EEN MYSTERIEUS GEBEUREN

Dit artikel wordt in de loop van de tijd vertaald. In the year 2005 on the 16th of May, a fifteen year old boy started meditating in the dense jungle of Nepal under a Banyan tree. Till the amazement of his fellow villagers, friends and family, he persisted in meditating for a prolongued time without consuming food or drinking water. And till the amazement of the entire world, he continued to do so for 6 years.

SIX YEARS!

This has been captured by cameras from different press agencies from all over the world.

RAM BAHADUR BOMJAN

I remember myself watching (from the Netherlands) this online footage on You Tube of him meditating. This was around the year 2007.
His name is राम बहादुर बम्जन, in English:
Ram Bahadur Bomjan. Born in 1990 in Ratanapuri, Bara district, Nepal.
I watched in utter amazement how this young lad seemed to be in some sort of trance as he wasn’t physically interacting with his surroundings and the people near him. Yet he sat in a straight position, undisturbed by anything. After a few years, his hair grew so long that it entirely covered his face.

The picture below shows Ram Bahadur Bomjan meditating in the hollow of the tree, with the early stage of his long hairgrowth. He sat there day and night, in different types of weather and had also been attacked by wildlife several times. Yet, he survived all of it.

At the time, what was spoken on the video footage, was mainly in the Nepalese language. So I couldn’t learn more about the reason why he was doing this. From studying the footage, I realised his family and fellow villagers didn’t know either. They were answering the foreign journalists, but admitted they didn’t know, and nobody knew. They accepted it as a given.

CATCHING GLIMPSES

While still in meditation, more and more people both nationally and internationally heard about him. As the matter of fact, thousands of visitors came to the location where Ram Bahadur Bomjan meditated to catch a glimpse of him. Also the media attention increased more and more.

In those six years, he changed location three times. Those were apparently the moments when he was briefly out of meditation. He changed location because of too much of a crowd watching and disturbing him, despite his family members and people loyal to his cause protecting him and setting up boundaries around him, such as markings of fences and mesh and long ribbons with small brightly colored flags.

MESSAGE IN RATANPUR

I also remember quite often searching online for more footage, but the mystery remained. And after a while I lost track of it, not getting any wiser. To only find out many years later that ‘Buddha Boy’ concluded six years of meditation officially in 2011, on May 16.
Like, SIX YEARS… REALLY? SERIOUS? At the time, Ram Bahadur Bomjan came out of the jungle, now grown from a boy into a young man, and went straight to a location close to the city of Ratanpuri to make arrangements for a public statement.
Four days later he gave a
Message in Ratanpur. This was during a public program called ‘Mahadarshan’. You can read more about this and Ram Bahadur Bomjan on the official website about him and his cause.

MAHASAMBODHI DHARMASANGHA GURU

In 2017 Ram Bahadur Bomjan addresses Humanity again on the 21th of March. Now he carries the name ‘Mahasambodhi Dharmasangha Guru’. Below you can listen to his statements with English subtitles. Some of the words he uses is special jargon in the ancient Buddhist traditions in Nepal, some of the phrases stemming from Sanskrit. But one can still follow the main topics he is addressing.

It’s time to rise Humanity!

Another statement Ram Bahadur Bomjan has made is that the world will know a new language. Now, this doesn’t mean all peoples have to give up their native languages. What might happen is an introduction of new words and new terminologies that will give Humanity an uplift, because those words are carriers of information, carriers of truth.

MAITRI MANGALAM

For fun one terminology will be mentioned in this article, which is the ‘Maitri Mangalam’. This is a greeting we can give each other, the words stand for: Maitri = Friendly and Mangalam = Greeting.
From Ram Bahadur Bomjan’s book (read online or download for free), I learn that:

‘Maitri’ is commonly used in most Indic cultures to mean ‘loving friendliness’, ‘compassion’, ‘oneness’, ‘inclusiveness’, ‘benevolence’, ‘awareness of and love for all living beings’, ‘without boundaries’, ‘without selfishness’.

The word maitri had been chosen for its affiliations with invisible yet clearly palpable states of being that focus our human consciousness on the Earth and on the welfare of all living beings without bias regarding race, gender, social position, political persuasion or religious belief. It indicates a gentle loving kindness, with a softness that melts and merges serenely into the whole.

THOUSANDS OF FOLLOWERS,
3 MILLION SYMPATHIZERS

If anything. Ram Bomjan radiates this Maitri friendlyness towards everyone he meets. And whatdyathink, does that go unnoticed? Both in Nepal and Internationally, there are an estimated 3 million followers and sympathizers. Some of them have been educated and trained by Ram Bahadur Bomjan and are spreading his teachings further. On 19 October 2013 Guru bestowed the title of ‘Sanyasi Gurumarga’ gurus to a few of his disciples who abstain from worldly possessions, attachments or desires and are fully commited to his cause. They were assigned to wear blue coloured robes.

The robes with red and yellow stripes are assigned to the ‘Mātma Gurumārga’ gurus who remain active in society and carry on their jobs and responsibilities for their families. Another thousands of devotees wear on special occasions Maitri outfits of pink, purple, blue or green colours. Many gurus were gathered from various districts of Nepal, initiating them to practise ‘maitri dharma’ in a more proactive manner from their own homes.

Surely the country of Nepal beholds so much ancient wisdom which is still alive under the Nepalese people and deeply rooted in their culture. Ram also has a large following internationally. I’m one of those interested to learn more from him and the way of life described by him. I have been intrigued by ‘Buddha Boy’ from the first moment I saw him meditating many years back.

FROM THE EAST TO THE WEST
AND VICE VERSA

This reminds me of the
Dutch author Jozef Rulof, who stated in his books that masters from the East will come to the West to educate us on spiritual matters seen from their different perspectives. And I believe that is what is truly happening! I consider it an advance though to have read all of Jozef Rulof books (free download halfway the article) for he addresses many spiritual laws in a very logical and loving manner. For instance Rulof distinguishes between the law of ‘karma’ and the law of ‘cause and effect’. He also states that all human beings are of equal importance and not one single soul will be forever lost. It is simply not possible. Thought I should mention this.

GAINING MOMENTUM BY SERVING OTHERS

Please get rid of the ‘doom and gloom burning in hell forever thingy’. According to Rulof, once we’ve straightened out our negative karma, heaven awaits us! And I’m getting the impression Ram Bahadur Bomjan states the same. But we have millions of lifetimes on planet Earth, so we have to see all of our evolution in a much broader perspective. I guess we have to work on ourselves, any time, any place. And one thing highlighted in these books is that by serving others, we gain more momentum for sure. Thank you Guru! This means we all evolve to higher realms of existence (once we’ve sorted things out, kinda).

THE ELEVEN PRECEPTS

One of the teachings by Ram Bahadur Bomjan are
The 11 Precepts received during his meditations. He gained so many insights in his six years of meditation that he converted those in many more guidelines, but have still to be translated. By the way, translation itself is a challenging activity as it encompasses both the historical Buddhist type of traditions as well as the language gap between Nepalese language and western languages. The alphabets contain different characters and meanings.

That being said, below are the 11 precepts, although one has to study a bit more on the website bsds to better comprehend them:
https://bsds.org/en/teachings

THE WILLINGNESS

Another comment I would like to make at this point is that no one is perfect, we’re all still learning (at least I do). So if you resonate and sympathize with the guidelines, but you don’t think you can follow them all, that’s okay. If you want to do your best to master the 11 precepts, that’s what it’s all about. The willingness. And to want to strive for it.

1

Never break oneness and equality on account of name, appearance, ethnicity, tribe, religion, colour, class, gender, belief, community, nation, power, position, ability and so forth; this means, give up all discord, be it worldly or spiritual.

2

Having found the eternal Dharma, Margapath and the teachings of Guru, remain respectful to all religions and beliefs.

3

Never cause rifts or doubts with untruths, accusations and counter-accusations, belittling or meaningless talk.

4

Resist all teachings and paths that lead to separation, rifts or boundaries; stay steadfast in the true marga-practice.

5

Resist doing even the least harmful karma-actions throughout life in true Gurumarga practice, melt totally into universal truth-nature, becoming part of it.

6

Before being truly merged in the essential realities and practices of Maitri-nature and Dharma-nature, refrain from expounding it with clever words. Because when one is still mired in hearsay, rumour, and propaganda, do not draw others into delusion.

7

Avoid any and all demonic behaviour: violence, killing, harming or hurting living beings. For one’s diet, only choose pure wholesome nourishment.

8

Do not think less of people or countries on account of national identity.

9

While being rooted in true Maitri Dharma practices, dedicate all your karma-actions through thought, speech and deed to the uplift of the whole world, including the uplifting of ourselves.

10

When searching for Truth, the Gurumarga path begins to take form within the heart. Strive for attainment of Paramatma moksha-liberation for the wellbeing of all life in the universe.

11

Remain always in the highest and deepest awareness, realising the various precepts in the soul, gaining freedom from all bygone bondage and constraints.

FREE RAM BAHADUR BOMJAN

Recently I was shocked to read online that Ram Bahadur Bomjan has been arrested and placed in custody. I heard from shanga members that this happened without any legal proces. Currently there are 7 lawyers working on his case.

I can hardly imagine that such an extremely gentle and noble man who values ​​universal justice and truth to such an extend that his whole life and mission evolves around it, would allow himself to be seduced to an inappropriate act. Let’s hope he gets a fair trial and justice will prevail. Below you can watch a testimony of a medical doctor (MD, PhD) who examined the situation of Bomjan in his first year of meditation while he still was considered being a child agewise.

QUESTION

My question is this. If you finish reading this article, please take a minute in silence, call it meditation if you will, and pray for justice for Mahasambodhi Dharmasangha Guru. It is him meditating for six years, it is us for one minute. Can be done!

Maitri Mangalam!
Margreet Otto Wilschut

 Back to Menu

Dit artikel wordt t.z.t vertaald in het Nederlands.

Due to recent hurricanes, I remembered a prediction of the Swedish seer Anton Johanson (1858-1929). I’ve read about him online for the first time around 22 years ago.

Anton Johanson was born in the village Tarna parish in the middle of Sweden as one with seven siblings. Later he lived with his parents in Lebesby, a fishermans town in the extreme northern part of Norway.

JOHANSON’S PROPHECIES

Johanson prophecied the first and second worldwar and many natural disasters, of which he received visions on November 13th, 1907. He was taken in the spirit, to the vicinity of Trondheim (the third largest city in Norway). He stood on the shore and looked out over the sea, when suddenly the Earth began to shake under him. What happend next one can read from page 36 onwards in an online published book compiled by Alfred Gustafsson.

“TWO CATASTROPHES IN NATURE”

While standing in the spirit on the Norwegian cliff, Anton Johanson saw a gigantic hurricane that hurles itself over two continents, and a violent earthquake in connection with a volcanic eruption in the North Sea. He stated the events would start from the Panama canal.

This hurricane in particular will affect America and western Europe, but other countries outside of Europe as well. Over the last decennium there have already been gigantic hurricanes in the Americas and other continents world wide. At the time of Johanson’s predictions though, there weren’t any of such vast storms.

FINNMARK, LEBESBY

When Anton received his visions he lived in the uttermost northern part of Norway, in the region Finnmark at the village Lesbesby.

JOHANSEN’S PROFESSIONS

For his profession he served as a fisherman, as assistant to the officials of the Norwegian mapping service and as a member of the town-counsil.

ORIGIN OF BOOK

An engineer from Stockholm, Alfred Gustafsson, transcribed and published his prophecies (1918/20-Stockholm), and is the key source of piecing these together. This is probably under the title ‘Märkliga Syner’ (Strange Visions), which seems to be no longer in print.

The book or document is later translated, interpret and published by Swedish newspapers and -people, and foreign translators, e.g. in English by Nathaniel Carlson (first print 1940), under the title ‘Visions of Anton Johanson’.

A much later book has come to hand from Germany (see link below this article) including more recent interviews with Anton Johansen (1953).

STORMS, ERUPTING VULCANOES, EARTHQUAKES

Although he couldn’t put a timeframe on all of his visions, Johanson stated that after the year 1963, natural disasters would occur more often, with huge storms, erupting volcanoes and earthquakes. Many events have since come true.

KNOWLEDGE & WISDOM

I suppose today we have the knowledge and wisdom to counteract these. If not, we need more of it! We might also want to stop polluting our world any further, going back to natures way!

Personally I feel we need to implement clean technology and energy. And let us reforest planet Earth and integrate organic farming back into our lives.

TRANSLATIONS IN ENGLISH & GERMAN

Below a few versions of interpretations and translations in German and English.

German:

http://www.prophezeiungsforum.de/…/Eismeerfischer_Anton…

https://schauungen.de/wiki/index.php?title=Anton_Johansson

English:

http://theheckhypothesis.com/…/Anton%20Johanson%20The…

PICTURE ANTON JOHNSON

Below Anton Johanson’s picture is a caption in Swedish:

‘Bedjen om kärlek, tro och ödmjukhet’

This translates as:

‘Pray for love, faith and humility’

In German:

‘Beten Sie für Liebe, Glauben und Demut’

In Dutch:

‘Bid om Liefde, Geloof en Nederigheid’

* * *

What do you think? Would that be a wise thing to do?

In Love and Light,

Margreet Otto Wilschut

Back to MENU

5 MEI 2021

Vandaag was het bevrijdingsdag in Nederland. En gisteren keek ik samen met mijn moeder televisie naar de dodenherdenking op het Dam plein in Amsterdam. Dat hadden wij het jaar ervoor ook gedaan, en beide keren was het een nagenoeg lege Dam vanwege de vermeende pandemie die wereldwijd heerst. Dus het gaf een vreemd gevoel, want zo vrij voelen velen van ons in Nederland zich niet meer, als pak ‘m beet, iets langer dan een jaar geleden.

Maar toch was het wederom een bijzonder gebeuren, en ook mooi camerawerk, waarbij vanaf een hoog punt een overzicht van een gedeelte van het centrum rondom de Dam was te zien.

In het donkere wolkendek er boven tekende zich zelfs een regenboog af, weliswaar als een gekleurde ‘silver-lining’ langs een wolk waar de zon even door scheen. Maar dat is op zó’n moment dan toch wel héél speciaal. Een teken van boven, wat mij betreft, voor heel Nederland, en misschien zelfs wel voor heel de wereld.

Echter voor mijn moeder en mij was het dubbel speciaal, want wij herdenken in het bijzonder haar vader en mijn opa, die wij beiden in dit leven niet hebben gekend.

Een paar dagen ervoor, op 29 April, had mijn moeder zijn foto en afscheidsbrief op internet gevonden, wel apart, want dat is ook zijn geboortedag. En zo ontdekten wij, dat ook al is het 80 jaar na dato, het gemis er nog steeds is. Vooral voor mijn moeder uiteraard (en haar broer). Want tja, op 29 december 1942 is hun vader gefusilleerd op de Veluwe.

Daarvoor had hij een jaar in gevangenissen gezeten in Scheveningen en in Amsterdam. Want hij zat in het verzet en was opgepakt. En de afscheidsbrief die hij die dag had mogen schrijven in zijn cel voor zijn vrouw en kinderen, nou die is echt hartverscheurend! (verderop in dit artikel geplaatst).

Overigens zat hij samen met zijn vrouw Alida de Goede in het verzet, en nadat hij vermoord was en vermoedelijk daarvoor ook gemarteld, pakte zij het verzet weer op. Zij nam daarbij als alleenstaande moeder met twee kinderen grote risicos.

Vandaag ontdekte ik ook voor het eerst, dat deze gevangenis waar Gerard zat in Scheveningen, Het Oranjehotel heet. Want zo werd het in die tijd genoemd, alhoewel het dus verre van een hotel was.
Later werd Gerard overgeplaatst naar Het HvB een gevangenis in Amsterdam.

ÉÉN OP ÉÉN

Bijzonder voor mij, is dat ik ongeveer 10 à 15 jaar geleden van hem heb gedroomd. Hij verscheen in mijn droom, ik herkende hem niet, maar ik wist dat hij mijn opa was. En hij liet mij zien hoe hij was gefusilleerd.
Er stonden iets van vijf of zeven mannen naast elkaar tegen een muur. En tegenover hen stonden evenveel soldaten, het was dus één op één.

Ik zag het beeld van achter de soldaten, dus ik keek naar de muur. En toen het saldo werd afgegeven vuurden alle soldaten tegelijkertijd, en zag ik de mannen voor de muur in elkaar zakken. Daarna zei mijn opa dat hij helemaal niet bang was geweest en dat het heel snel voorbij was. Wie weet, misschien is zijn executie toendertijd ook zo ongeveer gegaan als in mijn droom. Dromen zijn bedrog niet waar? Maar toch!

Het bijzondere vind ik dan ook, dat ik uit zijn afscheidsbrief kan opmaken, die ik dus pas vorige week voor het eerst zag, dat hij inderdaad niet bang was! Hij was meer bezorgd om zijn vrouw en zijn kinderen dan om hem zelf. En overigens kan ik me ook goed voorstellen dat hij niet bang was.

Misschien was hij zelfs wel opgelucht, vanwege zijn noodgedwongen overgave aan het onontkoombare, na een jaar lang gevangenisschap in afschuwelijke omstandigheden. En ook nog eens om niets. Hij had niets gedaan, behalve niet gehoorzamen aan het kwaad en zijn vrijheid verdedigen, en dat van zijn geliefden.

ALIDA VERTELT

Onderstaand een gedeelte uit een artikel van de Schiedamse Vrouwenkrant, derde jaargang nr. 4 1985.
Mijn oma Alida de Goede Wilschut vertelt hier over het verzetswerk van haar man Gerard Wilschut en van haarzelf  (Alida wordt bij de achternaam van haar tweede echtgenoot genoemd, voor dit artikel echter aangepast met haar eerste trouwnaam en meisjesnaam).

Alida Wilschut de Goede:

“Hij werkte ook geheim, ik heb tijdens de oorlog nooit geweten wat hij deed. Ik had wel mijn vermoedens, natuurlijk. Maar ik vroeg er niet naar, hij vertelde er niks over. Dat was toch ook veel te gevaarlijk.

Negenentwintig december 1942 ben ik nog naar hem toegegaan, in de Amsterdamse gevangenis. Maar de cipier zei: “Weet je het dan niet, hij is weg. Op transport gesteld, met alle anderen”. Nou, toen wist ik het wel, natuurlijk. Ik ben weer terug naar huis gegaan. Een paar weken later kreeg ik inderdaad een brief van de Duitsers….”

In een verklaring aan Stichting 40-45 vertelde mijn oma dat zij deze HvB gevangenis aan het Kleine Gartmansplantsoen te Amsterdam 2 à 3 maal heeft kunnen bezoeken (zij woonde toen in Schiedam). Haar laatste bezoek was dus toen de Cipier tegen haar sprak en haar vroeg of ze niet van het transport wist. Later bleek dat Gerard op die bewuste dag om het leven was gebracht. Hij is geëxecuteerd op de Veluwe.

Ook stond in het verslag van haar gesprek met Stichting 40-45 nog iets over de arrestatie van Gerard het jaar ervoor, in de nacht van 10/11 februari 1942 in hun woning te Schiedam.

De arrestatie werd uitgevoerd door
Nederlandse politiemensen in samenwerking met
‘Duits sprekende personen’. Er vonden volgens het bericht tijdens de arrestatie geen mishandelingen plaats.

Maar dat is later misschien wel gebeurd tijdens zijn gevangenschappen in Scheveningen, Amsterdam en op de Veluwe. De moffen wilden immers dat zij elkaars verzetsvrienden zouden verraden.

Onlangs vertelde mijn moeder haast fluisterend dat haar stiefvader haar vertelde dat hem ter ore was gekomen dat de verzetstrijders gemarteld waren alvorens zij werden gefusieerd. Een door haar decennia lang bewaard geheim. Naar verluidt waren zij in een houten ton gestopt, waarna er rondom grote spijkers in werden geslagen. Vervolgens lieten zij deze houten vaten van een heuvel afrollen.

Of dit waar gebeurd is, weet ik niet, en of mijn opa dat heeft moeten ondergaan weet ik ook niet. Er is misschien wel iets van waar. Wat een afgrijselijk drama. Dat mensen tot zoiets in staat zijn gaat mij boven mijn pet.

DE AFSCHEIDSBRIEF

Nadat hij was doodgeschoten werd zijn afscheidsbrief samen met zijn bebloede kleding aan mijn oma in Schiedam afgegeven. Hoe weerzinwekkend. En wat een mentaliteit van die officieren om zijn bebloede kleding zo aan zijn echtgenote over te dragen. En uberhaupt om mensen in koelen bloede neer te schieten.

Hoe zouden die soldaten zich gevoeld hebben die maar gewoon het bevel opvolgden? Hadden ze iets van gewetenswroeging? Hadden ze het besef dat ze niet alleen mijn opa van toen 28 jaar oud het leven ontnamen, maar tevens de vader van zijn kinderen, en de echtgenoot van zijn vrouw, en de opa van zijn vier kleinkinderen? Vast niet.

Maar zó’n impact heeft het dus. Mijn oma heeft er een levenslang trauma aan overgehouden, waar zij overigens nooit iets van liet merken. Het ‘niet spreken’ en ‘zwijgen’ hield zij immers ook na de oorlog nog lang in stand, omdat je niet wist wie je vertrouwen kon, ook na de oorlog niet. Men wist toen immers ook niet of de oorlog na de bevrijdingsdag nog weer terug zou kunnen komen. De afschrikwekkende methoden van de Nazi’s en hun barbaarse gedrag hadden uiteraard hun sporen nagelaten.

Hieronder de (inmiddels vergeelde) afscheidsbrief (voor- en achterkant) en direct daaronder de brief in tekst uitgetypt.
En dat overlezende, bedacht ik, hij is 80 jaar geleden vermoord, maar daarmee in feite ook bevrijd. Bevrijd uit zijn gevangenschap welke een geestelijke marteling was. Maar door zijn verzet, en ook het verzet van zijn vrouw,
ZIJN WIJ BEVRIJD. Vandaar de titel van dit artikel.

De brief van Gerard Wilschut:

De tekst loopt door op de achterkant van de brief,
hieronder ook uitgetypt:

Dinsdag 29/12/’42

          Mijn lieveling 
         mijn lieve jongens
Het is Dinsdag ± tien uur en ik heb
zojuist gehoord dat ons vonnis
heden middag om twee uur zal
worden voltrokken. Mijn liefste
lievelingen! Mijn laatste gedachten
zijn bij jullie geweest. Ik weet
nu haast niet wat ik schrijven
moet, maar ik hoop Lida, dat je deze
slag spoedig weer zal te boven
komen. Lieveling, zorg goed voor de
kinderen. Zoek na verloop van tijd
een goede vader voor hun op. Zeg,
Lida, heb vooral geen valsche hoop
dat ik misschien toch nog leef want
kind het is niet zo, hoor! Als je
dit briefje ontvangt dan ben ik er
niet meer! Voor mij is dit
niet zoo erg maar voor jullie

(vervolg achterzijde)

is het erger. Ja mijn schat
1942 is een slecht jaar voor je
geweest maar ik hoop dat het
nieuwe jaar voor jou en de kin,
deren beter zal worden. Kop
op, hoor! Het gaat je in je verdere
leven goed. Dag mijn lieveling, dag
lieve Patie, Dag lieve Bjoukje.
Lida groet allen van mij. Je zuster
en broers en ook je moeder, mijn
moeder, mijn Zusters en Broers,
Alle zwagers neven en nichten.
Lida mijn lieveling!! In
gedachten een allerlaatste omhel,
zing van je liefhebbende man
Gerard. Ik hoop dat je dit
zult kunnen lezen want mijn
hand beeft een weinig. Nu daag
Lida Dag lieveling    Dag lieve
                          Patie en Bjoukje

Tja, daarover hoef ik verder niets meer te zeggen.

MET MILITAIRE EER BEGRAVEN

Gerard Wilschut is na de oorlog met militaire eer op de Schiedamse Algemene Begraafplaats herbegraven. Dat gebeurde op 3 december 1945, samen met drie andere Schiedammers.

Barend Gerrit Hazenkamp werd terechtgesteld wegens het illegaal drukken van het ondergrondse blad Het Parool. Antoon van de Kleij en Jan van Pelt behoorden ook tot hen die op 29 december 1942 te Amersfoort door de Duitsers zijn doodgeschoten.

De Binnenlandse Strijdkrachten (BS) vormden een erewacht. De erewacht staat voor de kist van mijn opa, daarin zullen slechts zijn beenderen zijn geweest 3 jaar na dato. Gedurende deze jaren in de oorlog was het mijn oma niet bekend waar zijn stoffelijk overschot verbleef. Dat is pas later gevonden.

Burgemeester K. Bosch was woordvoerder in de rouwkapel. Op vrijdag 30 november en zaterdagochtend lagen de overledenen opgebaard in de kapel van het voormalig St. Jacobsgasthuis.

Gerard Wilschut maakte deel uit van een Schiedamse Waarheidsgroep. In die tijd was ook een krant genaamd ‘De Waarheid’.
In het krantenartikel van de Schiedamse Vrouwenkrant staat zijn groep vermeld als Geuzengroep , maar dat is met blauwe balpen tussen haakjes gezet. Dus ik weet niet of dit een aantekening van mijn oma was.

Er staat bij dat de straatnamen in de geuzenwijk van Woudhoek Noord te Schiedam herinneren aan leden van deze groep verzetsstrijders die in ’41-’42 is opgerold. Op de bovengenoemde website via de link Geuzengroep, is informatie over het geuzenverzet opgenomen. Mijn opa staat hier (nog) niet bij vermeld, maar behoorde tot een zelfde soort groep genaamd de Waarheidsgroep.

DE TYRANNIE VERDRIJVEN

Vele jaren na de oorlog ontving mijn oma een medaille voor Gerard omdat hij ‘het land verdedigd’ had, zullen we maar zeggen.
Het is het verzetsherdenkingskruis. En er staat een prachtige tekst op de medaille: ‘DE TYRANNY VERDRYVEN’

Het is een schitterend ontwerp met zo’n vlammend zwaard. In gedachten zag ik er lichtende diamantjes van af fonkelen. Voor mij staat dat voor het geestelijk zwaard dat mijn opa heeft gehanteerd, wat hij met zijn leven heeft moeten bekopen.

Het staat voor mij symbool voor onderscheidingsvermogen, en het juiste handelen daarnaar. En zo kan door onze acties, zoals het weigeren om medewerking te verlenen aan zaken die niet door de beugel kunnen, eveneens onze toekomst bepaald worden.

Een dag later nadat ik dit schreef ontdekte ik ‘uit de oude doos’ ook nog een dubbele kaart wat de toekenning beschrijft in 1985 van het verzetsherdenkingskruis aan wijlen Gerard Wilschut. Op de achterkant staat de symboliek van het kruis beschreven, en dat komt aardig overeen met de indruk die ik van het ontwerp kreeg:

“In de vormgeving van het Verzetsherdenkingskruis is het verzet tegen de bezetters van het grondgebied van het Koninkrijk der Nederlanden tijdens de Tweede Wereldoorlog tot uitdrukking gebracht.

De achtergrond van dat verzet, in al zijn verscheidenheid, wordt weergegeven door de tekst in de horizontale balk
-de tyranny verdrijven- die is ontleend aan het zesde couplet van het Wilhelmus.

Het vlammende zwaard in de verticale balk verzinnebeeldt zowel de slagvaardigheid van het gewapende verzet, als het vuur van het geestelijke verzet.

De kleuren van het aan het kruis verbonden lint symboliseren de eenheid van Nederland en het Huis van Oranje, temidden van de duisternis en de rouw, die de bezetters over de bevolking van het Koninkrijk deden neerdalen.”

Een mooie tekst. De zilveren medaille zal echter ooit vergaan, maar een lichtend zwaard straalt eeuwig. En op de korte termijn was het geleden leed met geen medaille goed te maken. Het leed voor Gerard zelf, voor zijn vrouw en kinderen, overige familieleden, en in mindere mate ook nog voor zijn kleinkinderen waaronder ondergetekende. Bovendien, er zijn er zovelen omgekomen in de oorlog waarvan hun vele goede daden onvermeld zijn gebleven.

Mijn oma Alida de Goede heeft ook verzetswerk gedaan.
Lees hier het tweede deel van BEVRIJD.

Margreet Wilschut

https://margreetotto.net/nl/ bevrijd/

Terug naar het MENU

Onlangs kwam ik in mijn documenten een inspiratie tegen van Marieke de Vrij voor een samenkomstdag van Stichting De Vrije Mare eind november 2017. Wat me opviel is dat de inhoud daarvan voor deze tijd nóg actueler blijkt te zijn. Voor toekomstige referentie: Ongeveer tweederde van de geciviliseerde mensheid is -op het moment van schrijven- door hun regeringen gemaand tot zoveel mogelijk binnenshuis blijven, en het gros van de normale werkzaamheden te staken, waarbij alle burgers buitenshuis een onderlinge afstand dienen te bewaren van 1 ½ tot 2 meter.

Sociale cohesie
Vandaag op 11 april 2020, met morgen Pasen, bevinden wij ons (in Nederland) op dag #27 van deze verbazingwekkende en verbijsterende situatie, die voor iedereen onverwacht kwam. Volgens de berichtgeving op reguliere media gaat het om een wereldwijde pandemie, betreffende een virus (genaamd ‘Corona’). De ingrijpende maatregelen van onze overheden hebben echter enorme gevolgen voor onder meer de economie en de sociale cohesie.

Aanpassing
Daarom is de toelichting bij de inspiratie een beetje aangepast voor een groter publiek. Want wellicht is dit ook waardevolle informatie voor mensen die zich met vernieuwing van onze maatschappij bezig houden? En kunnen wij ons zo beter voorbereiden om, als deze pandemie voorbij is, ons te richten op ordeherstel en maatschappelijke vernieuwing.

De inspiratie luidt als volgt:

Innerlijk ongeloof te ervaren ten aanzien van wat er in de wereld gaande is, en het te weinig geloof hechten aan verbeteringskansen, creëert lamlendigheid in de samenleving, en een tekort aan uitreikend vermogen hoe vernieuwing post kan vatten, onverzettelijk.

Hoe kan constructiviteit geactiveerd worden, om vernieuwende tendensen te laten slagen als verweer tegen deze ‘lamlendige’ maatschappelijke overgave aan dát wat niet zuiver gericht functioneert?

Hier met elkaar bij stil staan, creëert mogelijkheden om een positie in te nemen binnen het maatschappelijk veld van interactioneel verkeer.

Marieke verdiepte vervolgens de inspiratie verder uit in meerdere segmenten, waarvan er een aantal hieronder geplaatst zijn als citaten tussen aanhalingstekens.

Vernieuwende iniatieven
“Er zijn overal in de maatschappij prachtige vernieuwende initiatieven, en mensen die zich daarin zeer geïnspireerd gedragen. Maar het heeft ermee te maken dat er zóveel gaande is, dat veel mensen in principe hun vertrouwen missen ten aanzien van de oplossingen die mogelijk zijn. Het gaat over de interactie van héél klein tot héél groot, waarin mensen opgehouden zijn positief ondersteunend te denken aan vernieuwingsprocessen.”

Negatieve gelatenheid
“Hierdoor ontstaat er een soort negatieve gelatenheid. Dat is waar dit over gaat. Als mensen zich niet meer bezield voelen, omdat ze zich lamlendig voelen door alles wat er gebeurt, hervinden zij te weinig kracht in zichzelf om te geloven in het goede. Er vindt dan mismoedigheid plaats.

Dat staat in een schrille tegenstelling tot de vele mensen die zich tot op vandaag de dag geïnspireerd weten, én in goede doen zijn om actie te ondernemen, maar die in feite niet echt veel doen. Zij weten dus te inspireren en nieuwe zaken te initiëren, maar zijn nog te weinig getoetst in uithoudingsvermogen. Ze hebben tot dusverre als het ware te weinig tegenkrachten in hun leven gekend om het hoofd fier te houden als de wind toeneemt.

Niet ieder mens is immers geschoold in uithoudingsvermogen om tegenslagen te incasseren, en niet een ieder is in staat zichzelf fysiek én psychisch goed overeind te houden als de windkracht toeneemt.”

Mismoedigheid
Nou, dat alles is heel mooi verwoord. Met betrekking tot de negatieve gelatenheid en de mismoedigheid, daar zullen ongetwijfeld meerdere mensen zich in herkennen. Al is het alleen al om wat er momenteel allemaal in de wereld gaande is. Dat laat een mens niet ongemoeid!

Gezien de huidige ontwikkelingen en economische recessie in onze maatschappij, zullen deze gevoelens wellicht nog toenemen bij meerdere mensen. Laten we hopen dat daar snel verandering in komt! Er gaan al geluiden op over een economische reset en een nieuw feodaal stelsel (waarbij er wellicht ook betere toekenningen komen voor het beheer van grond, want dat heeft immers een grote sociaal economische waarde voor gezinnen en families).

Wat er nog meer werd gezegd:

Samendracht
“Veel mensen staan ook te weinig stil bij de krachten die in verbondenheid gegenereerd moeten worden om ideeën langdurig te kunnen blijven lanceren. Een aantal keren iets prikkelen of één keer iets vernuftig nieuws uitgevonden hebben, is allemaal prachtig, maar het heeft nog te weinig de opmaat voor de duurzaamheid daarvan.

Wanneer je namelijk te weinig samendracht creëert, heb je al bij voorbaat minder uithoudingsvermogen. Veel mensen die alléén niet sterk genoeg zijn om iets te activeren dat blijvend is, verdienen samen te zijn, wat gekoppeld dient te zijn aan de overdracht van een idee dat in de vorm al is gebracht, en de vernieuwing vertegenwoordigt.”

Idée Fixe?
“Dan staat het idee niet meer als een soort ‘idée-fixe’ buiten ons, maar zijn we het zélf geworden. Je bént het idee geworden, je bént de vernieuwing, de uitdrukking van de vernieuwing. Je hebt het doorleefd.”

Moed handhaving
“Samendracht ondersteunt ook de moed handhaving.” (om het zo maar even te benoemen). “Maar hoe kan dat het beste geschieden?”

Wij zijn het.

“Een tekst kan de uitbeelding vergezellen, inluiden, of de begripsvorming vergroten, maar uiteindelijk zijn het de mensen die de vernieuwing gaan tonen. Want als men aangeraakt wordt door een tekst of boodschap, en er staan mensen achter die het al leven, dan versterk je de bewegingskracht. En als je er regelmatig aandacht voor vraagt, door het elke keer weer maatschappelijk onder de aandacht te brengen, dan druppelt er langzaam aan iets binnen.”

Verbijstering
“Er zijn nog steeds zaken in de wereld die tot verbijstering leiden, maar zoals jullie weten uit alle inspiraties: De kunst is dat wij voorbij de verbijstering iets helemaal durven aan te kijken zonder te wijken. Overal waar wij onze blik van afkeren, kan niet tot vernieuwing opgeroepen worden. Door het aan te zien, en er niet van weg te lopen, creëer je mogelijkheden tot verandering.

Een verandering gaat dus nooit dieper dan dat je iets wezenlijk hebt durven aan te zien. En helaas gaat het niet altijd om een warm zacht koel lentebriesje of zomerbriesje. Er komt een herfststorm, en de kou van de winter is om de hoek, en ook dán dienen ideeën van wezenlijke waarde nog steeds onvergankelijk te blijven.”

Vertrouwen
“Waar de inspiratie over ging, is om te voorkomen dat jezelf of anderen het geloof opgeven dat vernieuwing mogelijk is. Blijf vertrouwen op al die mensen die positief bezig zijn, maar wéét dat zij zich ook in de storm moeten blijven handhaven. Houd er ook rekening mee dat er meer ondersteuning nodig is bij mensen die goedwillend- maar minder door het leven geschoold zijn.” (zoals ook jongeren).

Standvastigheid
“Standvastigheid kan ons daarbij behulpzaam zijn. Het betekent dat je in jezelf de basis vindt om te doen waartoe je je opgeroepen weet, binnen de fasering waarin jij persoonlijk kan bijdragen. Die linkt door op processen van anderen. Soms kan je dat nog niet zien, en moet dat nog gevonden worden of wordt dat pas later gevonden.”

Gewaar zijn
“Hierbij komt ook een stukje ‘innerlijk gewaar zijn’ om de hoek kijken. Innerlijk gewaar zijn, vraagt aanhouding in voltooiing van de processen waar men in aanvang gewaar van is. Echter, ‘gewaar zijn’ alleen is onvoldoende wanneer het gewaarzijnsveld té kort, of vaak onderbroken doorlopen wordt. Wie ‘gewaar zijn’ oefent op de gebieden waar hij zich op aangetrokken weet, doet er daarom verstandig aan om momenten aan te houden tot zij van nature onthechten.

De weg hier naar toe kan zijn om gedurende de dag te mijmeren over het onderwerp van uw keuze. Probeer dat te doen zonder gedachtebemoeienissen.”

Dat valt echter niet altijd mee in ons jachtige leven, en juist daarom is beoefening daarvan zo belangrijk.

Tot rust komen
“Een hulpmiddel daarbij kan bijvoorbeeld zijn om ook de fysieke processen gewaar te worden, wat deze lichamelijk voor een impact hebben. Middels het tot rust inkeren, het stilzwijgend beoefenen van ‘gewaar zijn’, dichtbij het eigen hart staand, kan vernieuwing geactiveerd worden. Want ‘gewaar zijn’ spreekt van verbondenheid mét…, én brengt de integriteit op om onbevooroordeeld ’te zijn’ met wat zich toont.

Daardoor kan men beter thuis raken in de veelheid der dingen, omdat men zich niet gescheiden daartoe beweegt. Ook voorkomt het dat u zichzelf te snel wenst uit te drukken in dát wat u slechts tijdelijk of kortstondig gewaar was.”

Eigen bijdrage
“Zo beaam ‘gewaar zijn’ langdurig, opdat wat dan vertolkt wordt, buitengewoon impact heeft op allen met wie u bent. Je eigen bijdrage zal, als je die dus op een wezenlijke manier vertegenwoordigt, altijd een uitkomst kennen, ook al kan jij hem nu niet overzien.”

*******

Ter afsluiting, uiteraard gaat het hier om een beoefening, een spirituele inspanning gericht op een betere uitkomst. We doen allemaal een boel mooie dingen, maar maken ook fouten, niemand is perfect en we kunnen niet méér doen dan ons best! Laten we er bovenal naar streven om verdraagzaam en compassievol te zijn naar elkaar.

“Dúrf daarom voorbij de verbijstering te kijken, dan vindt er verandering plaats.”

*******

Mocht je door dit artikel meer willen weten over de inspiraties van
Marieke de Vrij en Stichting De Vrije Mare, kijk dan ook eens op de gelijknamige website: WWW.DEVRIJEMARE.NL

© 2020 | Margreet Wilschut
Bron: www.margreetotto.net