Onlangs kwam ik in mijn documenten een inspiratie tegen van Marieke de Vrij voor een samenkomstdag van Stichting De Vrije Mare eind november 2017. Wat me opviel is dat de inhoud daarvan voor deze tijd nóg actueler blijkt te zijn. Voor toekomstige referentie: Ongeveer tweederde van de geciviliseerde mensheid is -op het moment van schrijven- door hun regeringen gemaand tot zoveel mogelijk binnenshuis blijven, en het gros van de normale werkzaamheden te staken, waarbij alle burgers buitenshuis een onderlinge afstand dienen te bewaren van 1 ½ tot 2 meter.

Sociale cohesie
Vandaag op 11 april 2020, met morgen Pasen, bevinden wij ons (in Nederland) op dag #27 van deze verbazingwekkende en verbijsterende situatie, die voor iedereen onverwacht kwam. Volgens de berichtgeving op reguliere media gaat het om een wereldwijde pandemie, betreffende een virus (genaamd ‘Corona’). De ingrijpende maatregelen van onze overheden hebben echter enorme gevolgen voor onder meer de economie en de sociale cohesie.

Aanpassing
Daarom is de toelichting bij de inspiratie een beetje aangepast voor een groter publiek. Want wellicht is dit ook waardevolle informatie voor mensen die zich met vernieuwing van onze maatschappij bezig houden? En kunnen wij ons zo beter voorbereiden om, als deze pandemie voorbij is, ons te richten op ordeherstel en maatschappelijke vernieuwing.

De inspiratie luidt als volgt:

Innerlijk ongeloof te ervaren ten aanzien van wat er in de wereld gaande is, en het te weinig geloof hechten aan verbeteringskansen, creëert lamlendigheid in de samenleving, en een tekort aan uitreikend vermogen hoe vernieuwing post kan vatten, onverzettelijk.

Hoe kan constructiviteit geactiveerd worden, om vernieuwende tendensen te laten slagen als verweer tegen deze ‘lamlendige’ maatschappelijke overgave aan dát wat niet zuiver gericht functioneert?

Hier met elkaar bij stil staan, creëert mogelijkheden om een positie in te nemen binnen het maatschappelijk veld van interactioneel verkeer.

Marieke verdiepte vervolgens de inspiratie verder uit in meerdere segmenten, waarvan er een aantal hieronder geplaatst zijn als citaten tussen aanhalingstekens.

Vernieuwende iniatieven
“Er zijn overal in de maatschappij prachtige vernieuwende initiatieven, en mensen die zich daarin zeer geïnspireerd gedragen. Maar het heeft ermee te maken dat er zóveel gaande is, dat veel mensen in principe hun vertrouwen missen ten aanzien van de oplossingen die mogelijk zijn. Het gaat over de interactie van héél klein tot héél groot, waarin mensen opgehouden zijn positief ondersteunend te denken aan vernieuwingsprocessen.”

Negatieve gelatenheid
“Hierdoor ontstaat er een soort negatieve gelatenheid. Dat is waar dit over gaat. Als mensen zich niet meer bezield voelen, omdat ze zich lamlendig voelen door alles wat er gebeurt, hervinden zij te weinig kracht in zichzelf om te geloven in het goede. Er vindt dan mismoedigheid plaats.

Dat staat in een schrille tegenstelling tot de vele mensen die zich tot op vandaag de dag geïnspireerd weten, én in goede doen zijn om actie te ondernemen, maar die in feite niet echt veel doen. Zij weten dus te inspireren en nieuwe zaken te initiëren, maar zijn nog te weinig getoetst in uithoudingsvermogen. Ze hebben tot dusverre als het ware te weinig tegenkrachten in hun leven gekend om het hoofd fier te houden als de wind toeneemt.

Niet ieder mens is immers geschoold in uithoudingsvermogen om tegenslagen te incasseren, en niet een ieder is in staat zichzelf fysiek én psychisch goed overeind te houden als de windkracht toeneemt.”

Mismoedigheid
Nou, dat alles is heel mooi verwoord. Met betrekking tot de negatieve gelatenheid en de mismoedigheid, daar zullen ongetwijfeld meerdere mensen zich in herkennen. Al is het alleen al om wat er momenteel allemaal in de wereld gaande is. Dat laat een mens niet ongemoeid!

Gezien de huidige ontwikkelingen en economische recessie in onze maatschappij, zullen deze gevoelens wellicht nog toenemen bij meerdere mensen. Laten we hopen dat daar snel verandering in komt! Er gaan al geluiden op over een economische reset en een nieuw feodaal stelsel (waarbij er wellicht ook betere toekenningen komen voor het beheer van grond, want dat heeft immers een grote sociaal economische waarde voor gezinnen en families).

Wat er nog meer werd gezegd:

Samendracht
“Veel mensen staan ook te weinig stil bij de krachten die in verbondenheid gegenereerd moeten worden om ideeën langdurig te kunnen blijven lanceren. Een aantal keren iets prikkelen of één keer iets vernuftig nieuws uitgevonden hebben, is allemaal prachtig, maar het heeft nog te weinig de opmaat voor de duurzaamheid daarvan.

Wanneer je namelijk te weinig samendracht creëert, heb je al bij voorbaat minder uithoudingsvermogen. Veel mensen die alléén niet sterk genoeg zijn om iets te activeren dat blijvend is, verdienen samen te zijn, wat gekoppeld dient te zijn aan de overdracht van een idee dat in de vorm al is gebracht, en de vernieuwing vertegenwoordigt.”

Idée Fixe?
“Dan staat het idee niet meer als een soort ‘idée-fixe’ buiten ons, maar zijn we het zélf geworden. Je bént het idee geworden, je bént de vernieuwing, de uitdrukking van de vernieuwing. Je hebt het doorleefd.”

Moed handhaving
“Samendracht ondersteunt ook de moed handhaving.” (om het zo maar even te benoemen). “Maar hoe kan dat het beste geschieden?”

Wij zijn het.

“Een tekst kan de uitbeelding vergezellen, inluiden, of de begripsvorming vergroten, maar uiteindelijk zijn het de mensen die de vernieuwing gaan tonen. Want als men aangeraakt wordt door een tekst of boodschap, en er staan mensen achter die het al leven, dan versterk je de bewegingskracht. En als je er regelmatig aandacht voor vraagt, door het elke keer weer maatschappelijk onder de aandacht te brengen, dan druppelt er langzaam aan iets binnen.”

Verbijstering
“Er zijn nog steeds zaken in de wereld die tot verbijstering leiden, maar zoals jullie weten uit alle inspiraties: De kunst is dat wij voorbij de verbijstering iets helemaal durven aan te kijken zonder te wijken. Overal waar wij onze blik van afkeren, kan niet tot vernieuwing opgeroepen worden. Door het aan te zien, en er niet van weg te lopen, creëer je mogelijkheden tot verandering.

Een verandering gaat dus nooit dieper dan dat je iets wezenlijk hebt durven aan te zien. En helaas gaat het niet altijd om een warm zacht koel lentebriesje of zomerbriesje. Er komt een herfststorm, en de kou van de winter is om de hoek, en ook dán dienen ideeën van wezenlijke waarde nog steeds onvergankelijk te blijven.”

Vertrouwen
“Waar de inspiratie over ging, is om te voorkomen dat jezelf of anderen het geloof opgeven dat vernieuwing mogelijk is. Blijf vertrouwen op al die mensen die positief bezig zijn, maar wéét dat zij zich ook in de storm moeten blijven handhaven. Houd er ook rekening mee dat er meer ondersteuning nodig is bij mensen die goedwillend- maar minder door het leven geschoold zijn.” (zoals ook jongeren).

Standvastigheid
“Standvastigheid kan ons daarbij behulpzaam zijn. Het betekent dat je in jezelf de basis vindt om te doen waartoe je je opgeroepen weet, binnen de fasering waarin jij persoonlijk kan bijdragen. Die linkt door op processen van anderen. Soms kan je dat nog niet zien, en moet dat nog gevonden worden of wordt dat pas later gevonden.”

Gewaar zijn
“Hierbij komt ook een stukje ‘innerlijk gewaar zijn’ om de hoek kijken. Innerlijk gewaar zijn, vraagt aanhouding in voltooiing van de processen waar men in aanvang gewaar van is. Echter, ‘gewaar zijn’ alleen is onvoldoende wanneer het gewaarzijnsveld té kort, of vaak onderbroken doorlopen wordt. Wie ‘gewaar zijn’ oefent op de gebieden waar hij zich op aangetrokken weet, doet er daarom verstandig aan om momenten aan te houden tot zij van nature onthechten.

De weg hier naar toe kan zijn om gedurende de dag te mijmeren over het onderwerp van uw keuze. Probeer dat te doen zonder gedachtebemoeienissen.”

Dat valt echter niet altijd mee in ons jachtige leven, en juist daarom is beoefening daarvan zo belangrijk.

Tot rust komen
“Een hulpmiddel daarbij kan bijvoorbeeld zijn om ook de fysieke processen gewaar te worden, wat deze lichamelijk voor een impact hebben. Middels het tot rust inkeren, het stilzwijgend beoefenen van ‘gewaar zijn’, dichtbij het eigen hart staand, kan vernieuwing geactiveerd worden. Want ‘gewaar zijn’ spreekt van verbondenheid mét…, én brengt de integriteit op om onbevooroordeeld ’te zijn’ met wat zich toont.

Daardoor kan men beter thuis raken in de veelheid der dingen, omdat men zich niet gescheiden daartoe beweegt. Ook voorkomt het dat u zichzelf te snel wenst uit te drukken in dát wat u slechts tijdelijk of kortstondig gewaar was.”

Eigen bijdrage
“Zo beaam ‘gewaar zijn’ langdurig, opdat wat dan vertolkt wordt, buitengewoon impact heeft op allen met wie u bent. Je eigen bijdrage zal, als je die dus op een wezenlijke manier vertegenwoordigt, altijd een uitkomst kennen, ook al kan jij hem nu niet overzien.”

*******

Ter afsluiting, uiteraard gaat het hier om een beoefening, een spirituele inspanning gericht op een betere uitkomst. We doen allemaal een boel mooie dingen, maar maken ook fouten, niemand is perfect en we kunnen niet méér doen dan ons best! Laten we er bovenal naar streven om verdraagzaam en compassievol te zijn naar elkaar.

“Dúrf daarom voorbij de verbijstering te kijken, dan vindt er verandering plaats.”

*******

Mocht je door dit artikel meer willen weten over de inspiraties van
Marieke de Vrij en Stichting De Vrije Mare, kijk dan ook eens op de gelijknamige website: WWW.DEVRIJEMARE.NL

© 2020 | Margreet Wilschut
Bron: www.margreetotto.net