost te verdienen.
Mooi is het dat zij op latere leeftijd wél het geluk heeft kunnen vinden in de liefde, met een partner die ook veel verlies heeft moeten lijden. Ja het leven gaat voor veel mensen niet bepaald over rozen. Maar als je je kinderen goed hebt weten groot te brengen en als je eigen rozen óók eenmaal bloeien, ja wellicht was het dan allemaal de moeite waard.
Op bovenstaande foto zie je mijn oma Alida de Goede met haar dochter Bieuwkjen Jozina Maria Wilschut, die mijn moeder is. De foto is genomen omstreeks 1955 door de tweede echtgenoot van mijn oma. Mijn moeder was hier ongeveer 16 jaar oud.
De foto treft mij echt, er spreekt iets heel bijzonders uit. Dat dit nog maar tien jaar na de tweede wereld oorlog was maakt het ook speciaal. Vooral nu ik recent meer aan de weet ben gekomen over wat mijn oma en opa hebben meegemaakt in die oorlog. Dan kijk ik er nóg weer met andere ogen naar. En ook de fotograaf hier in kwestie had zijn portie gehad.
ODOORN, DRENTHE Mijn oma Alida is geboren in Odoorn te Drenthe alwaar zij opgroeide in een groot gezin. Het is niet duidelijk of zij is geboren in het dorp Odoorn of dat daarmee de gelijknamige streek werd bedoeld. Volgens de overlevering is zij geboren in een boerderij die in Nieuw Weerdinge stond, wat vlakbij het grote dorp Odoorn ligt. Een online zoektocht naar die boerderij leverde dit artikel op: Boerderij Odoorn.
Nieuw Weerdinge werd toendertijd geschreven als ‘Nw Weerdinge’ en het was niet groter dan een gehucht. Misschien werd het daarom niet vermeld op haar geboorteakte?
Alida was de jongste van haar acht broers en zussen. Er waren echter nog meer kinderen want zij had ook halfbroers en halfzussen uit de eerdere huwelijken van haar beide ouders. Mijn oma zei mij eens dat het ingewikkeld was om uit te leggen. Vermoedelijk waren het om en de nabij 17 kinderen die reeds in mijn oma’s vroege jeugd en adolescentie het huis verlieten, inclusief haar eigen oudere volle broers en zussen.
OP DE BASISSCHOOL
Onderstaand een groepsfoto van kinderen van een kleine basis school waar mijn oma op zat. Zij is het meisje met het geruite jurkje en witte sjaaltje. Zij staat links op de foto naast een zittende juf.
In het midden staat een meisje dat een bord vast houdt, met daarop de tekst: ‘Nieuw Weerdinge, 1’, en daarboven niet goed te lezen, misschien is het twee keer dezelfde letter, zoals ‘h h’, of ‘h k’, en dan ‘te’ en dan een sierlijke letter ‘B’. Zo te zien zijn er meerdere klassen vertegenwoordigd met zo’n zeven volwassenen die waarschijnlijk de juffen en meesters waren, of misschien ook ouders. Heb gelezen op het internet dat in die tijd de kinderen vaak een blok turf meenamen, een bodem-brandstof wat in die streek werd gewonnen, als betaalmiddel om naar school te kunnen gaan. Dit werd dan gegeven om de school mee warm te houden, en misschien werd het ook als ruilmiddel gehanteerd voor andere doeleinden. De foto is gemaakt omstreeks 1926.
GERRIT DE GOEDE Mijn oma’s vader Gerrit de Goede had twee vorige echtgenotes vroeg verloren aan de dood, uit deze huwelijken zijn 7 kinderen geboren (waarvan de laatste maar twee maanden heeft geleefd).
BIEUWKJEN VAN DER KAAP Mijn oma’s moeder Bieuwkjen van der Kaap had één eerder huwelijk gehad waaruit drie kinderen voortgekomen zijn (waarvan de eerste dood geboren). En na het overlijden van haar tweede echtgenoot Gerrit, waarmee zij negen kinderen kreeg, zou zij nóg een huwelijk aangaan, waaruit geen kinderen meer zijn voortgekomen.
Maar mijn oma maakte dat derde huwelijk van haar moeder niet meer van dichtbij mee, aangezien zij toen in de randstad woonde en de oorlog er eventjes tussendoor kwam. En lange afstanden reizen zat er zeker de eerste jaren van de oorlog niet bij.
Vlak na de oorlog heeft mijn moeder als kleuter deze derde echtgenoot nog ontmoet. Zij ging toen met haar moeder Alida naar Odoorn in Drenthe, zij herkende hem op de foto als ‘opa Botter’.
Hieronder zie je mijn oma links, vermoedelijk met een oudere broer (Jan) en zus (Aaltje) . Op de achtergrond het kanaal waarover de veenschippers hun schuiten voerden en de boerderij waar zij is geboren.
De jeugd van mijn oma was een relatief rustig en beschermd leven in Drenthe op het platteland. Althans dat is in vergelijking met het leven wat zij later zou leiden in de Randstad, te weten in de steden Schiedam, Amsterdam en Den Haag. Het contrast kan haast niet groter zijn, en dat werd nog eens versterkt door de oorlog die anders verliep in de steden versus het platteland, maar die ongeacht waar, vele levens uiteen heeft gescheurd, ook dat van haar en mijn opa. En dat van hun kinderen.
SCHIEDAM Mijn oma Alida verliet op 19 jarige leeftijd haar geboortegrond. Zij ging inwonen bij een oudere zuster die in Schiedam woonde. Deze zus was daar gaan wonen vanwege haar huwelijk met een echtgenoot uit die contreien. En de grote stad lokte uiteraard.
DE SLAGERSKNECHT Zij onmoette op haar beurt haar echtgenoot in Schiedam. Hij werkte op de hoek van de straat in een slagerij -de slager tevens buffet chef-, en zij ging daar regelmatig boodschappen doen. Samen kregen zij twee kinderen. De eerste een zoon, en daarna mijn moeder. Mijn opa Gerard noemde hen Peetie en Bjoukje.
Tot zover voor nu, er komen nog aanvullingen op dit artikel. Over het verzetswerk wat mijn oma en mijn opa hebben gedaan kan je lezen in het tweede artikel over haar eerste echtgenoot, mijn opa Gerard Wilschut.
Deze prachtige vrouw is de moeder van mijn opa Gerard Wilschut, en mijn overgrootmoeder. Zij heet Josina Bouthoorn, geboren 16-5-1883.
Mijn moeder Bieuwkjen Josina Maria Wilschut is naar deze vrouw, haar oma Josina vernoemd, met haar tweede naam.
PIETER WILSCHUT
Josina Bouthoorn trouwde met Pieter Wilschut (2) op 19-7-1911 te Leiderdorp. Het cijfer (2) achter Pieter Wilschut is omdat er meerdere Pieters met dezelfde achternaam in de stamboom voorkomen (en hier is de nummering aangehouden zoals aangegeven op het grote stamboom overzicht).
In totaal kregen Josina Bouthoorn en Pieter Wilschut 6 kinderen: 2 dochters en 4 zoons. Haar eerste kind was een dochter die Hans heette. Mijn opa Gerard was Josina’s 2e kind en eerste zoon.
Josina overleed op 2-4-1926, dit was 2 weken na de geboorte van haar laatste zoon Willem Cornelis Wilschut. Mijn opa was toen 12 jaar oud.
Dit zal een tragiek geweest zijn voor haar nog jonge kinderen en haar man Pieter Wilschut (2)-(14-9-1880/23-2-1942), die smid constructie werker was. Zo te zien op de foto was Josina echter blij met de baby in haar arm, en wellicht was zij ook gelukkig met Pieter tot aan haar overlijden.
MARIE VERKERK
Anderhalf jaar na het overlijden van zijn echtgenote Josina is Pieter Wilschut (2) hertrouwd met Marie Verkerk op 28-9-1927. (Marie Verkerk geb 8-3-1885 te Utrecht / 26-1-1962 te Utrecht). Uit dit huwelijk zijn geen kinderen geboren. Mijn opa Gerard was toen 13 jaar. Marie is dus 15 jaar zijn stiefmoeder geweest, tot aan de dood van Gerard in 1942 op 28 jarige leeftijd. Marie overleefde echter ook haar echtgenoot, zij is na het overlijden van Pieter Wilschut (2) nog 20 jaar weduwe geweest. Mijn moeder’s derde voornaam Maria is vernoemd naar Marie Verkerk, dus naar de stiefmoeder van haar vader.
DE JEUGD VAN JOSINA
Er was echter ook tragiek in de jeugd van mijn opa’s moeder, Josina Bouthoorn. Haar ouders zijn Aaltje van Oort en Gerrit Bouthoorn (mijn betovergrootouders).
Betovergrootouders: Aaltje van Oort (7-11-1851-te Benschop/ 16-2-1886- te Oudewater). & Gerrit Bouthoorn (10-11-1845/ overleden 1892 of later).
In haar jeugd had Josina niet veel geluk. Want haar moeder Aaltje overleed toen zij 3 jaar oud was. Wanneer haar vader overleed is niet bekend, zijn laatste kind uit zijn tweede huwelijk is overleden op 3-6-1892. Josina was toen 9 jaar.
En of zij is opgegroeid in het tweede huwelijk van haar vader is mij ook niet bekend. Dat is wel het meest waarschijnlijk. Haar stiefmoeder Geertruida is overleden toen Josina 30 was.
Maar niet alleen heeft Josina haar moeder op heel jonge leeftijd verloren. Zij heeft ook haar 5 broertjes en zusjes verloren, alhoewel zij die niet heeft gekend.
VERSCHRIKKELIJK DRAMA
Josina was de laatst geborene in een gezin van 6 kinderen. De oudere broers en zussen van Josina waren echter allen overleden nog vóór dat Josina geboren werd. Josina was dus de enig overlevende van het gezin.
Het verschrikkelijke van deze geschiedenis is dat haar 3 broertjes (die allen Willem heetten) en haar 2 zusjes (Wilhelmina en Gerrigje) niet ouder zijn geworden dan een paar dagen of weken. Waaraan zij zijn overleden staat niet vermeld op de stamboom. Vroeger kwam de wiegedood vaker voor, maar zoveel kinderen achter elkaar? Leden zij honger? De vriesdood kan het niet geweest zijn want 5 van hen zijn in de zomer geboren. Of was het dan een genetische kwestie? Of toeval?
Echter, nadat Gerrit Bouthoorn voor de tweede keer trouwde, nu met Geertruida Bekker, kregen zij samen twee kinderen, waarvan de eerste naamloos overleed op de dag van de geboorte en de tweede 19 dagen na haar geboorte (Martijntje Bouthoorn 14-5-1892/3-6-1892). Dus hier is duidelijk hetzelfde patroon van babysterfte als in Gerrit’s eerste gezin. Dit zijn dus twee half -zusjes of -broertje geweest van Josina.
Hoe zou Josina haar jeugd dan beleefd hebben? Is zij bij haar vader gebleven en was zij deel van het tweede gezin van haar vader met haar stiefmoeder Geertruida? De gevoelsindruk die ik van Josina krijg is dat zij als kind heel eenzaam was. Zij vertoefde helemaal in haar eigen wereldje. Het was wellicht een overlevingsstrategie. Zij had zich afgesloten voor alles wat er om haar heen gebeurde. Zij nam dingen wel waar, maar zweeg en deed wat van haar gevraagd werd, en dat was het. Een andere theorie is dat zij het wel goed kon vinden met haar vader en stiefmoeder. En was zij ondanks alle ellende die haar ouders hebben meegemaakt toch gelukkig. Het zijn veronderstellingen, zeker weten doe ik het niet uiteraard!
OPDAT ZIJ MOGEN RUSTEN IN VREDE
Maar goed, we kunnen hier verder ook niet te lang bij stil staan, het is gebeurd, wat ook de oorzaak was, dat vreselijke leed is geweest. Daarom sluiten we dit bij deze af. Opdat zij mogen rusten in vrede!
Nog even verder terug in de stamboom: De ouders van Aaltje van Oort zijn mijn Oudouders: Joost van Oort & Gerrigje Boele.
De ouders van Gerrit Bouthoorn zijn tevens mijn Oudouders: Willem Bou(d)thoorn 1799 te Woerden / 31-12-1869 te Oudewater & Martijntje Sterk 31-7-1813 te Polsbroek 28-2-1886 te Oudewater
Oudgrootouders: Gerrit Boudthoorn geen data bekend zal zo rond 1765 geboren zijn & Johanna Bos
Gerrit Boudthoorn en Johanna hebben drie kinderen Jan geb 1793 Woerden, Willem geb 1799 Oudewater, Jannigje geb 1795 Woerden,
Oudgrootouders: Cornelis Sterk geen data bekend zal zo rond 1765 geboren zijn & Aaltje van der Weide
*******
Ook verzorgde zij ons goed en kookte ze altijd goede gezonde en lekkere maaltijden. Daarnaast heeft zij gewerkt in diverse banen. Zij werkte bij een groot fotoreproductie bedrijf, was gastvrouw in een kantine bij een zorginstelling, en ook deed zij modellen werk.
