juli 2, 2022 | FIRMAMENT
BOERDERIJ IN DRENTHE
Mijn oma (van mijn moeders kant) heet Alida de Goede en is geboren in 1919 in Odoorn, Drenthe (en overleden in 1999). Op de bovenstaande foto zie je de boerderij waar mijn oma ter wereld kwam, althans volgens mijn familie. Echter waar deze precies staat in Odoorn of omstreken heb ik nog niet kunnen achterhalen. Een achternichtje van mij appte de foto onlangs. Dat deed zij omdat ik haar vertelde dat ik graag zou willen weten waar precies mijn oma toendertijd woonde in Odoorn. En haar moeder had nog een oude foto van genoemde boerderij. Zij had deze samen met mijn oma tijdens de tweede wereldoorlog meerdere malen bezocht (op de fiets van Rotterdam naar Drenthe).
TANTE HENNY (HENDRIKJE)
Mijn achternicht is een kleindochter van een oudere zus van mijn oma (tante Henny). En de dochter van tante Henny, tevens de moeder van mijn achternicht, is begin dit jaar overleden. Zij was echter de enige die nog in kleuren en geuren had kunnen vertellen over deze boerderij, aangezien zij over de 90 is geworden en zij het huis in die tijd qua leeftijd dus bewust heeft meegemaakt. Echter, wij als nazaten hebben daar helaas te laat aan gedacht! Maar mijn nieuwschierigheid was gewekt. Nu zou ik graag willen weten waar deze boerderij stond, of staat (als deze is herbouwd).
VAGE HERINNERINGEN
Mijn moeder herkende niemand op de foto, en zij had ook slechts vage herinneringen aan de boerderij, die zij op deze foto echter wel herkende. Dat komt wellicht omdat zij toen ongeveer 4 jaar was en vlak na de 2e wereldoorlog voor de laatste keer de boerderij bezocht. Dat deed zij samen met mijn oma, waarmee zij in Schiedam woonde. Mijn moeders broer was daar niet bij, want hij was als kleuter voor een jaar veilig in een gastgezin in Zweden opgevangen (want mijn toen reeds gefusilieerde opa en mijn oma zaten in het verzet), en kwam iets later terug in Nederland.
KERSPEL ODOORN
Odoorn in die tijd was het hoofddorp van het kerspel Odoorn. Een kerspel is een door een pastoor bestuurde gemeente, thans parochie genaamd, en tevens een plattelands rechtsdistrict. In een meer algemene betekenis betekent kerspel ook dorp of landgemeente. Maar de parochie overheerste toendertijd, want mijn oma vertelde dat een deel van haar familie van ‘de zwarte kousenkerk’ was, waar zij afstand van had genomen. Dat betrof overigens vooral het toenmalige dogmatisme van de kerk.
En het zou kunnen dat dit zowel het geloof van haar vader betrof, Gerrit de Goede, die gereformeerd was, alsmede haar doopsgezinde moeder Bieuwkje van der Kaap. Maar in die tijd ging in die streek overigens iedereen in zo’n landgemeente naar de kerk. Ook de lagere school was aan de kerk verbonden. In het dorpje Odoorn was dit gevestigd in een bijgebouw van de kerk en namen de kinderen een blok turf als betaalmiddel voor het onderwijs mee (wellicht ook om de ruimte in de winter warm te houden).
IEDEREEN WAS BOER
En bovendien was tot ver in de 18de eeuw vrijwel iedereen in dit deel van Drenthe boer, inclusief de burgemeester, schoolmeester en dominee. Zo was wat wij tegenwoordig een ‘gemeentehuis’ noemen (‘gemeente’ en ‘huis’) doorgaans in een deel van een boerderij gevestigd. Dat was dan de boerderij als het huis van de burgemeester. Daar werden dan zaken geregeld die het algemeen belang dienden en waar afspraken daaromtrent werden vastgelegd.
GEMEENTE BORGER ODOORN
In 1998 zijn de 24 zelfstandige Drentse gemeenten omgevormd tot 12 nieuwe. De gemeente Odoorn is samen gegaan met de gemeente Borger en heet nu gemeente Borger-Odoorn. Nog uitgaande van het kerspel Odoorn, zijnde een landgemeente, zou het derhalve ook kunnen dat de boerderij op de foto in het dorp Valtherveen stond, wat tot de grote landgemeente Odoorn behoorde, en waar mijn overgrootouders Bieuwkjen van der Kaap en Gerrit de Goede hebben gewoond. Ook het dorp Nieuw Weerdinge noemde mijn moeder vandaag, het schoot haar ineens te binnen. Dáár gingen ze naar toe.
ONLINE ZOEKTOCHT
Maar omdat mijn moeder dus geen van deze mensen op de foto herkende, begon ik mij steeds meer te verwonderen wie dat dan wel waren, en in welke tijd deze foto genomen is. Er van uitgaande dat mijn oma in deze boerderij geboren is, wat mijn achternichtje, haar moeder en mijn moeder beweren, en wetende dat mijn oma in Odoorn geboren en gedoopt is, en tevens al haar volle zussen en broers, besloot ik online verder te zoeken. En dat leverde een aantal interessante resultaten op!
SLAPEN IN DE BEDSTEE
Het was vlak na de oorlog dat mijn moeder in één van de bedstee’s sliep die in deze boerderij aanwezig waren. Zij herinnerde zich nog de lakens kraakhelder wit, alles proper en strak gesteven en met luiken voor de bedstee. Het maakte veel indruk op haar. Zij zelf kwam immers uit de stadse omgeving van Schiedam. Ook wist zij nog dat de toenmalige tweede echtgenoot van háár oma, haar rondreed in een kruiwagen hélemaal rondom de boerderij heen, en zij dat als klein meisje van een jaar of vier, echt prachtig vond.
TWEEDE OF DERDE ECHTGENOOT?
Overigens kwam ik er heel recent achter dat deze tweede echtgenoot een derde echtgenoot bleek te zijn. Dit is zowel verwarrend voor mijn moeder als mijzelf, aangezien wij hier nooit iets over hadden gehoord van mijn oma. Echter blijkt dat uit de eerste twee huwelijken van mijn overgrootoma 12 kinderen zijn geboren (waarvan de eerste levenloos), maar toen Bieuwkjen van der Kaag voor de derde keer huwde was zij al 65 jaar en kwamen er geen kinderen meer.
Overigens beweerde mijn oma dat zij uit een gezin van 13 kinderen kwam, waaronder een aantal halfbroers of zussen (nu weet ik: uit het eerste huwelijk van haar moeder Bieuwkjen van der Kaag), maar mijn oma had dus ook stief -broers en -zussen (de kinderen uit het eerste huwelijk van de tweede echtgenoot van Bieuwkjen van der Kaag -mijn overgrootopa- Gerrit de Goede), en wellicht zijn ze zelf na verloop van tijd ook de tel kwijtgeraakt, of is nog een tweede geboorte of miskraam onvermeld gebleven.
OUDE ANSICHTEN
Ik typte ‘Boerderij Odoorn’ en ‘1900’ en ‘1919’ en kwam ondermeer op deze site uit met drie interessante boekjes:
Odoorn in Oude Ansichten
Borger in Grootmoeders Tijd
Borger in Oude Ansichten
Deze heb ik nog niet aangeschaft, maar de begeleidende teksten zijn wel online te lezen. En zo krijg je al een beetje een beeld van die tijd, zo’n 100 tot 150 jaar terug, en qua tekst nog verder terug in de tijd, zoals het jaar 1381 waar in de registers en rekeningen van het bisdom Utrecht, Borger staat vermeld als ‘Borgheren’, zijnde het kerspel van Utrecht tot aan Borger: ‘Kerspel tot Borgheren’. En langer geleden in 1327-1376 heette Odoorn ‘Oderen’. En later ook: ‘Den borgen van Oideren’.
DE RIDDERSCHAP
Borgheren is wellicht afgeleid van het woord ‘Borg’. Het heeft zo’n 20 betekenissen, maar in relatie tot ‘heren’ van ‘Borgheren’ zijn dit de meest voor de hand liggende:
“Een Borg is de benaming voor historisch landgoed (huis en terrein), waarvan de oorsprong terug gaat tot een eigenaar die lid was van de ridderschap in de provincie Groningen. Het was tevens de Groningse benaming voor een (versterkt) adellijk huis, en ook werd het gebruikt voor een Groningse edelmanswoning (vroeger bezit van een `Ommelandse jonker`), in Friesland ook wel ‘state’ of ‘stins(e)’ geheten.”
De verwijzing naar het Groningse ridderschap en de Groningse terminologie zou heel goed kunnen, want het dorp Borger en het gebied er boven ligt in het noorden van de provincie Drenthe en heeft daarmee verbinding met de provincie Groningen, terwijl Odoorn meer in het zuidoosten van Drenthe ligt in de buurt van Emmen.
VERBINDINGSLIJNEN
Een borg is tevens een dubbelgenomen stevig eind touw, staaldraad of ketting als tweede verbinding tussen twee voorwerpen, wellicht is dat ook symbool voor een borgpunt zoals bijvoorbeeld het zevenlandenpunt in de landsgemeente Borger-Odoorn (zie verderop in dit artikel bij De Zeven Marken Steen). Hier kwamen meerdere verbindingslijnen van zeven landgoederen van de heren-boeren samen, wellicht in het centrum van de diverse landgoederen. Dus misschien heeft het ook daar nog mee te maken. (Ook, als men iets waarborgt, dan legt men dat vast, dan gaat men daar voor staan, letterlijk was een landgoed of het bezit van de herenboer ook onderpand voor transacties).
FAMILIE VAN DER KAAP
Andere trefwoorden brachten me op een website over ondermeer de stamboom van de Familie van der Kaap. Zo ben ik er achter gekomen dat de boerderij op de foto mogelijk het ouderlijk huis is van Bieuwkje van der de Kaap. Haar ouders heetten Johannes van der Kaap en Aaltje Zuidema. Dit oudere echtpaar staat links op de foto voor de boerderij.
Nú herkende ik ze, alhoewel vaag, maar er zijn een aantal overeenkomsten. Hieronder zie je ze naast elkaar toen zij nog jonger waren (bron foto http://www.vanderkaap.org).
Zoals je ziet heeft Aaltje Zuidema een karakteristiek gezicht met ronde wenkbrouwen en zachte rondingen en is Johannes van der Kaap een flink stuk groter.
De drie dames op de foto van de boerderij (boven dit artikel), die rechts staan voor de boerderij, herkende ik van een andere foto op genoemde website. Zie de foto hieronder. Dit zijn de inmiddels ouder geworden drie zussen en de dochters van het oude echtpaar (Johannes van der Kaap en Aaltje Zuidema). De oudste zus is heel lang (wellicht de genen van haar lange vader) en toevallig staan ze voor de boerderij ook in dezelfde volgorde als op de foto hieronder.
Alida, Aaltje en Bieuwkje van der Kaap
Mijn oma ‘Alida de Goede’ is dus vernoemd naar de oudste zuster van Bieuwkje: ‘Alida van der Kaap’, de lange vrouw hierboven links op de foto, dit is dus de oudste zus, zij staat voor de deuropening van de boerderij met een wit schort aan.
ENGELINE ELISABETH
Het meisje dat helemaal rechts staat voor de boerderij is vermoedelijk de tweede dochter uit het eerste huwelijk van Bieuwkje van der Kaap. Ik denk dat omdat het er uit ziet alsof zij zich aan de zijde van haar moeder (Bieuwkje van der Kaap) heeft geschaard toen de foto werd gemaakt. Haar moeder is dus de derde zus voor de boerderij het meest rechts. En als je goed kijkt naar de contouren van haar zwarte jurk, was Bieuwkje hoogzwanger, zij was toen 28 jaar. Hieruit -de familiegeschiedenis bestuderende- heb ik herleid dat de foto van de boerderij begin 1905 gemaakt moet zijn.
De kinderen in de deuropening van de boerderij kunnen van het eerste huwelijk van Gerrit de Goede zijn, en het opgetilde jongetje eventueel ook de eerste zoon van Bieuwkje, alhoewel die maar twee jaar scheelde met zijn oudere zus, kan een lengteverschil op die leeftijd significant groter zijn. Maar het kunnen dus ook kinderen van Gerrit zijn (stief -broers en -zussen van mijn oma).
VIJF BIEUWKJES
Mijn moeder haar eerste voornaam is eveneens Bieuwkjen. Zij vertelde dat zij is vernoemd naar haar oma en overgrootoma, maar de laatste is haar betovergrootmoeder (en derhalve mijn ‘Oudmoeder’). Zij heette Bieuwkjen Wijnalda. Deze Bieuwkjen is geschreven met een ‘n’ op het einde en de ander zonder. Het merkwaardige is dat beide Bieuwkjes met een Gerrit zijn getrouwd geweest. (Het duurde even voordat ik het door had, en was héél verwarrend, daarom schrijf ik nu steeds bij elke nieuwe paragraaf hun volledige geboortenaam).
Ook hadden alle partijen inclusief de partners meerdere huwelijken achter de rug of in het vooruitschiet (wat er van af hangt op welke plek je in de familie stamboom kijkt). Maar nog verder terug in de stamboom zijn er nóg twee Bieuwkjes (onderaan dit artikel vermeld). Hoe namen dus door de tijd heen kunnen reizen is echt verbazingwekkend!
BIEUWKJE EN HILBERT
Onderstaand zie je Bieuwkje van der Kaag (mijn overgrootoma) op oudere leeftijd met haar derde levensgezel Hilbert Botter, zij zijn 12 jaren getrouwd geweest. Deze foto vond ik gisteren, en is letterlijk ‘uit de oude doos’, waarin mijn moeder het bewaard had. Door een aantal vergeelde krantenartikelen rook het allemaal een beetje muffig.
Hilbert had 10 kinderen en Bieuwkje dus 12 (die waarschijnlijk allen het ouderlijk huis verlaten hadden). Na het overlijden van mijn overgrootoma in 1953, zij was toen 77 jaar, bleef Hilbert nog negen jaren alleen. Met hem heeft ze geen kinderen, maar samen lijken ze gelukkig. Wat een prachtige mensen! Het ontroert me om naar ze te kijken. Ik probeer me voor te stellen hoe ze geleefd, geliefd en geleden hebben.
Ook de handen van Bieuwkje, die 13 kinderen heeft gebaard en 12 verzorgd, die haar tweede echtgenoot (mijn overgrootopa Gerrit de Goede) een paar maanden voor de uitbraak van de tweede Wereld Oorlog verloor, en wellicht na een lange hongerwinter de aardappelen met blote handen uit de bevroren grond moest graven (even als sfeerbeeld en wellicht samen met haar derde echtgenoot Hilbert waarmee zij was getrouwd op 28 juni 1941 te Emmen), alhoewel er toendertijd ook een zuivelfabriek was, en er werden tevens veel schapen gehouden in die contrijen. Op het platteland was er altijd wel ergens voedsel, maar niet in de grote steden.
HET SPELDJE
En zie je het speldje wat Bieuwkje op bovenstaande foto draagt? Wel, mijn moeder gaf het vandaag aan mij (5 juli 2022). Dat vind ik wel heel bijzonder hoor! Ik vroeg me af wat het verhaal er achter zou zijn. Heeft Hilbert het haar gegeven? Toen ik erover nadacht kreeg ik opeens het idee dat zij het van haar vader heeft gekregen. Wie weet, als dat zo is, dan is het dus uit de generatie van mijn betovergrootouders. Het idee!
TURFSCHIPPERS
Mijn oudmoeder Bieuwkje Wijnalda is geboren in het dorp Surhuisterveen in 1826. Volgens de website van de Familie van der Kaag wordt het ook wel ’It Fean’ genoemd:
“Het ‘Fean’ bestond oorspronkelijk uit woeste onbewoonde veengronden ten zuiden van het dorp Surhuizum in de grietenij Achtkarspelen. In de zestiende eeuw kwam er steeds meer interesse in turf als brandstof wat tot gevolg had dat speculanten en beleggers interesse kregen in de venen. In 1517 kocht de rijke grootgrondbezitter Tjaard van Burmania, die in 1515 door Floris van Egmond tot ridder was geslagen, een deel van de venen, gelegen aan de Lits (bij Rottevalle) ten zuiden van Surhuizum. In de loop van de jaren vermeerderde hij dit bezit. Maar er kwamen ook andere kopers en in 1530 waren er ook turfgravers voor het convent Buweklooster zelf aan het werk.”
Een aantal mannen van de beide Bieuwkjes (mijn overgrootoma en oudmoeder), hun vaders en voorvaderen, werkten ook in ‘it fean’. Zij waren turfschipper op een schuit met zware vracht, dat was geladen bij de veen afgravingen, voortgeduwd met een poolstok door slootjes en kanalen, gelost op plaats van bestemming, en weer terug. Drenthe is er rijk en welvarend door geworden, het generaties lange zwoegen en arbeiden van deze mannen en vrouwen.
HOE IS HET VEEN ONTSTAAN?
Het gebied waar de voorouders van mijn oma (van mijn moeder’s kant) woonden was één groot veenontginningsgebied van duizenden hectaren, met veenkoloniale dorpen, vooral in het oosten van de gemeente Borger-Odoorn. Veel plaatsnamen en streken aldaar zijn er naar vernoemd.
In eerste instantie dacht ik dat deze gebieden zijn ontstaan door oeroude wouden die daar eeuwenlang gegroeid hebben. Omdat een aantal plaatsnamen aldaar ook met woud eindigen. En als deze wouden ontgind zijn, is mijn theorie, veranderden de voormalige bosgronden in moerassen, de diepegewortelde boomwortels stierven af waardoor de structuur uit de grond verdween en deze ook niet meer luchtig was, waardoor de mineraalrijke bosgronden begonnen in te klinken tot turf. Mineraalrijke gecomposteerde aarde is zwart van kleur net zoals turf.
Hier wat interessante geschiedenis over Borger, Odoorn en omgeving.
WAD OF MOERAS?
Óf zijn de moerassen voor duizenden jaren een verlengstuk van het waddengebied geweest? Woud staat wellicht voor Wad of Moeras. Maar een zeebodem kan toch niet inklinken tot turf? Dat zou dan ingedikt zeeslib moeten zijn. Dus hoe ontstaat het veen en turf dan wel? Uitmondingen van rivieren en stroomgebieden? Omdat Nederland het laagst gelegen land is van het Europese continent. Zou kunnen.
Wie het weet mag het zeggen. Maar goed, dan zou je toch denken dat zo’n gebied al veel eerder meer civilisatie gehad zou hebben, met dat waardevolle turf als brandstof in die koude contrijen. Afijn, misschien komen we het ooit te weten, en ook hebben we nog de mysterieuze hunebedden aldaar.
DE ZEVEN MARKEN STEEN
En er is ook nog een ‘zevenmarkensteen’ in het gebied van de toenmalige grote landgemeente van Odoorn. Dit staat op Wikipedia over het dorp Odoorn. Deze steen duidt een zevenlandenpunt aan, waar de zeven boermarken bij elkaar kwamen. Het woord mark is afgeleid van het oud-nederfrankisch woord ‘marka’ wat grens betekent en duidt een grensgebied aan tussen twee landen. Denk ook aan iets ‘markeren’ en de boeren’markt’. Een mark als landstreek was een afgebakend gebied, onverdeeld eigendom van de gezamenlijke bewoners van een dorp, het markgenootschap. De ‘markgraaf’ als regeerder van een mark, mocht een dergelijk gebied of deel daarvan niet belenen. En even een zijsprong: werden de markgraven aldaar (die leefden dus op stand) ook wel op z’n Gronings de ‘borg-heren’ genoemd?
WAAR IS HET?
De originele zevenmarkensteen is echter weg gehaald, en vervangen door een moderne variant. Nu kunnen wij ons afvragen: Hoe zag de originele zevenmarkensteen er uit? Was dat een soort van granieten kei, net zoals de steensoort van de hunebedden? Er zijn immers veel van dit soort zwerfkeien in Drenthe. Maar waarom is de originele steen daar weggehaald en waar is deze gebleven? En waar lag het nou precies?
NIEUW BORGER
Volgens Wikipedia ligt het huidige zevenlandenpunt in ‘De Kiel’ in de gemeente Coevorden in Drenthe, een aantal kilometers ten westen van Odoorn en Borger precies op de middenhoogte tussen de twee dorpen in.
De Kiel zou vernoemd zijn naar het kielvormige zevenlandenpunt. Voorheen heette De Kiel echter ‘Eeserveen’, ook wel ‘Nieuw Borger’ genoemd, en overlapte het de twee gemeenten Borger en Odoorn.
Volgens Google Maps ligt het iets hoger in de huidige gemeente Borger-Odoorn ten zuiden van Borger (op de weg tussen Borger en Odoorn). Daar is inderdaad een kielvormige markering te zien, althans in de witte grenslijntjes.
MARGARETHA KERK
In het dorp Odoorn is een Margaretha kerk (nu Nederlands hervormd), een rijksmonument waarvan het koorgedeelte nog afstamt rond 1200. Hier is mijn oma dus gedoopt. De kerk is vernoemd naar de heilige Margaretha, toevalligerwijs een naamgenote wiens naamdag tevens mijn geboortedag is -ook wel weer apart-, en bovendien zijn er ook Margaretha’s in de familielijn van mijn opa Gerard Wilschut, wat mijn vader en moeder niet wisten toen zij mij mijn naam gaven. (Maarre, ik beschouw mijzelf nog niet als heilig hè!). Het bouwwerk is opgetrokken met materiaal dat zelden bij een kerk wordt aangetroffen, te weten grote granieten keien. Dit zijn volgens Wikipedia veldkeien (via gletsjer of ijskap meegevoerd, is de theorie). Dit graniet bestaat uit kwarts, veldspaten, amfibool en mica’s.
OEROUD HEIMWEE
Na alles wat mijn voorouders hebben meegemaakt, de roerige levenslopen… dat waren echt heel andere tijden. Wat is er sindsdien gigantisch veel veranderd. Maar de rust en eenvoud wat deze mensen van de fotos afstralen, van het plattelandsleven wat deze streek nog ademt van vroeger, daartoe voel ik een diep nostalgisch verlangen, een soort van oeroud heimwee.
Hartegroet,
Margreet Otto Wilschut
*******
Als epiloog nog even een weergave van de stamboom zoals die zich nu heeft ontvouwd via de familie van mijn moeder’s moeder.
STAMBOOM
Onderstaande stamboom klopt ongetwijfeld niet helemaal, maar ik hoop dat nog bij te werken bij voortschrijdende inzichten, alsmede dit artikel. Dit is dus voor zo ongeveer. En deze is dus alleen via mijn moeder’s moeder nagegaan, mijn oma’s meisjes-achternaam is de Goede.
Veel heb ik kunnen herleiden van het diepgaande onderzoek en de heel boeiende geschiedschrijving van de Familie van der Kaag website.
Hieronder heb ik ook de voornaam van mijn moeder Bieuwkjen geaccentueerd, want zij is vernoemd naar mijn oma’s moeder en overgrootmoeder. Wat interessant om te ontdekken dat de naam Bieuwkjen zelfs 5 maal voor komt en terug gaat tot mijn oudbetovergrootouders! (IX-9).
De stamboom is hier ingericht via een kwartierstaat, welke de opeenvolgende generaties verschillend benoemd, de telling gaat tot 20 (zie de romeinse cijfers voor elke generatie).
I-1 Proband:
Margreet Otto – Wilschut, Van Egmond, De Goede,
Dochter van
II-2 Ouders:
Anton Hendrik Otto
&
Bieuwkjen Jozina Maria Wilschut,
kleindochter van:
III-3 Grootouders (mijn opa&oma).
Gerard Wilschut
&
Alida de Goede
daarvoor:
IV-4 Overgrootouders:
Bieuwkje van der Kaap
&
Gerrit de Goede,
V-5 Betovergrootouders (via van der Kaap):
Johannes van der Kaap
(geb 13-09-1846 Marum)
&
Aaltje Zuidema.
(geb 24-6-1849 in Odoorn)
V-5 Betovergrootouders (via de Goede):
Jan de Goede (1821-1902)
&
Annigje Klaver
(1834-1888)
VI-6 Oudouders:
Gerrit Hendriks van der Kaap (beroep schoenmaker)
&
Bieuwkje Wijnalda (geboren te Surhuisterveen op 27-5-1826-1887, beroep naaister) (haar betovergrootouder is Eilert Wijnalda in de doopsgezinde kerk – ‘vermaning’, in Surhuisterveen).
VII-7 Oudgrootouders:
Elske van der Kaap
&
Hindrik Oeges
(in totaal 6 kinderen, de eerstgeborende van Elske is haar zoon Gerrit Hendriks van der Kaap van een ongehuwde relatie met Hindrik, haar overige kinderen zijn uit het huwelijk erna met Louwe van der Lei).
VIII-8 Oudovergrootouders:
Bieuwkje Gjalts Gjaltema (Kleindochter van Bieuwkjen Egberts)
&
Douwe Johannes Wijnalda.
IX-9 Oudbetovergrootouders:
Hepke Berends Buma
&
Bieuwkjen Egberts.
Eilert Wijnalda
VIII-8 Oudovergrootouders:
Karst Jacobs (Geboren 1770 in Tolbert -Groningen)
&
Roelfke Harms
“Op een enkele inwoner van Zuid-Afrika na, stammen alle Van der Kapen in Nederland en de rest van de wereld af van Karst Jacobs en Roelfke Harms. Deze Karst Jacobs, naar eigen zeggen geboren in 1770 in Tolbert (ten westen van de provincie Groningen), nam in 1811 de naam Van der Kaap aan. Daarmee was hij dus de eerste Van der Kaap. Waarom hij zich Van der Kaap noemde wordt uitgelegd op de pagina met informatie over de herkomst van de naam Van der Kaap”
X-10 Stamouders (?)
Hendrik Oeges Klinkert (geb 1796, vermoedelijke vader van Gerrit Hendriks van der Kaap)
Hendrik Oeges Klinkert (geb 20 dec 1796, zoon van Clara Pieters Klinkert- weduwe van
XI-11 Stamgrootouders (?)
Clara Pieters Klinkert (gedoopt 1766 te Tolbert)
&
Hindrik Oeges (geb 1770 in Augustinusga of Leek)
Tot zover mijn stamboom van mijn oma (mijn moeder’s moeder).
Hieronder zie je hoe deze nog verder terug in de tijd wordt benoemd:
Het vervolg van de kwartierenstaat:
XII-12 Stamovergrootouders
XIII-13 Stambetovergrootouders
XIV-14 Stamoudouders
XV-15 Stamoudgrootouders
XVI-16 Stamoudovergrootouders
XVII-17 Stamoudbetovergrootouders
XVIII-18 Edelouders
XIX-19 Edelgrootouders
XX-20 Edelovegrootouders
Op de foto hieronder zie je de boerderij van de linkerkant met Bieuwkje van der Kaap in de tuin. Deze foto is naar schatting rond 1940 gemaakt.
BTW
Ik denk dat het huis is verkocht na de tweede wereld oorlog, en Bieuwkje met Hilbert in Dordrecht is gaan wonen. De boerderij zag er ook in 1905 al verouderd uit, dus wellicht is het na verkoop (of overname door een van hun kinderen of andere familie?) met de grond gelijk gemaakt óf herbouwd. Wat ik zag via google maps is dat er in die streek (het huidige Borger-Odoorn) heel veel van dit soort type boerderijen zijn gebouwd, het is een kenmerk van de streek blijkbaar.
En ook heb ik gelezen dat een aantal van deze oude boerderijen opnieuw zijn opgetrokken, terwijl dezelfde soort stijl elementen behouden zijn gebleven. Overigens zou ik het echt heel leuk vinden als ik het adres of de plek van deze boerderij nog kan achterhalen. Dat was de aanleiding van mijn zoektocht en dit artikel. Dus wie weet!
…
Terug naar: MENU
