EEN MYSTERIEUS GEBEUREN

Dit artikel wordt in de loop van de tijd vertaald. In the year 2005 on the 16th of May, a fifteen year old boy started meditating in the dense jungle of Nepal under a Banyan tree. Till the amazement of his fellow villagers, friends and family, he persisted in meditating for a prolongued time without consuming food or drinking water. And till the amazement of the entire world, he continued to do so for 6 years.

SIX YEARS!

This has been captured by cameras from different press agencies from all over the world.

RAM BAHADUR BOMJAN

I remember myself watching (from the Netherlands) this online footage on You Tube of him meditating. This was around the year 2007.
His name is राम बहादुर बम्जन in Nepalese language.
In English: Ram Bahadur Bomjan.
Born in 1990 in Ratanapuri, Bara district, Nepal.
I watched in utter amazement how this young lad seemed to be in some sort of trance as he wasn’t physically interacting with his surroundings and the people near him. Yet he sat in a straight position, undisturbed by anything. After a few years, his hair grew so long that it entirely covered his face.

The picture below shows Ram Bahadur Bomjan meditating in the hollow of the tree, with the early stage of his long hairgrowth. He sat there day and night, in different types of weather and had also been attacked by wildlife several times. Yet, he survived all of it.

At the time, what was spoken on the video footage, was mainly in the Nepalese language. So I couldn’t learn more about the reason why he was doing this. From studying the footage, I realised his family and fellow villagers didn’t know either. They were answering the foreign journalists, but admitted they didn’t know, and nobody knew. They accepted it as a given.

CATCHING GLIMPSES

While still in meditation, more and more people both nationally and internationally heard about him. As the matter of fact, thousands of visitors came to the location where Ram Bahadur Bomjan meditated to catch a glimpse of him. Also the media attention increased more and more.

In those six years, he changed location three times. Those were apparently the moments when he was briefly out of meditation. He changed location because of too much of a crowd watching and disturbing him, despite his family members and people loyal to his cause protecting him and setting up boundaries around him, such as markings of fences and mesh and long ribbons with small brightly colored flags.

MESSAGE IN RATANPUR

I also remember quite often searching online for more footage, but the mystery remained. And after a while I lost track of it, not getting any wiser. To only find out many years later that ‘Buddha Boy’ concluded six years of meditation officially in 2011, on May 16.

Like… SIX YEARS… REALLY? SERIOUS?

At the time, Ram Bahadur Bomjan came out of the jungle, now grown from a boy into a young man, and went straight to a location close to the city of Ratanpuri to make arrangements for a public statement.
Four days later he gave a
Message in Ratanpur. This was during a public program called ‘Mahadarshan’. You can read more about this and Ram Bahadur Bomjan on the official website about him and his cause.

MAHASAMBODHI DHARMASANGHA GURU

In 2017 Ram Bahadur Bomjan addresses Humanity again on the 21th of March. Now he carries the name ‘Mahasambodhi Dharmasangha Guru’. Below you can listen to his statements with English subtitles. Some of the words he uses is special jargon in the ancient Buddhist traditions in Nepal, some of the phrases stemming from Sanskrit. But one can still follow the main topics he is addressing.

It’s time to rise Humanity!

Another statement Ram Bahadur Bomjan has made is that the world will know a new language. Now, this doesn’t mean all peoples have to give up their native languages. What might happen is an introduction of new words and new terminologies that will give Humanity an uplift, because those words are carriers of information, carriers of truth.

MAITRI MANGALAM

For fun one terminology will be mentioned in this article, which is the ‘Maitri Mangalam’. This is a greeting we can give each other, the words stand for: Maitri = Friendly and Mangalam = Greeting.
From Ram Bahadur Bomjan’s book (read online or download for free), I learn that:

‘Maitri’ is commonly used in most Indic cultures to mean ‘loving friendliness’, ‘compassion’, ‘oneness’, ‘inclusiveness’, ‘benevolence’, ‘awareness of and love for all living beings’, ‘without boundaries’, ‘without selfishness’.

The word maitri had been chosen for its affiliations with invisible yet clearly palpable states of being that focus our human consciousness on the Earth and on the welfare of all living beings without bias regarding race, gender, social position, political persuasion or religious belief. It indicates a gentle loving kindness, with a softness that melts and merges serenely into the whole.

THOUSANDS OF FOLLOWERS,
3 MILLION SYMPATHIZERS

If anything. Ram Bomjan radiates this Maitri friendlyness towards everyone he meets. And whatdyathink, does that go unnoticed? Both in Nepal and Internationally, there are an estimated 3 million followers and sympathizers. Some of them have been educated and trained by Ram Bahadur Bomjan and are spreading his teachings further. On 19 October 2013 Guru bestowed the title of ‘Sanyasi Gurumarga’ gurus to a few of his disciples who abstain from worldly possessions, attachments or desires and are fully commited to his cause. They were assigned to wear blue coloured robes.

The robes with red and yellow stripes are assigned to the ‘Mātma Gurumārga’ gurus who remain active in society and carry on their jobs and responsibilities for their families. Another thousands of devotees wear on special occasions Maitri outfits of pink, purple, blue or green colours. Many gurus were gathered from various districts of Nepal, initiating them to practise ‘maitri dharma’ in a more proactive manner from their own homes.

Surely the country of Nepal beholds so much ancient wisdom which is still alive under the Nepalese people and deeply rooted in their culture. Ram also has a large following internationally. I’m one of those interested to learn more from him and the way of life described by him. I have been intrigued by ‘Buddha Boy’ from the first moment I saw him meditating many years back.

FROM THE EAST TO THE WEST
AND VICE VERSA

This reminds me of the
Dutch author Jozef Rulof, who stated in his books that masters from the East will come to the West to educate us on spiritual matters seen from their different perspectives. And I believe that is what is truly happening! I consider it an advance though to have read all of Jozef Rulof books (free download halfway the article) for he addresses many spiritual laws in a very logical and loving manner. For instance Rulof distinguishes between the law of ‘karma’ and the law of ‘cause and effect’. He also states that all human beings are of equal importance and not one single soul will be forever lost. It is simply not possible. Thought I should mention this.

GAINING MOMENTUM BY SERVING OTHERS

Please get rid of the ‘doom and gloom burning in hell forever thingy’. According to Rulof, once we’ve straightened out our negative karma, heaven awaits us! And I’m getting the impression Ram Bahadur Bomjan states the same. But we have millions of lifetimes on planet Earth, so we have to see all of our evolution in a much broader perspective. I guess we have to work on ourselves, any time, any place. And one thing highlighted in these books is that by serving others, we gain more momentum for sure. Thank you Guru! This means we all evolve to higher realms of existence (once we’ve sorted things out, kinda).

THE ELEVEN PRECEPTS

One of the teachings by Ram Bahadur Bomjan are
The 11 Precepts received during his meditations. He gained so many insights in his six years of meditation that he converted those in many more guidelines, but have still to be translated. By the way, translation itself is a challenging activity as it encompasses both the historical Buddhist type of traditions as well as the language gap between Nepalese language and western languages. The alphabets contain different characters and meanings.

That being said, below are the 11 precepts, although one has to study a bit more on the website bsds to better comprehend them:
https://bsds.org/en/teachings

THE WILLINGNESS

Another comment I would like to make at this point is that no one is perfect, we’re all still learning (at least I do). So if you resonate and sympathize with the guidelines, but you don’t think you can follow them all, that’s okay. If you want to do your best to master the 11 precepts, that’s what it’s all about. The willingness. And to want to strive for it.

1

Never break oneness and equality on account of name, appearance, ethnicity, tribe, religion, colour, class, gender, belief, community, nation, power, position, ability and so forth; this means, give up all discord, be it worldly or spiritual.

2

Having found the eternal Dharma, Margapath and the teachings of Guru, remain respectful to all religions and beliefs.

3

Never cause rifts or doubts with untruths, accusations and counter-accusations, belittling or meaningless talk.

4

Resist all teachings and paths that lead to separation, rifts or boundaries; stay steadfast in the true marga-practice.

5

Resist doing even the least harmful karma-actions throughout life in true Gurumarga practice, melt totally into universal truth-nature, becoming part of it.

6

Before being truly merged in the essential realities and practices of Maitri-nature and Dharma-nature, refrain from expounding it with clever words. Because when one is still mired in hearsay, rumour, and propaganda, do not draw others into delusion.

7

Avoid any and all demonic behaviour: violence, killing, harming or hurting living beings. For one’s diet, only choose pure wholesome nourishment.

8

Do not think less of people or countries on account of national identity.

9

While being rooted in true Maitri Dharma practices, dedicate all your karma-actions through thought, speech and deed to the uplift of the whole world, including the uplifting of ourselves.

10

When searching for Truth, the Gurumarga path begins to take form within the heart. Strive for attainment of Paramatma moksha-liberation for the wellbeing of all life in the universe.

11

Remain always in the highest and deepest awareness, realising the various precepts in the soul, gaining freedom from all bygone bondage and constraints.

FREE RAM BAHADUR BOMJAN

Recently I was shocked to read online that Ram Bahadur Bomjan has been arrested and placed in custody. I heard from shanga members that this happened without any legal proces. Currently there are 7 lawyers working on his case.

I can hardly imagine that such an extremely gentle and noble man who values ​​universal justice and truth to such an extend that his whole life and mission evolves around it, would allow himself to be seduced to an inappropriate act. Let’s hope he gets a fair trial and justice will prevail. Below you can watch a testimony of a medical doctor (MD, PhD) who examined the situation of Bomjan in his first year of meditation while he still was considered being a child agewise.

QUESTION

My question is this. If you finish reading this article, please take a minute in silence, call it meditation if you will, and pray for justice for Mahasambodhi Dharmasangha Guru. It is him meditating for six years, it is us for one minute. Can be done!

Maitri Mangalam!
Margreet Otto Wilschut

 Back to Menu

VOORSPELLINGEN VAN ANTON JOHANSON

Vanwege recente orkanen in Amerika moest ik weer denken aan de voorspellingen van de Zweedse ziener, Anton Johanson (1858-1929). Ongeveer 22 jaren geleden las ik voor het eerst over hem op het internet.

Ter introductie, Anton Johanson is geboren in de dorps parochie van Tarna in het midden van Zweden. Het gezin telde 8 kinderen.

FINNMARK, LEBESBY

Later verhuisde hij met zijn ouders en het gezin naar het dorpje Lebesby. Dit is een klein vissersdorpje in het uiterste noorden van Noorwegen, gelegen in de streek Finnmark.

Anton Johanson
1858-1929

JOHANSON’S BEROEPEN

Voor zijn beroep was Anton visser, assistent van de ambtenaren van de Noorse karteringsdienst (het in kaart brengen van het Noorse landschap en infrastructuur). Ook was hij lid van de gemeenteraad. In een later stadium van zijn leven reisde hij door Europa en voerde lobby om zijn voorspellingen kenbaar te maken en mensen te waarschuwen voor wat zou komen.

13 NOVEMBER 1907

Maar waar bestonden deze voorspellingen nu uit?
Op 49 jarige leeftijd profeteerde Johanson de Eerste en Tweede wereldoorlog en vele natuurrampen, waarvan enkele van catastrofale aard. Hiervan ontving hij visioenen op 13 November 1907.

Anton werd in de geest meegenomen naar de omgeving van Trondheim aan de westkust (de derde grootste stad van Noorwegen). Staande op de hoge kliffen keek hij uit over de Atlantische oceaan, toen plotseling de aarde onder hem begon te trillen.

Wat er daarna gebeurde, kun je vanaf pagina 36 lezen in een online gepubliceerd boek van de schrijver Alfred Gustafsson. Een aantal van deze paginas of gedeeltes er van zijn in dit artikel geplaatst. Over het ontstaan van het boek kun je onderaan dit artikel lezen.

Op de kaart hierboven zie je Anton’s geboorteplaats Tarna in Zweden,
de Finnmarken in het noorden van Noorwegen,
de plaats Mosjoen waar zijn vader naar toe liep, en Trondheim.

STORMEN, VULKAAN UITBARSTINGEN, AARDBEVINGEN

Hoewel hij geen tijdschema kon plaatsen op al zijn visioenen, verklaarde Johanson dat er na het jaar 1963 vaker natuurrampen zouden plaatsvinden.
Deze omvatten enorme stormen en orkanen, vulkaan uitbarstingen, grote aardbevingen en (bos) branden op grote schaal. Deze zouden ook Europa treffen, alsmede andere werelddelen.

Het afgelopen decennium zijn er inderdaad al gigantische orkanen geweest in Amerika en andere continenten over de hele wereld, alsmede grote aardbevingen. En sommige ook heel verwoestend van aard. Ten tijde van Johanson’s voorspellingen waren er echter nog niet zulke enorme orkanen en aardbevingen.
Dus dat geeft te denken!

Veel gebeurtenissen van de voorspellingen van Johanson zijn sindsdien bewaarheid geworden. Maar… zou het desalniettemin kunnen dat er nog meer te gebeuren staat? Als je het onderstaande leest, wat denk je?

EEN PAAR PAGINAS

Van nu af aan is Anton Johanson aan het woord:

Er werden mij die nacht (van 13 November 1907)  niet minder dan drie grote stormen genoemd die vóór 1956 verschillende delen van de aarde zouden aandoen. Maar over de andere werden mij geen gedetailleerde bijzonderheden gegeven; noch kreeg ik het jaar waarin ze zouden verschijnen.

GROTE AARDBEVINGEN
EN VULKAAN UITBARSTINGEN

(Pagina 36) Grote aardbevingen en vulkaanuitbarstingen bezochten verschillende gebieden, en ook op plaatsen die tot nu toe gespaard waren gebleven. In Italië werden deze gewelddadiger en destructiever dan ooit tevoren. Als ik het mij goed herinner, hoorde ik in dit verband over een grote nieuwe uitbarsting van de Vesuvius.

In deze periode vonden ook grote mijnrampen en gigantische overstromingen plaats. Overstromingen bezochten West-Duitsland, waar grote gebieden onder water kwamen te staan. Door deze overstromingen werd schade van enorme omvang aangericht. Verschillende mijnen waren gevuld met water en stortten in als gevolg van ondergrondse erosie.

EUROPA EN AMERIKA

In verschillende delen van de wereld woedden stormen van meer of minder geweld en omvang. Europa en Amerika hadden eronder te lijden, en vooral Engeland.
Niet minder dan vijf grote stormen uit de tijd vanaf de Tweede Wereldoorlog werden mij genoemd.

BUITENSPORIG ONWEER EN BLIKSEM

Er werd in deze jaren ook veel schade aangericht door buitensporig onweer en bliksem; Noord-Duitsland, Denemarken en Zuid-Zweden werden op deze manier bezocht.

TWEE CATASTROFEN IN DE NATUUR

(Pagina 36) Twee natuurrampen, beladen met fatale en rampzalige gevolgen, zouden enkele jaren na de Wereldoorlog plaatsvinden.
De eerste was een gigantische orkaan die zich over twee continenten slingerde, en de andere een hevige aardbeving in verband met een vulkaanuitbarsting in de Noordzee.

Anton Johanson: Nadat ik de verschrikkelijke Wereldoorlog had mogen aanschouwen, en de tegenslagen en het lijden die daarop zouden volgen, werd ik in de geest gebracht naar de landen en de kusten van de Noordzee.

DE EERSTE VAN DEZE RAMPEN

(Pagina 37) Daar werd mij de eerste van deze rampen geopenbaard. Een van de eerste namen die ik hoorde in verband met de aardbeving was IJsland. Maar of de bron van de uitbarsting zich op deze plaats of vanaf de bodem van de Noordzee bevond, kon ik niet zo duidelijk onderscheiden.

Het verraste mij toen de Heer deze plaatsen noemde, omdat ik niet wist dat er in dit deel van de wereld aardbevingen of uitbarstingen plaatsvonden. Maar de Heer noemde deze plaatsen verschillende keren duidelijk, en later begreep ik dat ik me niet vergist had toen ik de ramp zag en de plaatsen waar deze plaatsvond.

Hoewel alle landen rond de Noordzee werden getroffen, leek geen enkele zo zwaar getroffen als Engeland, vooral aan de oostkust. De stem zei dat dit ‘een straf voor de Engelse trots’ was.

EEN SCHEMER HEERSTE OVER HET GEBIED,

EN GEEN STERREN WAREN ZICHTBAAR AAN DE HEMEL.

De schemering leek zich over dit hele gebied uit te strekken en er waren geen sterren zichtbaar aan de hemel.

EEN STERKE WIND KWAM VAN OVER ZEE.

Er kwam een ​​sterke wind van over zee en er was nog geen sneeuw gevallen.

ER WAS NOG GEEN SNEEUW GEVALLEN…

Ik werd verder in de geest gebracht naar de omgeving van Trondheim.
Ik stond aan de kust en keek uit over de zee, toen plotseling de aarde onder mij begon te schudden.

DE AARDE BEGON TE SCHUDDEN

De huizen in de stad trilden op hun grondvesten en hoge houten gebouwen aan de kust stortten in.

ER KLONK EEN VRESELIJK GEBRUL UIT DE ZEE

Er klonk een vreselijk gebrul uit de zee, en een grote vloedgolf kwam met angstaanjagende snelheid aanrollen en beukte tegen de steile berghelling.

EEN GROTE VLOEDGOLF

In de lager gelegen plaatsen zette de stroom zich voort tot ver landinwaarts, waardoor grote delen van de stad onder water kwamen te staan ​​en grote schade werd aangericht.

Grote pakhuizen met hun goederenvoorraden werden door de golven omvergeworpen en meegevoerd. De overstromingen breidden zich uit langs de hele kust, van Zuid-Noorwegen tot aan Bodo in het noorden.

DE OOSTKUST VAN ENGELAND

Nadat ik de grote schade had gezien die deze ramp in mijn eigen land had aangericht, werd ik in de geest meegenomen naar de grote steden langs de oostkust van Engeland.

Hier was het het hevigst en grote delen richting het binnenland stonden onder water. Ik hoorde de naam Hull genoemd worden als een van de zwaar beschadigde plaatsen, met de directe omgeving ervan.

SCHOTLAND VOOR EEN DEEL ONDER WATER

(Pagina 38) Schotland had het zwaar te verduren en het leek mij alsof een deel ervan onder water stond.

De onderstaande afbeelding is een kaart van Europa met omringende landen. Hierop zie je middels de cirkels de trajecten van de vloedgolf ten gevolge van de aardbeving bij IJsland en een orkaan.

De blauwe stippen zijn alle grote steden die Johanson heeft genoemd. Soms zijn het ook andere locaties zoals bijvoorbeeld een meer of gebied.

Als eerste visualisatie geeft deze kaart zo een beetje een overzicht.
Verderop wordt een gedetailleerder beeld van de situatie gegeven van zuid-, midden- en noord Europa en Amerika.

DE STAD LONDEN

Verder naar het zuiden zag ik de stad Londen. Dat leek de plaats te zijn waar de ramp zijn grootste verwoesting in Engeland aanrichtte.

Havens en dokken werden volledig vernield. Een groot aantal gebouwen stortte in, waarbij wrakstukken en puin in grote hoeveelheden in het turbulente water ronddreven.

Verschillende schepen vergingen in de haven en andere werden tussen de gebouwen op het land gegooid. Het was de grootste ramp ooit in Engeland gezien.

Op zee waren er veel scheepswrakken en veel matrozen kwamen om. Ook grote hoeveelheden vissen werden gedood en dreven levenloos rond.

ENGELS KANAAL, NOORDKUST VAN FRANKRIJK

De vloedgolf zette zich voort langs het Engelse Kanaal, verwoestte havens en veroorzaakte grote verwoesting in de steden aan beide kanten.

Ik hoorde vooral de Franse stad Rouen noemen en een paar andere plaatsen aan de noordkust van Frankrijk, waarvan ik me de namen nu niet meer kan herinneren.

Om je een gedetailleerder beeld van de situatie te geven, is deze kaart gemaakt met behulp van een routeplanner, waarop slechts 10 steden konden worden gepland. Maar dat was genoeg als basis om de alle steden en locaties die Johanson noemde aan de lay-out toe te voegen. Op deze kaart staan alleen die steden en locaties die expliciet door Johanson zijn vermeld.

Er zijn dit jaar 2024 veel overstromingen geweest, ondermeer in Frankrijk, Italië, Ierland, ja zelfs wereldwijd. Ook West-Duitsland (wat Johanson noemde) kende al veel overstromingen in juni 2021, en ook in 2023 en 2024. Voor sommige landen zou een detail kaart wellicht nog beter zijn. Bijvoorbeeld voor Nederland en Duitsland vanwege lage ligging en stroomgebieden van rivieren.

GROTE DELEN VAN NEDERLAND, BELGIË, EN DE DUITSE NOORDKUST

Grote delen van Nederland, België en de Duitse noordkust werden ook genoemd als gebieden die veel te lijden zouden hebben onder deze ramp.

Ik hoorde dat Antwerpen en Hamburg genoemd werden als de steden die het zwaarst getroffen werden.

Ik heb ook Hamburg gezien, en de verwoesting daar was qua omvang bijna net zo groot als dat van Londen. Ik hoorde dat er melding werd gemaakt van grote voorraden goederen en koopwaar die daar verloren gingen.

DENEMARKEN WEST- & NOORDKUST, ZWEDEN WESTKUST

De noord- en westkust van Denemarken, met hun havens, en de Zweedse westkust hadden zwaar te lijden onder deze ramp.

Aan de Zweedse kant hoorde ik vooral Göteborg, Malmö en Helsingborg noemen.

BALTISCH GEBIED, MIDDELLANDSE ZEE

De vloedgolf ging verder de Oostzee in en omlaag richting de Middellandse Zee, maar de schade moet daar niet zo groot zijn geweest, aangezien ik het niet zo duidelijk kon zien en er geen namen werden genoemd.

EEN GIGANTISCHE ORKAAN

Ongeveer tegelijkertijd met de eerder genoemde aardbeving en vloedgolf, heb ik ook een grote schrikaanjagende orkaan waargenomen die zich over twee zeeën leek te verspreiden.

(Pagina 39) Het werd mij bijna op het zelfde moment getoond, en daarom weet ik niet zeker welke van deze krachtige verstoringen het eerst plaatsvond. Het was niet zo eenvoudig te onderscheiden, maar ik geloof dat de aardbeving eerst was. Of de aardbeving en de storm enig verband met elkaar hadden, kan ik niet zeggen.

PANAMA KANAAL

In de geest werd ik vervolgens van daaruit meegenomen naar de Stille Oceaan, in de buurt van het Panamakanaal. Hier begon de orkaan. De namen van deze plaatsen werden mij heel duidelijk genoemd, en vanaf mijn hoogte kon ik de vorm en het karakter van het landschap helder onderscheiden. Het was een bergachtig land en ik zag eilanden.

Er liggen tientallen eilanden rondom Panama, het Panama Kanaal (P) en omringende staten. Een aantal zijn op de kaart aangegeven zoals het grote eiland Cuba (C) en de eilanden in het Caribische gebied (C). Ook de staat Florida (F), en landen in Midden Amerika zoals Mexico, Nicaragua (N), Costa Rica (C), Guatamala (G), Honduras (H), Belize, en nog vele kleine eilanden.

RICHTING HET NOORDEN EN OOSTEN OVER HET AMERIKAANSE CONTINENT

De orkaan zette zich vanuit deze delen voort boven het Noord-Amerikaanse continent richting het noorden en noordoosten.
Het woedde over de kuststeden met hun miljoenen, en over havens, over industriële fabrieken, over plantages, en met zo’n geweld dat grote delen verwoest werden. Gebouwen werden omver geworpen en het puin vloog in de lucht.

PLANTAGES IN VERSCHILLENDE STATEN

Grote plantages in verschillende staten raakten zwaar beschadigd, terwijl andere delen onder water kwamen te staan ​​toen de golven over het land rolden. Veel schepen vergingen op zee en andere werden landinwaarts over de kust vervoerd.

Havens en dokken waren zo zwaar verwoest dat het twijfelachtig was of sommige ervan zouden worden herbouwd, en de handel was lange tijd geruïneerd. Van de plantagestaten werd vooral Virginia genoemd.

MEXICAANSE GOLF

Ook de staten grenzend aan de Mexicaanse Golf werden geteisterd door de storm.
(De staten in het noorden van de golf zijn: Texas, Louisiana, Mississippi, Alabama en de golfkust van (west) Florida).
En ik hoorde dat Florida genoemd werd.

EEN RUIGE BERGGORDEL TUSSEN TWEE GEBIEDEN WERD GESPAARD

Boven de Mississippi-vallei woedde de storm net zo hevig als langs de Atlantische kust, maar een gordel tussen deze twee gebieden bleef gespaard; een gebied dat ruiger was en waar de grond niet zo rijk was.

NOORD-AMERIKAANSE STEDEN

(Pagina 40) Ik hoorde dat vooral Chicago, Minneapolis, Washington en New York onder Noord-Amerikaanse steden werden genoemd als bezocht door deze grote storm. Onder hen leed New York het meest. Hier waren veel ruïnes van verwoeste gebouwen te zien.

De storm raasde op angstaanjagende wijze door de straten en men zag de hoge wolkenkrabbers op zeer bedreigende wijze als riet in de wind heen en weer bewegen.

Grote wolken van stof en rook stegen op, en een groot aantal voorwerpen, groot en klein, werden door de storm opgeworpen en rondgedraaid in de lucht. Beneden bij de haven rolden grote golven over land.

Enorme pakhuizen met voorraden goederen stortten in en spoelden in zee. Schepen werden aan land gegooid of vergingen in de haven. Er braken ook branden uit in meer afgelegen delen van de stad, en verder landinwaarts woedden branden die de lucht op angstaanjagende wijze verlichtten.

DE STORM RAASDE VERDER

De storm raasde verder over een brede strook van de Atlantische Kust en omhoog over de Mississippi-Vallei, en ging verder richting de Grote Meren, waar hij nieuwe kracht leek te verzamelen.

BOSSEN CANADA

Ver boven de bossen in Canada waren branden waarneembaar. Er werd op verschillende tijdstippen melding gemaakt van rampzalige branden voor Canada. De orkaan bereikte ook dat land.

Ik zag hoe de bomen en takken op sommige plaatsen werden gebroken, vooral bij de grote meren in het noorden. De stad Quebec werd een paar keer genoemd in verband met deze storm, omdat deze zwaar werd geteisterd.

Het kleine streepje ten noord-westen van Florida is de bergketen waar Johanson het over heeft. Uiteraard is het niet precies bekend hoe de grote orkaan zal verlopen (als deze écht komen gaat) en waar precies de (eventuele) vloedgolf zal stromen. Dus deze kaart is echt maar een eerste impressie.

NEW YORK CITY, WASHINGTON, ANDERE STEDEN

(Pagina 41) In het oosten heeft de magnetische storm New York City, Washington en andere steden urenlang afgesloten van de communicatie met de rest van de wereld. Belangrijk nieuws en diplomatieke uitwisselingen werden opgehouden.

*2 Zie onderschrift van schrijver onderaan dit artikel.

ORKAAN OOSTWAARDS RICHTING WEST- EN ZUIDWEST EUROPA

Vanuit Noord-Amerika en Canada zette de storm zich oostwaarts voort richting Europa, waar de westelijke en zuidwestelijke gebieden onderhevig waren aan verwoestingen.

*1 zie onderschrift van schrijver onderaan dit artikel.

FRANKRIJK, SPANJE, MAROKKO, MIDDELLANDSE ZEE, ZWARTE ZEE, ZUID-RUSLAND

De storm zette zich vervolgens voort boven Frankrijk, Spanje en Marokko, tot in de Middellandse Zee en verwoestte de landen langs de kusten. Hier was het ook behoorlijk gewelddadig en reikte tot ver aan de Zwarte Zee, en ging verder boven Zuid-Rusland. Daar raakte ik het spoor bijster.

TURKIJE, KRIM-SCHIEREILAND, SICILIË, ITALIË, OOSTENRIJK.

In de omgeving van Constantinopel (Istanboel, Turkije) zag ik een zeer ruwe zee en overstromingen aan beide kanten ervan.
Ik hoorde dat het Krim-schiereiland (Zwarte Zee) werd genoemd en het eiland Sicilië (Italië).

Naast de storm was er nog een andere ramp die de zaken in Italië ingewikkelder maakte, maar ik begreep niet wat dat was.
Ook de omgeving van Wenen (Oostenrijk) werd getroffen door de storm.

FRANKRIJK

In Frankrijk werd de meeste schade aangericht langs de westkust, de zuidelijke delen en langs het Kanaal. Van de steden hoorde ik dit keer ook de naam Rouen en Marseille noemen.

SPANJE

Ook in Spanje waren de gevolgen van de storm in hoge mate voelbaar.

ENGELAND

De orkaan raasde met even groot geweld over Engeland als over de Noord-Amerikaanse staten. In de havens en langs de kust verging een aantal schepen.

Ik hoorde vooral Southampton* noemen, en steden aan beide zijden van het Kanaal.

(*Schrijver: Anton Johanson kon deze naam niet uitspreken, maar beschreef de locatie en kenmerken van de stad zo goed dat zijn interviewer gemakkelijk kon begrijpen welke plaats het was, en Anton herkende de naam meteen toen hij hem hoorde.) 

GEEN TELEGRAMMEN (OF GEEN INTERNET?)

Telegraaflijnen werden afgebroken en bomen in het bos in het binnenland werden ontworteld. De stem vertelde mij dat er een aantal dagen geen telegrammen vanuit Engeland konden worden verzonden.

Overstromingen stroomden over de laaggelegen stukken langs de kust. Net als voorheen was Engeland tijdens de gevolgen van de vulkaanuitbarsting één van de landen die het zwaarst door de storm werden getroffen. Geen enkel land werd zo vaak genoemd in verband met rampen als Engeland.

NIET MINDER DAN DRIE GROTE STORMEN

(Pagina 42) Er werden mij die nacht niet minder dan drie grote stormen genoemd die vóór 1956 verschillende delen van de aarde zouden aandoen. Maar over de andere werden mij geen gedetailleerde bijzonderheden gegeven; noch kreeg ik het jaar waarin ze zouden verschijnen. Maar het leek erop dat er twee zouden plaatsvinden niet zo lang na de Wereldoorlog, en vóór de Frans-Spaanse oorlog.

BELGIË, NEDERLAND, WEST-DUITSLAND & NOORDZEE KUST, ENGELAND

Deze twee stormen leken te woeden in België, Nederland en de Duitse Noordzeekust, maar ook in Engeland werden deze keer de grootste verwoestingen aangericht. Veel land kwam daar onder water te staan. In dit verband werd ook West-Duitsland genoemd als zwaar getroffen door de storm.

SCANDINAVISCHE LANDEN

Vervolgens trok het vanuit het westen en zuidwesten verder richting de Scandinavische landen en raasde met groot geweld over de Noordzee; veel schepen en matrozen gingen ten onder.

“HET WAS JAMMER VAN DE ARME ZEELIEDEN”

Ik hoorde de stem zeggen: ‘Het was jammer van de arme zeelieden.’

Er klonk een verschrikkelijk gebrul uit de grote boze golven. Ik had de zee nog nooit in zo’n grote beroering gezien als nu het geval leek, tussen Engeland en de Noorse kust.

DENEMARKEN EN ZUID ZWEDEN

(Pagina 42) Deze orkaan veroorzaakte ook grote schade in Denemarken en Zuid-Zweden, en veroorzaakte overstromingen langs de westkust. Ik hoorde Göteborg, Malmö en Helsingborg (Helsinki) deze keer ook noemen.

Het ging verder naar het noorden totdat het de Noorse kust trof, verschillende havens verscheurde en schepen vernielde. Maar de Noorse bergen leken het flink te trotseren, zodat de andere kant van Noorwegen en midden Zweden voor een groot deel gespaard bleven.

ZUIDEN VAN FINLAND

Toch stormde het vanuit het zuiden over Finland binnen, waar het tussen Vasa en Helsingfors het gewelddadigst was.

RUSLAND

De storm ging verder, boven Rusland, richting Moermansk en Siberië. De grootste schade vond plaats rond de grote meren van Onega en Ladoga.

Tot zover Johanson’s profetiën!

(Pagina 43) Anton Johanson:

Meer dan twee jaar lang heb ik, samen met honderden en duizenden andere christenen gebeden dat de Heer ons zou mogen behoeden voor dit ongeluk, dat naar verluidt zou komen vanwege de goddeloosheid van de mensen.

En zelfs als deze rampen zouden worden uitgesteld, laten we dan niet vergeten te bidden dat de Heer ons mag beschermen, omdat het zeker leek dat ze zouden komen.

In eerste instantie twijfelde ik aan wat de Heer zei over de vulkaanuitbarstingen, en dacht bij mezelf dat dit niet een plaats is waar aardbevingen gewoonlijk plaatsvinden.
Maar de Heer zei stellig dat het zou komen.

(Voor Anton Johansons eerste ontmoeting met de Heer, lees de voorgaande hoofdstukken in het boek – red).

FOTO ANTON JOHNSON

Op deze foto zie je Anton Johanson met een onderschrift in het Zweeds en zijn handtekening.

Het onderschrift luidt:

‘Bedjen om kärlek, tro och ödmjukhet’

Dit vertaalt als:

‘Bid om Liefde, Geloof en Nederigheid’

In het Engels

‘Pray for love, faith and humility’

In het Duits:

‘Beten Sie für Liebe, Glauben und Demut’

* * *

ONTSTAAN VAN HET BOEK

Een ingenieur uit Stockholm, Alfred Gustafsson, heeft Anton’s profetieën (1918/1920-Stockholm) opgetekend, samengesteld en gepubliceerd (in de Zweedse taal), en is een complete bron voor al het verzamelde werk.

Men vermoed dat dit is gepucliceerd onder de titel in het Zweeds ‘Märkliga Syner’ dat ‘Vreemde Visioenen‘ betekent. Het is niet langer in druk. (maar wellicht wordt het nog weer heruitgegeven).

Het boek of document werd later vertaald en geïnterpreteerd en gepubliceerd in het Engels door Nathaniel Carlson (eerste druk 1940), onder de titel ‘Visions of Anton Johanson’.

Uit Duitsland is een veel later boek beschikbaar gekomen (zie linken hieronder) met daarin recentere interviews met Anton Johanson (1953).

VERTALINGEN IN HET ENGELS & DUITS

Hieronder het boekwerkje in het Engels en Duits.

Duits:

http://www.prophezeiungsforum.de/…/Eismeerfischer_Anton…

https://schauungen.de/wiki/index.php?title=Anton_Johansson

Engels:

http://theheckhypothesis.com/…/Anton%20Johanson%20The…

*1 (Schrijver Alfred Gustafsson): Wat heeft dit allemaal veroorzaakt? Niemand weet het. Dr. Donald H. Menzel, astrofysicus van het Harvard Observatory, zei dat wetenschappers nog niet precies begrijpen hoe de zon zulke stormen veroorzaakt. Dit toont de mogelijkheid aan van wijdverbreide stormen die wetenschappers verbijsteren, en wie weet het, het kan ooit dichter bij de aarde komen).

*2 (Schrijver Alfred Gustafsson): In verband met deze beschrijving van een storm van zulke ongehoorde proporties citeren wij uit de kranten van Minneapolis van 25 maart 1940 het volgende:  “Minneapolis was een van de duizenden gemeenschappen die werden getroffen door een tornado – niet van aardse oorsprong – maar die over de zon raasde, bijna 160.000.000 kilometer verderop.

De tornado verstoorde de interlokale telefoondiensten, teletype-operaties, radioprogramma’s en andere communicatiemiddelen. dienst door superkrachtige elektrische impulsen naar de aarde te laten ontladen.
De stromen elektrische ladingen die op de aarde werden geschoten, onderbraken de normale stroomstroom op hoogspanningslijnen en waren soms ‘sterk genoeg’ om de richting van de stroom om te keren.
Northern States Power Co. meldde ongebruikelijke spanningsschommelingen. Een aardstroomdruk van 400 volt, of meer – normaal gesproken is er geen – werd hier gerapporteerd, in Milwaukee was het 450 volt en in St. Louis 750 volt.
Dr. W.J. Luyten, hoogleraar astronomie aan de Universiteit van Minnesota, zei dat er een reeks vlekken met een diameter van zo’n 160.000 kilometer over het oppervlak van de zon bestond, terwijl individuele vlekken een diameter van zo’n 160.000 kilometer hadden”)

Mocht je enige waarheid voelen in de profetieën van Anton Johanson, dan wordt aangeraden ook de voorgaande hoofdstukken in het boek te lezen (en eventueel zelf in het Nederlands te vertalen).

Wat denk je? Zullen we mee bidden?

In Liefde en Licht,
Margreet Otto Wilschut

Back to MENU

5 MEI 2021

Vandaag was het bevrijdingsdag in Nederland. En gisteren keek ik samen met mijn moeder televisie naar de dodenherdenking op het Dam plein in Amsterdam. Dat hadden wij het jaar ervoor ook gedaan, en beide keren was het een nagenoeg lege Dam vanwege de vermeende pandemie die wereldwijd heerst. Dus het gaf een vreemd gevoel, want zo vrij voelen velen van ons in Nederland zich niet meer, als pak ‘m beet, iets langer dan een jaar geleden.

Maar toch was het wederom een bijzonder gebeuren, en ook mooi camerawerk, waarbij vanaf een hoog punt een overzicht van een gedeelte van het centrum rondom de Dam was te zien.

In het donkere wolkendek er boven tekende zich zelfs een regenboog af, weliswaar als een gekleurde ‘silver-lining’ langs een wolk waar de zon even door scheen. Maar dat is op zó’n moment dan toch wel héél speciaal. Een teken van boven, wat mij betreft, voor heel Nederland, en misschien zelfs wel voor heel de wereld.

Echter voor mijn moeder en mij was het dubbel speciaal, want wij herdenken in het bijzonder haar vader en mijn opa, die wij beiden in dit leven niet hebben gekend.

Een paar dagen ervoor, op 29 April, had mijn moeder zijn foto en afscheidsbrief op internet gevonden, wel apart, want dat is ook zijn geboortedag. En zo ontdekten wij, dat ook al is het 80 jaar na dato, het gemis er nog steeds is. Vooral voor mijn moeder uiteraard (en haar broer). Want tja, op 29 december 1942 is hun vader gefusilleerd op de Veluwe.

Daarvoor had hij een jaar in gevangenissen gezeten in Scheveningen en in Amsterdam. Want hij zat in het verzet en was opgepakt. En de afscheidsbrief die hij die dag had mogen schrijven in zijn cel voor zijn vrouw en kinderen, nou die is echt hartverscheurend! (verderop in dit artikel geplaatst).

Overigens zat hij samen met zijn vrouw Alida de Goede in het verzet, en nadat hij vermoord was en vermoedelijk daarvoor ook gemarteld, pakte zij het verzet weer op. Zij nam daarbij als alleenstaande moeder met twee kinderen grote risicos.

Vandaag ontdekte ik ook voor het eerst, dat deze gevangenis waar Gerard zat in Scheveningen, Het Oranjehotel heet. Want zo werd het in die tijd genoemd, alhoewel het dus verre van een hotel was.
Later werd Gerard overgeplaatst naar Het HvB een gevangenis in Amsterdam.

ÉÉN OP ÉÉN

Bijzonder voor mij, is dat ik ongeveer 10 à 15 jaar geleden van hem heb gedroomd. Hij verscheen in mijn droom, ik herkende hem niet, maar ik wist dat hij mijn opa was. En hij liet mij zien hoe hij was gefusilleerd.
Er stonden iets van vijf of zeven mannen naast elkaar tegen een muur. En tegenover hen stonden evenveel soldaten, het was dus één op één.

Ik zag het beeld van achter de soldaten, dus ik keek naar de muur. En toen het saldo werd afgegeven vuurden alle soldaten tegelijkertijd, en zag ik de mannen voor de muur in elkaar zakken. Daarna zei mijn opa dat hij helemaal niet bang was geweest en dat het heel snel voorbij was. Wie weet, misschien is zijn executie toendertijd ook zo ongeveer gegaan als in mijn droom. Dromen zijn bedrog niet waar? Maar toch!

Het bijzondere vind ik dan ook, dat ik uit zijn afscheidsbrief kan opmaken, die ik dus pas vorige week voor het eerst zag, dat hij inderdaad niet bang was! Hij was meer bezorgd om zijn vrouw en zijn kinderen dan om hem zelf. En overigens kan ik me ook goed voorstellen dat hij niet bang was.

Misschien was hij zelfs wel opgelucht, vanwege zijn noodgedwongen overgave aan het onontkoombare, na een jaar lang gevangenisschap in afschuwelijke omstandigheden. En ook nog eens om niets. Hij had niets gedaan, behalve niet gehoorzamen aan het kwaad en zijn vrijheid verdedigen, en dat van zijn geliefden.

ALIDA VERTELT

Onderstaand een gedeelte uit een artikel van de Schiedamse Vrouwenkrant, derde jaargang nr. 4 1985.
Mijn oma Alida de Goede Wilschut vertelt hier over het verzetswerk van haar man Gerard Wilschut en van haarzelf  (Alida wordt bij de achternaam van haar tweede echtgenoot genoemd, voor dit artikel echter aangepast met haar eerste trouwnaam en meisjesnaam).

Alida Wilschut de Goede:

“Hij werkte ook geheim, ik heb tijdens de oorlog nooit geweten wat hij deed. Ik had wel mijn vermoedens, natuurlijk. Maar ik vroeg er niet naar, hij vertelde er niks over. Dat was toch ook veel te gevaarlijk.

Negenentwintig december 1942 ben ik nog naar hem toegegaan, in de Amsterdamse gevangenis. Maar de cipier zei: “Weet je het dan niet, hij is weg. Op transport gesteld, met alle anderen”. Nou, toen wist ik het wel, natuurlijk. Ik ben weer terug naar huis gegaan. Een paar weken later kreeg ik inderdaad een brief van de Duitsers….”

In een verklaring aan Stichting 40-45 vertelde mijn oma dat zij deze HvB gevangenis aan het Kleine Gartmansplantsoen te Amsterdam 2 à 3 maal heeft kunnen bezoeken (zij woonde toen in Schiedam). Haar laatste bezoek was dus toen de Cipier tegen haar sprak en haar vroeg of ze niet van het transport wist. Later bleek dat Gerard op die bewuste dag om het leven was gebracht. Hij is geëxecuteerd op de Veluwe.

Ook stond in het verslag van haar gesprek met Stichting 40-45 nog iets over de arrestatie van Gerard het jaar ervoor, in de nacht van 10/11 februari 1942 in hun woning te Schiedam.

De arrestatie werd uitgevoerd door
Nederlandse politiemensen in samenwerking met
‘Duits sprekende personen’. Er vonden volgens het bericht tijdens de arrestatie geen mishandelingen plaats.

Maar dat is later misschien wel gebeurd tijdens zijn gevangenschappen in Scheveningen, Amsterdam en op de Veluwe. De moffen wilden immers dat zij elkaars verzetsvrienden zouden verraden.

Onlangs vertelde mijn moeder haast fluisterend dat haar stiefvader haar vertelde dat hem ter ore was gekomen dat de verzetstrijders gemarteld waren alvorens zij werden gefusieerd. Een door haar decennia lang bewaard geheim. Naar verluidt waren zij in een houten ton gestopt, waarna er rondom grote spijkers in werden geslagen. Vervolgens lieten zij deze houten vaten van een heuvel afrollen.

Of dit waar gebeurd is, weet ik niet, en of mijn opa dat heeft moeten ondergaan weet ik ook niet. Er is misschien wel iets van waar. Wat een afgrijselijk drama. Dat mensen tot zoiets in staat zijn gaat mij boven mijn pet.

DE AFSCHEIDSBRIEF

Nadat hij was doodgeschoten werd zijn afscheidsbrief samen met zijn bebloede kleding aan mijn oma in Schiedam afgegeven. Hoe weerzinwekkend. En wat een mentaliteit van die officieren om zijn bebloede kleding zo aan zijn echtgenote over te dragen. En uberhaupt om mensen in koelen bloede neer te schieten.

Hoe zouden die soldaten zich gevoeld hebben die maar gewoon het bevel opvolgden? Hadden ze iets van gewetenswroeging? Hadden ze het besef dat ze niet alleen mijn opa van toen 28 jaar oud het leven ontnamen, maar tevens de vader van zijn kinderen, en de echtgenoot van zijn vrouw, en de opa van zijn vier kleinkinderen? Vast niet.

Maar zó’n impact heeft het dus. Mijn oma heeft er een levenslang trauma aan overgehouden, waar zij overigens nooit iets van liet merken. Het ‘niet spreken’ en ‘zwijgen’ hield zij immers ook na de oorlog nog lang in stand, omdat je niet wist wie je vertrouwen kon, ook na de oorlog niet. Men wist toen immers ook niet of de oorlog na de bevrijdingsdag nog weer terug zou kunnen komen. De afschrikwekkende methoden van de Nazi’s en hun barbaarse gedrag hadden uiteraard hun sporen nagelaten.

Hieronder de (inmiddels vergeelde) afscheidsbrief (voor- en achterkant) en direct daaronder de brief in tekst uitgetypt.
En dat overlezende, bedacht ik, hij is 80 jaar geleden vermoord, maar daarmee in feite ook bevrijd. Bevrijd uit zijn gevangenschap welke een geestelijke marteling was. Maar door zijn verzet, en ook het verzet van zijn vrouw,
ZIJN WIJ BEVRIJD. Vandaar de titel van dit artikel.

De brief van Gerard Wilschut:

De tekst loopt door op de achterkant van de brief,
hieronder ook uitgetypt:

Dinsdag 29/12/’42

          Mijn lieveling 
         mijn lieve jongens
Het is Dinsdag ± tien uur en ik heb
zojuist gehoord dat ons vonnis
heden middag om twee uur zal
worden voltrokken. Mijn liefste
lievelingen! Mijn laatste gedachten
zijn bij jullie geweest. Ik weet
nu haast niet wat ik schrijven
moet, maar ik hoop Lida, dat je deze
slag spoedig weer zal te boven
komen. Lieveling, zorg goed voor de
kinderen. Zoek na verloop van tijd
een goede vader voor hun op. Zeg,
Lida, heb vooral geen valsche hoop
dat ik misschien toch nog leef want
kind het is niet zo, hoor! Als je
dit briefje ontvangt dan ben ik er
niet meer! Voor mij is dit
niet zoo erg maar voor jullie

(vervolg achterzijde)

is het erger. Ja mijn schat
1942 is een slecht jaar voor je
geweest maar ik hoop dat het
nieuwe jaar voor jou en de kin,
deren beter zal worden. Kop
op, hoor! Het gaat je in je verdere
leven goed. Dag mijn lieveling, dag
lieve Patie, Dag lieve Bjoukje.
Lida groet allen van mij. Je zuster
en broers en ook je moeder, mijn
moeder, mijn Zusters en Broers,
Alle zwagers neven en nichten.
Lida mijn lieveling!! In
gedachten een allerlaatste omhel,
zing van je liefhebbende man
Gerard. Ik hoop dat je dit
zult kunnen lezen want mijn
hand beeft een weinig. Nu daag
Lida Dag lieveling    Dag lieve
                          Patie en Bjoukje

Tja, daarover hoef ik verder niets meer te zeggen.

MET MILITAIRE EER BEGRAVEN

Gerard Wilschut is na de oorlog met militaire eer op de Schiedamse Algemene Begraafplaats herbegraven. Dat gebeurde op 3 december 1945, samen met drie andere Schiedammers.

Barend Gerrit Hazenkamp werd terechtgesteld wegens het illegaal drukken van het ondergrondse blad Het Parool. Antoon van de Kleij en Jan van Pelt behoorden ook tot hen die op 29 december 1942 te Amersfoort door de Duitsers zijn doodgeschoten.

De Binnenlandse Strijdkrachten (BS) vormden een erewacht. De erewacht staat voor de kist van mijn opa, daarin zullen slechts zijn beenderen zijn geweest 3 jaar na dato. Gedurende deze jaren in de oorlog was het mijn oma niet bekend waar zijn stoffelijk overschot verbleef. Dat is pas later gevonden.

Burgemeester K. Bosch was woordvoerder in de rouwkapel. Op vrijdag 30 november en zaterdagochtend lagen de overledenen opgebaard in de kapel van het voormalig St. Jacobsgasthuis.

Gerard Wilschut maakte deel uit van een Schiedamse Waarheidsgroep. In die tijd was ook een krant genaamd ‘De Waarheid’.
In het krantenartikel van de Schiedamse Vrouwenkrant staat zijn groep vermeld als Geuzengroep , maar dat is met blauwe balpen tussen haakjes gezet. Dus ik weet niet of dit een aantekening van mijn oma was.

Er staat bij dat de straatnamen in de geuzenwijk van Woudhoek Noord te Schiedam herinneren aan leden van deze groep verzetsstrijders die in ’41-’42 is opgerold. Op de bovengenoemde website via de link Geuzengroep, is informatie over het geuzenverzet opgenomen. Mijn opa staat hier (nog) niet bij vermeld, maar behoorde tot een zelfde soort groep genaamd de Waarheidsgroep.

DE TYRANNIE VERDRIJVEN

Vele jaren na de oorlog ontving mijn oma een medaille voor Gerard omdat hij ‘het land verdedigd’ had, zullen we maar zeggen.
Het is het verzetsherdenkingskruis. En er staat een prachtige tekst op de medaille: ‘DE TYRANNY VERDRYVEN’

Het is een schitterend ontwerp met zo’n vlammend zwaard. In gedachten zag ik er lichtende diamantjes van af fonkelen. Voor mij staat dat voor het geestelijk zwaard dat mijn opa heeft gehanteerd, wat hij met zijn leven heeft moeten bekopen.

Het staat voor mij symbool voor onderscheidingsvermogen, en het juiste handelen daarnaar. En zo kan door onze acties, zoals het weigeren om medewerking te verlenen aan zaken die niet door de beugel kunnen, eveneens onze toekomst bepaald worden.

Een dag later nadat ik dit schreef ontdekte ik ‘uit de oude doos’ ook nog een dubbele kaart wat de toekenning beschrijft in 1985 van het verzetsherdenkingskruis aan wijlen Gerard Wilschut. Op de achterkant staat de symboliek van het kruis beschreven, en dat komt aardig overeen met de indruk die ik van het ontwerp kreeg:

“In de vormgeving van het Verzetsherdenkingskruis is het verzet tegen de bezetters van het grondgebied van het Koninkrijk der Nederlanden tijdens de Tweede Wereldoorlog tot uitdrukking gebracht.

De achtergrond van dat verzet, in al zijn verscheidenheid, wordt weergegeven door de tekst in de horizontale balk
-de tyranny verdrijven- die is ontleend aan het zesde couplet van het Wilhelmus.

Het vlammende zwaard in de verticale balk verzinnebeeldt zowel de slagvaardigheid van het gewapende verzet, als het vuur van het geestelijke verzet.

De kleuren van het aan het kruis verbonden lint symboliseren de eenheid van Nederland en het Huis van Oranje, temidden van de duisternis en de rouw, die de bezetters over de bevolking van het Koninkrijk deden neerdalen.”

Een mooie tekst. De zilveren medaille zal echter ooit vergaan, maar een lichtend zwaard straalt eeuwig. En op de korte termijn was het geleden leed met geen medaille goed te maken. Het leed voor Gerard zelf, voor zijn vrouw en kinderen, overige familieleden, en in mindere mate ook nog voor zijn kleinkinderen waaronder ondergetekende. Bovendien, er zijn er zovelen omgekomen in de oorlog waarvan hun vele goede daden onvermeld zijn gebleven.

Mijn oma Alida de Goede heeft ook verzetswerk gedaan.
Lees hier het tweede deel van BEVRIJD.

Margreet Wilschut

https://margreetotto.net/nl/ bevrijd/

Terug naar het MENU

Onlangs kwam ik in mijn documenten een inspiratie tegen van Marieke de Vrij voor een samenkomstdag van Stichting De Vrije Mare eind november 2017. Wat me opviel is dat de inhoud daarvan voor deze tijd nóg actueler blijkt te zijn. Voor toekomstige referentie: Ongeveer tweederde van de geciviliseerde mensheid is -op het moment van schrijven- door hun regeringen gemaand tot zoveel mogelijk binnenshuis blijven, en het gros van de normale werkzaamheden te staken, waarbij alle burgers buitenshuis een onderlinge afstand dienen te bewaren van 1 ½ tot 2 meter.

Sociale cohesie
Vandaag op 11 april 2020, met morgen Pasen, bevinden wij ons (in Nederland) op dag #27 van deze verbazingwekkende en verbijsterende situatie, die voor iedereen onverwacht kwam. Volgens de berichtgeving op reguliere media gaat het om een wereldwijde pandemie, betreffende een virus (genaamd ‘Corona’). De ingrijpende maatregelen van onze overheden hebben echter enorme gevolgen voor onder meer de economie en de sociale cohesie.

Aanpassing
Daarom is de toelichting bij de inspiratie een beetje aangepast voor een groter publiek. Want wellicht is dit ook waardevolle informatie voor mensen die zich met vernieuwing van onze maatschappij bezig houden? En kunnen wij ons zo beter voorbereiden om, als deze pandemie voorbij is, ons te richten op ordeherstel en maatschappelijke vernieuwing.

De inspiratie luidt als volgt:

Innerlijk ongeloof te ervaren ten aanzien van wat er in de wereld gaande is, en het te weinig geloof hechten aan verbeteringskansen, creëert lamlendigheid in de samenleving, en een tekort aan uitreikend vermogen hoe vernieuwing post kan vatten, onverzettelijk.

Hoe kan constructiviteit geactiveerd worden, om vernieuwende tendensen te laten slagen als verweer tegen deze ‘lamlendige’ maatschappelijke overgave aan dát wat niet zuiver gericht functioneert?

Hier met elkaar bij stil staan, creëert mogelijkheden om een positie in te nemen binnen het maatschappelijk veld van interactioneel verkeer.

Marieke verdiepte vervolgens de inspiratie verder uit in meerdere segmenten, waarvan er een aantal hieronder geplaatst zijn als citaten tussen aanhalingstekens.

Vernieuwende iniatieven
“Er zijn overal in de maatschappij prachtige vernieuwende initiatieven, en mensen die zich daarin zeer geïnspireerd gedragen. Maar het heeft ermee te maken dat er zóveel gaande is, dat veel mensen in principe hun vertrouwen missen ten aanzien van de oplossingen die mogelijk zijn. Het gaat over de interactie van héél klein tot héél groot, waarin mensen opgehouden zijn positief ondersteunend te denken aan vernieuwingsprocessen.”

Negatieve gelatenheid
“Hierdoor ontstaat er een soort negatieve gelatenheid. Dat is waar dit over gaat. Als mensen zich niet meer bezield voelen, omdat ze zich lamlendig voelen door alles wat er gebeurt, hervinden zij te weinig kracht in zichzelf om te geloven in het goede. Er vindt dan mismoedigheid plaats.

Dat staat in een schrille tegenstelling tot de vele mensen die zich tot op vandaag de dag geïnspireerd weten, én in goede doen zijn om actie te ondernemen, maar die in feite niet echt veel doen. Zij weten dus te inspireren en nieuwe zaken te initiëren, maar zijn nog te weinig getoetst in uithoudingsvermogen. Ze hebben tot dusverre als het ware te weinig tegenkrachten in hun leven gekend om het hoofd fier te houden als de wind toeneemt.

Niet ieder mens is immers geschoold in uithoudingsvermogen om tegenslagen te incasseren, en niet een ieder is in staat zichzelf fysiek én psychisch goed overeind te houden als de windkracht toeneemt.”

Mismoedigheid
Nou, dat alles is heel mooi verwoord. Met betrekking tot de negatieve gelatenheid en de mismoedigheid, daar zullen ongetwijfeld meerdere mensen zich in herkennen. Al is het alleen al om wat er momenteel allemaal in de wereld gaande is. Dat laat een mens niet ongemoeid!

Gezien de huidige ontwikkelingen en economische recessie in onze maatschappij, zullen deze gevoelens wellicht nog toenemen bij meerdere mensen. Laten we hopen dat daar snel verandering in komt! Er gaan al geluiden op over een economische reset en een nieuw feodaal stelsel (waarbij er wellicht ook betere toekenningen komen voor het beheer van grond, want dat heeft immers een grote sociaal economische waarde voor gezinnen en families).

Wat er nog meer werd gezegd:

Samendracht
“Veel mensen staan ook te weinig stil bij de krachten die in verbondenheid gegenereerd moeten worden om ideeën langdurig te kunnen blijven lanceren. Een aantal keren iets prikkelen of één keer iets vernuftig nieuws uitgevonden hebben, is allemaal prachtig, maar het heeft nog te weinig de opmaat voor de duurzaamheid daarvan.

Wanneer je namelijk te weinig samendracht creëert, heb je al bij voorbaat minder uithoudingsvermogen. Veel mensen die alléén niet sterk genoeg zijn om iets te activeren dat blijvend is, verdienen samen te zijn, wat gekoppeld dient te zijn aan de overdracht van een idee dat in de vorm al is gebracht, en de vernieuwing vertegenwoordigt.”

Idée Fixe?
“Dan staat het idee niet meer als een soort ‘idée-fixe’ buiten ons, maar zijn we het zélf geworden. Je bént het idee geworden, je bént de vernieuwing, de uitdrukking van de vernieuwing. Je hebt het doorleefd.”

Moed handhaving
“Samendracht ondersteunt ook de moed handhaving.” (om het zo maar even te benoemen). “Maar hoe kan dat het beste geschieden?”

Wij zijn het.

“Een tekst kan de uitbeelding vergezellen, inluiden, of de begripsvorming vergroten, maar uiteindelijk zijn het de mensen die de vernieuwing gaan tonen. Want als men aangeraakt wordt door een tekst of boodschap, en er staan mensen achter die het al leven, dan versterk je de bewegingskracht. En als je er regelmatig aandacht voor vraagt, door het elke keer weer maatschappelijk onder de aandacht te brengen, dan druppelt er langzaam aan iets binnen.”

Verbijstering
“Er zijn nog steeds zaken in de wereld die tot verbijstering leiden, maar zoals jullie weten uit alle inspiraties: De kunst is dat wij voorbij de verbijstering iets helemaal durven aan te kijken zonder te wijken. Overal waar wij onze blik van afkeren, kan niet tot vernieuwing opgeroepen worden. Door het aan te zien, en er niet van weg te lopen, creëer je mogelijkheden tot verandering.

Een verandering gaat dus nooit dieper dan dat je iets wezenlijk hebt durven aan te zien. En helaas gaat het niet altijd om een warm zacht koel lentebriesje of zomerbriesje. Er komt een herfststorm, en de kou van de winter is om de hoek, en ook dán dienen ideeën van wezenlijke waarde nog steeds onvergankelijk te blijven.”

Vertrouwen
“Waar de inspiratie over ging, is om te voorkomen dat jezelf of anderen het geloof opgeven dat vernieuwing mogelijk is. Blijf vertrouwen op al die mensen die positief bezig zijn, maar wéét dat zij zich ook in de storm moeten blijven handhaven. Houd er ook rekening mee dat er meer ondersteuning nodig is bij mensen die goedwillend- maar minder door het leven geschoold zijn.” (zoals ook jongeren).

Standvastigheid
“Standvastigheid kan ons daarbij behulpzaam zijn. Het betekent dat je in jezelf de basis vindt om te doen waartoe je je opgeroepen weet, binnen de fasering waarin jij persoonlijk kan bijdragen. Die linkt door op processen van anderen. Soms kan je dat nog niet zien, en moet dat nog gevonden worden of wordt dat pas later gevonden.”

Gewaar zijn
“Hierbij komt ook een stukje ‘innerlijk gewaar zijn’ om de hoek kijken. Innerlijk gewaar zijn, vraagt aanhouding in voltooiing van de processen waar men in aanvang gewaar van is. Echter, ‘gewaar zijn’ alleen is onvoldoende wanneer het gewaarzijnsveld té kort, of vaak onderbroken doorlopen wordt. Wie ‘gewaar zijn’ oefent op de gebieden waar hij zich op aangetrokken weet, doet er daarom verstandig aan om momenten aan te houden tot zij van nature onthechten.

De weg hier naar toe kan zijn om gedurende de dag te mijmeren over het onderwerp van uw keuze. Probeer dat te doen zonder gedachtebemoeienissen.”

Dat valt echter niet altijd mee in ons jachtige leven, en juist daarom is beoefening daarvan zo belangrijk.

Tot rust komen
“Een hulpmiddel daarbij kan bijvoorbeeld zijn om ook de fysieke processen gewaar te worden, wat deze lichamelijk voor een impact hebben. Middels het tot rust inkeren, het stilzwijgend beoefenen van ‘gewaar zijn’, dichtbij het eigen hart staand, kan vernieuwing geactiveerd worden. Want ‘gewaar zijn’ spreekt van verbondenheid mét…, én brengt de integriteit op om onbevooroordeeld ’te zijn’ met wat zich toont.

Daardoor kan men beter thuis raken in de veelheid der dingen, omdat men zich niet gescheiden daartoe beweegt. Ook voorkomt het dat u zichzelf te snel wenst uit te drukken in dát wat u slechts tijdelijk of kortstondig gewaar was.”

Eigen bijdrage
“Zo beaam ‘gewaar zijn’ langdurig, opdat wat dan vertolkt wordt, buitengewoon impact heeft op allen met wie u bent. Je eigen bijdrage zal, als je die dus op een wezenlijke manier vertegenwoordigt, altijd een uitkomst kennen, ook al kan jij hem nu niet overzien.”

*******

Ter afsluiting, uiteraard gaat het hier om een beoefening, een spirituele inspanning gericht op een betere uitkomst. We doen allemaal een boel mooie dingen, maar maken ook fouten, niemand is perfect en we kunnen niet méér doen dan ons best! Laten we er bovenal naar streven om verdraagzaam en compassievol te zijn naar elkaar.

“Dúrf daarom voorbij de verbijstering te kijken, dan vindt er verandering plaats.”

*******

Mocht je door dit artikel meer willen weten over de inspiraties van
Marieke de Vrij en Stichting De Vrije Mare, kijk dan ook eens op de gelijknamige website: WWW.DEVRIJEMARE.NL

© 2020 | Margreet Wilschut
Bron: www.margreetotto.net